150421 ΙΔΙΟ

Το ένα πουλάκι:

Από τα μικρά πράγματα…

Δεν θέλουμε να αφήσουμε αναπάντητο το ερώτημα με το οποίο τελείωσε η χθεσινή μας κουβέντα. Βέβαια, λέγαμε πως ο καθένας πρέπει να ρωτήσει τον εαυτό του, όμως δεν είναι κακό να ανταλλάξουμε και… απαντήσεις. Σε ποιους, λοιπόν, τομείς καλυτέρεψε η ζωή μας, μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου;

Προσέξτε! Καλό είναι να αποφύγουμε απαντήσεις του τύπου, «ναι, αλλά με τους άλλους θα ήμασταν σε πολύ χειρότερη κατάσταση». Επίσης, θα ήταν λάθος να συγκρίνουμε το τι υπόσχονταν η παρούσα κυβέρνηση, με το τι έκανε. Πιστεύω πως κανείς σ’ αυτή την παρέα που κουβεντιάζουμε δεν είναι τόσο αφελής, ώστε να πιστεύει σε προεκλογικές υποσχέσεις, «απ’ όπου κι αν προέρχονται». Πόσο μάλλον όταν αυτές ήταν ενός κόμματος που ξεκίνησε από το 4%, όταν δηλαδή μπορούσε να λέει ό,τι θέλει, χωρίς να κινδυνεύει να βρεθεί στη θέση να το υλοποιήσει.

Προτείνω επίσης να μη σταθούμε στη σχέση με τους δανειστές, αφού η διαπραγμάτευση (η «σκληρή διαπραγμάτευση») βρίσκεται σε εξέλιξη. Ας σχολιάσουμε μόνο πως οι άλλοι διαπραγματεύονταν «μαλακά» ή δεν διαπραγματεύονταν καθόλου («προσκυνημένοι», ενώ οι σημερινοί «σκληρά», έχοντας όμως στεγνώσει την οικονομία της χώρας και αφήνοντάς μας να ζούμε με το «λέτε να…»

Ας δούμε τα άλλα, λοιπόν. Από πού να αρχίσουμε; Από την επιλογή των Προέδρων, Προκόπη και Ζωής; Από το επίπεδο των παρελάσεων και των εορτασμών της Εθνικής Επετείου; Από τους διορισμούς συγγενών, φίλων και αποτυχημένων στελεχών; Από τις καταλήψεις; Από το μεταναστευτικό; Από τις μηνύσεις και τις απειλές προς δημοσιογράφους και Μέσα; Από τις δημόσιες εμφανίσεις κυβερνητικών στελεχών; Από την πρόοδο στις «λίστες»; Από την αντιμετώπιση του θέματος στις Σκουριές; Από τις προτάσεις που ακούγονται για την Παιδεία; Από τις «επιτυχίες» στην εξωτερική πολιτική; Σε τι από όλα αυτά πήγαμε μπροστά;

Ξέρετε όμως ποιο είναι το χειρότερο; Ότι δεν πήγαμε πουθενά. Στα περισσότερο θέματα ακούσαμε δηλώσεις, για μέτρα που ΘΑ έρθουν, οι οποίες στη συνέχεια πάρθηκαν πίσω για να αντικατασταθούν από άλλες δηλώσεις με διαφορετικά μέτρα που τα περιμένουμε. Διαβάσαμε και είδαμε συνεντεύξεις υπουργών που ασκούσαν κριτική στην κυβέρνηση και σε συναδέλφους τους, ή βλέπουμε καθημερινά υπουργούς να ανασκευάζουν «μέτρα» υφυπουργών τους…

Τα μηδενίζουμε όλα; Όχι βέβαια! Έχουμε, ας πούμε, το μέτρο των 100 δόσεων που ανακούφισε πολλούς, μένει όμως να δούμε πώς θα πάει στη συνέχεια. Πολύ φοβάμαι ότι, και μέσω αυτού, θα την πληρώσουν για άλλη μια φορά οι πιο ευσυνείδητοι και συνεπείς. Έχουμε και την ανθρωπιστική βοήθεια, τα 200 εκατομμύρια της οποίας μοιραία συγκρίθηκαν με τα 500 εκατομμύρια δολάρια για συντήρηση αεροσκαφών. Με απ’ ευθείας ανάθεση, παρακαλώ!

Το άλλο πουλάκι:

Στα απλά πράγματα.

Εγώ θα δεχτώ πως αυτά είναι δύσκολο να γίνουν, ή να γίνουν σωστά, από ανθρώπους που δεν έχουν προηγούμενη κυβερνητική εμπειρία. Γι’ αυτό θα σταθώ σε κάτι άλλο, φαινομενικά χωρίς ιδιαίτερη σημασία, στην ουσία όμως πολύ σημαντικό, αφού… δείχνει πολλά.

Η νέα κυβέρνηση θέλησε να αντικαταστήσει τους δεκατρείς Περιφερειακούς Διευθυντές Εκπαίδευσης, αφού οι προηγούμενοι ήταν μνημονιακοί και λάτρεις της αξιολόγησης, οπότε δεν κάνανε για αριστερές πολιτικές. Μέχρι εδώ όλα καλά.

Οι θέσεις προκηρύχτηκαν, υποβληθήκαν περισσότερες από 450 αιτήσεις και ξεκίνησε η «αξιολόγησή» τους που κράτησε πάνω από δύο μήνες.

Ακούστηκαν πολλά για… μαγειρέματα, για μοίρασμα θέσεων σε εκλεκτούς, για διαφωνίες επί προσώπων, τόσο μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και με τους ΑΝΕΛ…

Τελικά λένε πως οι θέσεις μοιράστηκαν 11-2, μέσα στις διακοπές του Πάσχα. Ας δούμε όμως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, που μας αφορά περισσότερο.

Στη δική μας περιφέρεια Περιφερειακός Διευθυντής έγινε ο κύριος Παναγιώτης Κεραμάρης, καθηγητής Φυσικής Αγωγής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, συνδικαλιστής και υποψήφιος στις πρόσφατες Περιφερειακές Εκλογές με τον συνδυασμό του Άρη Γιαννακίδη, γνωστό ωστόσο στέλεχος των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Τα (αντικειμενικά ή μετρίσιμα) προσόντα του; Πέρα από το πτυχίο ΤΕΦΑΑ, «κατέχει πιστοποιητικό αθλητικής δημοσιογραφίας, πιστοποιητικό γνώσης Η/Υ και γνωρίζει Αγγλικά». Δηλαδή λιγότερα προσόντα και από τον τελευταίο διευθυντή σχολείου, του οποίου θα προΐσταται. Δεν μιλάω για σχολικούς συμβούλους ή διευθυντές εκπαίδευσης…

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Μπορεί να αποδειχθεί πολύ καλός!

Σωστά. Τα ράσα -λένε- δεν κάνουν τον παπά, άλλωστε το θέμα μας δεν είναι το συγκεκριμένο πρόσωπο. Είναι η… αριστερή πινελιά στον τρόπο επιλογής.

Προσωπικά θα το θεωρούσα πολύ θεμιτό να δηλώσει η κυβέρνηση πως θέλει να στελεχώσει τις συγκεκριμένες θέσεις με ανθρώπους της απολύτου εμπιστοσύνης της. Και να το κάνει.

Όταν όμως τις προκηρύσσεις και ζητάς βιογραφικά; Όταν κατηγορούσες τους προηγούμενους για τρικομματική μοιρασιά των θέσεων; Όταν ούτε σ’ αυτό το δευτερεύον θέμα δεν μπορείς να δώσεις ένα διαφορετικό, ένα «αριστερό στίγμα», να κάνεις τη διαφορά με την κομματοκρατία και το πελατειακό κράτος που είχαμε τόσα χρόνια…

Τότε τι να περιμένουμε στα μεγάλα και σημαντικά;

Εδώ ούτε οι δανειστές υπάρχουν να σε πιέζουν, ούτε οι ντόπιοι «πεμπτοφαλαγγίτες» να σε υπονομεύουν, ούτε τα Μέσα να… μοντάρουν τις δηλώσεις και τις ενέργειές σου.

Εδώ παίζεις μπάλα μόνος σου και πετυχαίνεις ένα ωραιότατο αυτογκόλ.

Που δυστυχώς, όσο ασήμαντο κι αν φαίνεται, δίνει το μέτρο και δείχνει τη νοοτροπία που υπάρχει πίσω.

Μακάρι να μην είναι έτσι όπως φαίνεται.

Εξ όνυχος…