190704 ΞΕΝΕΡΩΤΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Δεν μου αρέσουν αυτές οι εκλογές.

Μου θυμίζουν λίγο τους αγώνες του «Κόπα Αμέρικα», που μαθαίνουμε το αποτέλεσμα και το σκορ ενός παιχνιδιού που έγινε αργά τη νύχτα, και την άλλη μέρα στηνόμαστε (που δεν στηνόμαστε) να το δούμε στις τηλεοράσεις.

Ποιο το ενδιαφέρον μιας εκλογικής αναμέτρησης, όταν όλοι ξέρουν ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Θα μου πείτε αυτό, σε έναν βαθμό, συνέβαινε και άλλες φορές, ιδίως μετά την εμφάνιση των δημοσκοπήσεων.

Ναι, αλλά είδατε πώς το είπαμε; Σε έναν βαθμό. Αυτό το πράγμα, με την «επίσημη δημοσκόπηση», όπως χαρακτήρισε τις ευρωεκλογές, έναν μήνα πριν, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, πρώτη φορά συμβαίνει.

Λογικό είναι, δοθέντων και όλων των υπολοίπων συνθηκών, να πει ο άλλος «και γιατί να πάω να ψηφίσω;» και να αφήσει τους υπόλοιπους, εμάς δηλαδή, να διαμορφώσουμε το ακριβές τελικό αποτέλεσμα.

Ποιες όμως είναι οι υπόλοιπες συνθήκες; Πρώτα το καλοκαίρι. Δεν έχουν ξαναγίνει, απ’ όσο τουλάχιστον θυμάμαι εγώ, εκλογές μέσα στην περίοδο που πολύ εύστοχα χαρακτηρίστηκε ως εκείνη κατά την οποία γίνονται «τα μπάνια του λαού».

Ο άλλος έχει άδεια. Έχει προγραμματίσει τις διακοπές του, έκλεισε μεταφορικά μέσα, τόπο διαμονής, μέχρι και ξαπλώστρα, και θα τα ακυρώσει όλα για να πάει να ψηφίσει, και μάλιστα στις συγκεκριμένες εκλογές;

Έπειτα είναι η θερινή περίοδος που έχει ξεκινήσει για όλα εκείνα τα μέρη της χώρας που περιμένουν να ζήσουν από τον τουρισμό. Ξέρετε, για παράδειγμα, πόσοι μετακινούνται κάθε τέτοια εποχή σε άλλες περιοχές;

Είτε επειδή έχουν επιχειρήσεις εκεί οι ίδιοι, είτε για να εργαστούν ως εποχιακοί σε επιχειρήσεις άλλων, χιλιάδες Έλληνες μεταναστεύουν σε τουριστικές περιοχές, όπου δεν ισχύουν όχι άδειες, ούτε αργίες.

Με ποιο τρόπο, ακόμη και να το θελήσουν όλοι αυτοί, θα μπορέσουν να απουσιάσουν από τις δουλειές τους, προκειμένου να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα; Στο κάτω κάτω έστειλαν το μήνυμά τους πολύ πρόσφατα.

Μια άλλη περίπτωση είναι όλοι εκείνοι που λογαριάζουν πολύ σοβαρά τα έξοδα της μετακίνησης, προκειμένου να μεταβούν στα μέρη όπου ψηφίζουν. Με δεδομένο ότι θα χρειαστούν χρήματα και για τη μετακίνηση των διακοπών.

Ε, αν πρόκειται να διαλέξεις μεταξύ των δύο περιπτώσεων για να ξοδέψεις σε βενζίνες και διόδια (ναι, αυτά που ήταν να καταργούνταν) πόσοι λέτε εσείς θα προτιμήσουν να το κάνουν, δείχνοντας την ευαισθησία τους ως πολίτες;

Το άλλο πουλάκι:

Συν τους εκ πεποιθήσεως!

Δηλαδή όλους εκείνους που ποτέ ή σπανίως μπαίνουν στη διαδικασία να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. (Πολλοί από τους οποίους όμως, για να μην κάνουμε και στατιστικά λάθη, βρίσκονται στις προηγούμενες περιπτώσεις.)

Οι έρευνες δείχνουν ότι οι περισσότεροι από όσους δηλώνουν ότι δεν θα πάνε να ψηφίσουν (ή ότι σκέφτονται να μην πάνε) είναι νέοι άνθρωποι. Αν μας λέει κάτι ΚΑΙ αυτό, για τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας.

Διότι η ανευθυνότητα μέσα στην οποία τα αναθρέφουμε, δηλαδή το να μην αναλαμβάνουν ευθύνες, ούτε καν τις συνέπειες των πράξεών τους, παρά να περιμένουν οι άλλοι να αποφασίσουν γι’ αυτά, έχει πολλά επακόλουθα.

Ας μην απορούμε, λοιπόν, που τώρα δεν τους ενδιαφέρει να… πάρουν θέση, να επιλέξουν με την ψήφο τους ακόμη και εκείνο που θεωρούν λιγότερο κακό, και όχι να αφήσουν τις τύχες του τόπου στην κρίση άλλων.

Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, οι εκλογές αυτές έχουν πράγματι κάτι το καθόλου ελκυστικό, ακόμη και για εμάς που δεν διανοούμαστε να μην ψηφίσουμε, έστω κι αν θα υποχρεωθούμε να διανύσουμε εκατοντάδες χιλιόμετρα για να το πράξουμε.

Αφού ο νικητής θεωρείται δεδομένος από όλους, το ενδιαφέρον περιορίζεται στο να δούμε τι θα κάνουν οι άλλοι. Και μάλιστα όχι οι θεωρούμενοι πρωταγωνιστές, αλλά τα περίφημα αουτσάιντερ, όπως ο Βαρουφάκης και ο Βελόπουλος.

Από το πώς θα πάνε αυτοί οι δύο, λένε οι ειδικοί, κρίνεται η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας και ο αριθμός των βουλευτών που θα έχει το καθένα από τα υπόλοιπα κόμματα στη νέα Βουλή που θα προκύψει.

Ο Γιάνης (με ένα νι, πάντα) Βαρουφάκης και ο Κυριάκος Βελόπουλος. Δεν είμαστε για γέλια και για κλάματα; Που είναι να απορείς όχι μόνο που υπάρχουν άνθρωποι που θα τους ψηφίσουν, αλλά και κάποιοι που κατεβαίνουν μαζί τους ως υποψήφιοι.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Δηλαδή, τι περιμένουν;

Δεν τους αρέσει κανένα από τα υπόλοιπα, «συστημικά» κόμματα (μέσα, τώρα πια, και ο ΣΥΡΙΖΑ) που κατέστρεψαν τη χώρα και θέλουν να τα τιμωρήσουν; Ωραία, γιατί δεν ψάχνουν να βρουν, τουλάχιστον, κάποιο… λιγότερο γελοίο.

Δηλαδή περιμένουν από τον Βαρουφάκη ή/και τον Βελόπουλο να μπουν στη βουλή και με τις θέσεις και τις προτάσεις τους να συμβάλουν ώστε η χώρα να μπει σε έναν δρόμο σύνεσης, σοβαρότητας και υπεύθυνης λειτουργίας;

Από την άλλη, βεβαίως, υπάρχουν και οι πιστοί τής… ομοιοπαθητικής! Αφήστε τους, λένε, να εκπροσωπηθούν στη βουλή, όπου θα χρειαστεί να πάρουν θέση σε υπαρκτά προβλήματα και έτσι θα απομυθοποιηθούν.

Με συγχωρείτε, αλλά αυτό δεν το θεωρώ υπεύθυνη πολιτική στάση. Αν είναι να βγάζουμε ένα ένα όλα τα νούμερα στο κλαρί, προκειμένου να πειστούν, εκείνοι που δεν έχουν πειστεί ακόμη, ότι πρόκειται για φαιδρά πρόσωπα, τότε δεν κάνουμε δουλειά.

Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι «η πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στους πολιτικούς», δεν σημαίνει πως μπορούμε να επιλέγουμε τις χειρότερες των περιπτώσεων, εξευτελίζοντας εαυτούς και αλλήλους.

 Άντε, να δούμε και τις… διακοπές μας!