120926 ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ

Το ένα πουλάκι:

Πού βρίσκεται η είδηση;

Βουίζει ο τόπος τις τελευταίες μέρες για την μεγάλη ανακάλυψη, αλλά όχι αποκάλυψη, του ΣΔΟΕ: Τριάντα δύο (32) βουλευτές «ελέγχονται» για παράνομο πλουτισμό.

Τι ακριβώς σημαίνει ελέγχονται;

Απ’ ό,τι κατάλαβα διαβάζοντας τις εφημερίδες, θα γίνει έρευνα για το κατά πόσο τα εισοδήματά τους μπορούν να δικαιολογήσουν τα περιουσιακά στοιχεία που διαθέτουν.

Αυτό, δηλαδή, που υποτίθεται ότι γινόταν (έπρεπε να γίνεται) τόσα χρόνια τώρα: έλεγχος του «πόθεν» κι όχι μόνο του «έσχες».

Διότι οι βουλευτές και άλλοι πολιτικοί δηλώνουν κάθε χρόνο τα περιουσιακά τους στοιχεία, κανείς όμως δεν έκανε τον κόπο να διερευνήσει σε βάθος πώς τα απέκτησαν.

Τώρα έγινε. Πού ακριβώς όμως βρίσκεται η είδηση;

Πρώτα πρώτα στο ότι έγιναν έλεγχοι και μάλιστα φαίνεται να έφεραν κάποια αποτελέσματα.

Διότι ας μη βιαζόμαστε, το ότι τους ψάχνουν λίγο περισσότερο, τους «ελέγχουν», δεν σημαίνει οπωσδήποτε πως έχουν κιόλας παρανομήσει. Μπορεί, ας πούμε, ο άλλος να ξέχασε να βάλει στη δήλωσή του κάποιο δικαιολογητικό!

Γι’ αυτό άλλωστε δεν δίνονται ακόμη στη δημοσιότητα τα ονόματα.

Έλεγχοι, λοιπόν, να η πρώτη είδηση, δεν μου φαίνεται όμως και τόσο συνταρακτική. Αλλού βρίσκεται το ψωμί.

Ξέρετε πώς ακριβώς προέκυψαν αυτά τα τριάντα δύο (32) πρόσωπα;

Πιθανότατα όχι. Αν ψάξεις στο διαδίκτυο θα δεις να αναφέρεται παντού αυτός ο αριθμός, αλλά σχεδόν πουθενά ο άλλος.

Οι τριάντα δύο (32) βουλευτές «ελέγχονται», μετά από… ελέγχους που πραγματοποίησε το ΣΔΟΕ σε πεντακόσια (500) πολιτικά πρόσωπα, νυν και πρώην βουλευτές, δημάρχους κλπ.

Στα οποία πρόσωπα οι έλεγχοι δεν έγιναν μετά από κλήρωση, αλλά φαίνεται πως υπήρχαν υπόνοιες ή καταγγελίες για αδικαιολόγητο πλουτισμό.

Το άλλο πουλάκι:

Ειδησάρα, λοιπόν!

Τριάντα δύο στους πεντακόσιους είναι 6,4%, ένα ποσοστό ασύλληπτα μικρό, ακόμη κι αν αποδειχθεί ότι όλοι όσοι «ελέγχονται» έχουν πράγματι λερωμένη τη φωλιά τους.

Ασύλληπτα μικρό!

Σε σχέση με τι; Σε σχέση με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και τα συνθήματα που κυκλοφορούσαν παντού, από «πλατείες», μέχρι εφημερίδες και κανάλια, ειδικά πέρσι την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Σας θυμίζω το κλίμα: Το κεντρικό σύνθημα ήταν «έξω οι κλέφτες» και, ούτε λίγο ούτε πολύ, αφηνόταν να εννοηθεί ότι όσοι ασχολήθηκαν με την πολιτική μπήκαν στον πειρασμό να βουτήξουν το δάχτυλό τους στο μέλι. Όλοι όμως!

Υπήρχαν βεβαίως οι πιο ψύχραιμοι που προειδοποιούσαν ότι οι γενικεύσεις και η ισοπεδωτική λογική είναι επικίνδυνα πράγματα, ποιοι τους άκουγαν όμως;

Κι έρχεται σήμερα το ΣΔΟΕ για να μας πει πως, μετά από ελέγχους σε πεντακόσιους (500) όχι τυχαίους πολιτικούς, βρέθηκαν τριάντα δύο (32) που… «ελέγχονται».

Και οι υπόλοιποι;

Να λοιπόν η είδηση με την εις άτοπον διατύπωσή της: Ένα συντριπτικά μεγάλο ποσοστό, το 93,6% πολιτικών (όχι τυχαίων) των οποίων τα εισοδήματα και τα περιουσιακά στοιχεία ερευνήθηκαν από το ΣΔΟΕ, βρέθηκαν καθ’ όλα εντάξει!

Το ερώτημα όμως είναι άλλο. Ποιος το πιστεύει;

Όταν ο κόσμος έχει διαποτιστεί από συνθήματα του τύπου «να φύγουν οι κλέφτες της βουλής», όταν από διάφορα Μέσα και εκπομπές τύπου Λαζόπουλου διαχέεται το μήνυμα «όλοι τα παίρνουν», τότε ποιος θα πιστέψει ότι το ΣΔΟΕ έκανε σωστά τη δουλειά του;

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Κίνδυνος η καχυποψία!

Από τα χρόνια του Θουκυδίδη γνωρίζουμε πως στοιχείο του δημοκρατικού πολιτεύματος είναι το να αντιμετωπίζεις τους συμπολίτες σου χωρίς καχυποψία. Ο Περικλής στον «Επιτάφιο» καμαρώνει που οι Αθηναίοι διάγουν το βίο τους χωρίς να υποψιάζονται ο ένας τον άλλο.

Γι’ αυτό κι εμείς λέγαμε από τότε και επαναλαμβάνουμε σε κάθε ευκαιρία πως οι γενικεύσεις, ακόμη κι όταν γίνονται με αθώες προθέσεις, που δεν γίνονται, είναι επικίνδυνες.

Όχι! Εμείς, από πολιτική άποψη θέλουμε να πιστέψουμε ότι το ΣΔΟΕ έκανε σωστά τη δουλειά του.

Ότι υπάρχουν, βεβαίως, πολιτικοί που βουτούν το χέρι στο μέλι, δεν είναι όμως όλοι, ούτε καν οι πλειονότητα. Είναι ελάχιστοι!

Ας προσέξουμε όμως.

Είναι άλλο πράγμα η απαλλαγή από τις ευθύνες για παράνομο πλουτισμό και άλλο η πλήρης απαλλαγή από κάθε είδους ευθύνη.

Διότι οι πολιτικοί που πέρασαν από τον τόπο έχουν τεράστιες ευθύνες για το κατάντημα της χώρας. Ευθύνες πολιτικές.

Αυτοί βρέθηκαν σε κρίσιμα πόστα, αυτοί πήραν ή δεν πήραν τις αποφάσεις, αυτοί έπρεπε να καθοδηγήσουν, να παιδαγωγήσουν τους πολίτες.

Θα τα πούμε όμως κι αύριο!

Τελικά, μόνοι μας τα φάγαμε;