190703 ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Μας «απασχόλησε»!

Ο Γιάννης Αντετοκούμπο έγινε το πρόσωπο των ημερών την προηγούμενη εβδομάδα, μέσω ειδήσεων και διαφημίσεων. Για να είμαστε ακριβείς, ειδήσεων που διαφημίζουν και διαφημίσεων που αποτελούν ειδήσεις.

Είναι περίπτωση ο Γιάννης. Μας αρέσει να τον αποκαλούμε έτσι για διάφορους λόγους και όχι μόνον επειδή το επίθετό του δεν… λέγεται με ευκολία. Κανείς, ας πούμε, δεν σκέφτηκε να πει τον Γκάλη… ο Νίκος.

Ούτε καν τον Τσιτσιπά… ο Στέφανος. Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε τους λόγους που ο Γιάννης είναι… Γιάννης. Ξεκινούν από το γεγονός ότι υπάρχουν και τα αδέλφια του στον ίδιο χώρο και φτάνουν στο ότι τον θεωρούμε ακόμη παιδί (μας).

Στο μεταξύ υπάρχει μια μεγάλη αμηχανία για το γεγονός ότι δεν διαθέτει σχεδόν κανένα από τα χαρακτηριστικά της ελληνικής φυλής και όμως αισθάνεται και ΕΙΝΑΙ περισσότερο Έλληνας από οποιονδήποτε.

Όταν μιλάω για τα χαρακτηριστικά της ελληνικής φυλής δεν εννοώ καθόλου το χρώμα του δέρματος, τον τύπο των μαλλιών ή το σχήμα των χειλιών. Εννοώ κυρίως όλα εκείνα τα κουσούρια που κουβαλάμε και μας χαρακτηρίζουν.

Πόσους Έλληνες, για παράδειγμα, γνωρίζετε που, ενώ θα είχαν φτάσει στην κορυφή του κόσμου στον τομέα τους, θα παρέμεναν απλοί, καταδεκτικοί, συγχρόνως όμως γεμάτοι σοφία στα λόγια και τις πράξεις, όπως ο Γιάννης;

Δηλαδή δεν θα την ψώνιζαν, για να το πω στην καθομιλουμένη; Υπάρχουν και άλλοι, δεν λέω, κυρίως άνθρωποι που διακρίνονται στον χώρο της επιστήμης, που δεν έχει σχέση όμως με το σταρ σύστεμ, όπως η τέχνη ή ο αθλητισμός.

Κι εκείνοι όμως θα παρατηρήσετε ότι ζουν και δραστηριοποιούνται επί χρόνια στο εξωτερικό, έτσι ώστε να έχουν αποβάλει ένα μεγάλο μέρος από τα κόμπλεξ και τις ανασφάλειες που κουβαλάμε εμείς εδώ.

Τα χαρακτηριστικά όμως της φυλής (τα οποία δεν φέρει ο Γιάννης) δεν εξαντλούνται σ’ αυτά που είπαμε. Σκεφθείτε πόσους, ακόμη και άξιους, Έλληνες γνωρίζετε που να ξεκίνησαν από πολύ χαμηλά και να στοχεύουν στην κορυφή.

Ή που να έφτασαν σε ένα πολύ καλό επίπεδο, να απέκτησαν χρήμα και δόξα που ποτέ δεν είχαν ονειρευτεί, και να μην σταμάτησαν εκεί, απολαμβάνοντας όσα κατάφεραν, αλλά να συνέχισαν μέχρι το νούμερο ένα.

Πράγμα που απαιτεί περισσότερη και σκληρότερη δουλειά, διότι εκεί, στην κορυφή, ο συναγωνισμός είναι τέτοιος που, πολύ εύκολα, μπορείς να τα παρατήσεις και να επαναπαυτείς σε χαμηλότερες, πιο ξεκούραστες θέσεις.

Σκεφθείτε μόνο πόσοι σπουδαίοι μπασκετμπολίστες μας έφτασαν μέχρι το ΝΒΑ και γύρισαν πίσω, όχι γιατί δεν είχαν τα προσόντα ή το ταλέντο, αλλά επειδή δεν ήταν διατεθειμένοι να κάνουν τις θυσίες που απαιτούνταν.

Σου λέει μια χαρά στην Ελλαδίτσα, που έχει και το καλύτερο κλίμα, τις πιο όμορφες παραλίες και την περίφημη νυχτερινή ζωή, όπου, με πολύ λιγότερη προσπάθεια, θα είμαι στην κορυφή και θα κάνω τη ζωάρα μου.

Το άλλο πουλάκι:

Αυτό δεν έχει ο Γιάννης!

Τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία που κυριαρχεί στο τόπο μας, καθώς και τη λογική τής ήσσονος προσπάθειας, καθότι «η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη». Το «λούφα και παραλλαγή» δεν είναι μόνο τίτλος πετυχημένης ταινίας.

Είναι φιλοσοφία ζωής! Πετυχημένος θεωρείται εκείνος που κατάφερε να πιάσει την καλή χωρίς να προσπαθήσει. Διότι, άμα είναι με δουλειά, τι να το κάνεις. Δεν είναι τυχαίο ότι ο τζόγος ζει και βασιλεύει στη χώρα μας.

Θέλετε ένα άλλο παράδειγμα; Ας μιλήσουμε για την διαφήμιση που έγινε είδηση, όπως είπαμε στην αρχή. Εκείνη με την μπασκέτα στον Όλυμπο (όχι στην κορυφή) που, μόλις την είδαμε, είπαμε όλοι «είναι προϊόν μοντάζ».

Αφού είναι τόσο εύκολο σήμερα να δημιουργήσεις ψηφιακά μια τέτοια εικόνα, ούτε που πέρασε από τον νου μας ότι μπορεί κάποιος να μπήκε στη διαδικασία να το κάνει στην πραγματικότητα, όπως και έγινε.

Και μόνο το έγγραφο να δεις που συνέταξε η ενδιαφερόμενη εταιρεία και το απηύθυνε προς τον Φορές Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου, καταλαβαίνεις πως δεν πρόκειται για συνηθισμένη ελληνική δουλειά.

Έτσι δόθηκε η άδεια για την εγκατάσταση και την παραμονή της μπασκέτας στο σημείο για 24 ώρες, προκειμένου να βιντεοσκοπηθεί και να μεταδοθεί το μήνυμα που ήθελε η διαφημιζόμενη, και μέσω του Γιάννη, εταιρεία.

Τι λέει το μήνυμα; «Η μοίρα μπορεί να σε ξεκινήσει από χαμηλά, τα όνειρα μπορούν να σε φτάσουν στην κορυφή». Σωστό, αν με τα όνειρα εννοούμε και την πολύ σκληρή δουλειά που απαιτείται για το κυνήγι τους.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Τι σχέση έχουν με τον Γιάννη;

Όλοι αυτοί που προσπάθησαν και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την επιτυχία του, ακόμη και για εκλογικούς λόγους (το είδαμε κι αυτό!) τι σχέση έχουν με τη διαδρομή που ακολούθησε και την πορεία που είχε ο Γιάννης;

Οι περισσότεροι έγιναν ό,τι έγιναν, όχι ακολουθώντας κάποιο όνειρο, όχι προσπαθώντας να ξεπεράσουν με πολλή και σκληρή δουλειά όποιο εμπόδιο στάθηκε στο δρόμο τους, αλλά, στην καλύτερη περίπτωση, χάρη σε κάποια εύνοια της τύχης.

Στη χειρότερη χρησιμοποιώντας διασυνδέσεις, γνωριμίες, πλάγια μέσα, προσωπική ή κομματική εύνοια, πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες και πλασάροντας τον εαυτό τους σαν κάτι που ουδέποτε ήταν.

Αφήστε που, αν τους ρωτήσεις, ακόμη και τη στιγμή που επιδιώκουν μια φωτογραφία δίπλα στον Γιάννη, μπορεί να σου πουν ότι είναι… κατά της αριστείας! Κι ας αριστεύουν οι ίδιοι στην υποκρισία.

 Ένας Έλληνας αλλιώτικος από τους άλλους!