ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Σεπτέμβριος 2019. Συμπληρώθηκαν είκοσι συναπτά έτη από τη μέρα που αποφασίσαμε να σχολιάζουμε σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Αυτός ο κύκλος έκλεισε. Δείτε εδώ το αποχαιρετιστήριο κείμενο.

Πάμε για άλλα; Ποιος ξέρει;

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

121211 ΦΟΡΟΠΑΡΑΛΟΓΟ


Το ένα πουλάκι:
Φορολογικό νομοσχέδιο.

Η φράση, αν τη χρησιμοποιήσεις στη χώρα μας, μοιάζει περίπου με ανέκδοτο. Όχι ακριβώς με ανέκδοτο, περισσότερο με ένα αστείο από εκείνα τα άνοστα, με τα οποία γελά συνήθως μόνο αυτός που τα αφηγείται και ίσως κάποιος ακόμη, για τον οποίο όμως αρκεί να πεις τη λέξη «αστείο» για να γελάσει.

Γιατί αυτή η παρομοίωση;
Πρώτα πρώτα, ας αναλογιστούμε ότι κανένα νέο φορολογικό νομοσχέδιο δεν είναι… νέο, αλλά μια είναι μια εκδοχή κάποιου προηγούμενου, μάλιστα χειρότερη εκδοχή.

Γιατί χειρότερη εκδοχή;
Διότι, ενώ έρχεται, υποτίθεται, για να αντιμετωπίσει κάποιες αδυναμίες του υπάρχοντος νόμου, κατά την εφαρμογή του δημιουργεί νέες, χωρίς υποχρεωτικά να εξαλείψει κάποιες από τις παλαιότερες.

Η δεύτερη ομοιότητα έγκειται στο γεγονός ότι και τα δυο, φορολογικά νομοσχέδια και άνοστα αστεία, μοιάζουν να έχουν επινοηθεί από ανθρώπους εντελώς ανίδεους με το αντικείμενο.

Μάλιστα είναι εμφανές ότι δεν πρόκειται για δικά τους δημιουργήματα, αλλά κάτι είδαν, κάτι άκουσαν, κάτι πήγαν να μεταφέρουν, κάποιον άλλο να μιμηθούν και στο τέλος τα σκα…, αποτυγχάνουν τελείως.

Σε τι αποτυγχάνουν αυτά τα δημιουργήματα;
Μα, σ’ αυτό για το οποίο «εκπονούνται». Για να προκαλέσουν γέλιο τα μεν και για να μαζέψουν φόρους τα δε. (Εννοείται τα αστεία για το γέλιο και τα νομοσχέδια για τους φόρους. Το ξεκαθαρίζω γιατί φοβάμαι ότι κάποιοι έχουν μπερδευτεί).

Αποτυγχάνουν εντελώς;
Όχι βέβαια! Το είπαμε και πριν. Κάποιοι ανόητοι γελούν με τα αστεία και κάποιοι άλλοι (ανόητους θα τους λέγαμε κι αυτούς) εξακολουθούν να πληρώνουν φόρους.

Τι γίνεται με τους υπόλοιπους;
(Άρχισε να μ’ αρέσει αυτό το σύστημα ερωτήσεων-απαντήσεων. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ μπορεί να έχεις ωραιότατες απαντήσεις, δεν βρίσκεις πάντοτε την κατάλληλη ερώτηση.)

Οι υπόλοιποι είτε γυρνάν την πλάτη και φεύγουν από την παρέα, είτε κάνουν πως γελούν.
Τη μεταφορά στη φορολογία μπορείτε να την κάνετε και μόνοι σας.

Το άλλο πουλάκι:
Υπάρχουν κι άλλοι παραλληλισμοί.

Αυτός που εισηγείται το κάθε φορολογικό νομοσχέδιο, όπως κι εκείνος που ετοιμάζεται να πει ένα άνοστο αστείο, είναι βέβαιο ότι θα κάνουν το σουξέ!

Θα γράψει ιστορία ο πρώτος και θα κάνει τους ακροατές του ο δεύτερος να διηγούνται το αστείο του μετά από χρόνια και να εξακολουθούμε να γελούν.

Συνήθως έτσι γίνεται, όμως από την ανάποδη.
Με το φορολογικό νομοσχέδιο-σταθμό οι πολίτες γελούν ακόμη και μετά από χρόνια. Όσο για το αστείο μπορεί να γράψει ιστορία στα χρονικά της ανοησίας.

Όλα αυτά είναι, βεβαίως, διαπιστώσεις. Το ζήτημα είναι αν έχουμε προτάσεις, διαφορετικά κινδυνεύουμε να θεωρηθούμε μια κλασική αντιπολίτευση.

Τώρα που το είπα…
Κάθε φορά η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση που φέρνει κάποιο νέο φορολογικό νομοσχέδιο ότι είναι, εκτός από αναποτελεσματικό, και άδικο.

Οι «αριστερές» αντιπολιτεύσεις ισχυρίζονται πάντοτε ότι όλα τα βάρη πέφτουν «στις πλάτες του λαού», ενώ τα «μεγάλα ψάρια», οι «έχοντες και κατέχοντες» τη γλιτώνουν μονίμως.

Τι εμποδίζει όμως την όποια αντιπολίτευση να φέρει προς συζήτηση –και γιατί όχι προς ψήφιση;- ένα δικό της φορολογικό νομοσχέδιο;
Να δούμε στην πράξη ποιους εννοούν «μεγάλα ψάρια» και πώς σκοπεύουν να τους φορολογήσουν, ελαφρύνοντας αντιστοίχως «τις πλάτες του λαού».

Και ένα τρίτο πουλάκι:
Είπαμε να κάνουμε προτάσεις!

Βεβαίως και το να προτείνεις να… κάνουν οι άλλοι πιο συγκεκριμένη την πρότασή τους, πρόταση είναι κι αυτό.
Εμείς όμως λέμε κάτι παραπέρα το οποίο βεβαίως μας συμφέρει.
Μη ξεχνάτε ότι κάθε φορολογικό νομοσχέδιο είναι μια ταξική επιλογή που υπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα.

Όχι φόρο εισοδήματος στους μισθωτούς.
Να απαλλάσσονται από το φόρο όλες οι αγορές οι οποίες θα γίνονται με κάρτα πληρωμών.

Για να το κάνω σαφές.
Πήρες 15.000 ευρώ; (Λέμε τώρα). Πόσα ξόδεψες για τις κάθε είδους δαπάνες σου, από σούπερ μάρκετ μέχρι γιατρούς; Τις 14.000; Ε, θα φορολογηθείς για 1000 ευρώ.

Επειδή υπάρχει κίνδυνος πως αυτό θα αυξήσει την κατανάλωση και θα ξεφύγει το ισοζύγιο, μπορείς ίσως να δώσεις κάποιους συντελεστές στα ελληνικά προϊόντα έναντι των ξένων.

Απλό; Απλούστατο.
Δεν λέμε ότι είναι εφαρμόσιμο αύριο το πρωί, όμως με λίγες διορθώσεις και την κατάλληλη υποδομή σε μηχανήματα ταμειακών συναλλαγών κάτι θα γίνει.

Ε, δεν έχουμε και όλοι το ίδιο χιούμορ!
Αστειότητες!


Δεν υπάρχουν σχόλια: