160313 ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΝ-3

Το ένα πουλάκι:

Επειδή μας αρέσει ο διάλογος...

Είχαμε πει ότι θα το κλείσουμε το θέμα με τις διαγραφές των δημοσιογράφων από την ΕΣΗΕΑ, καθώς και για τις άλλες ποινές που επιβλήθηκαν, αλλά μας προέκυψε μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση που θα ήταν άδικο να μην την παρουσιάσουμε.

Όπως σας έχουμε πει πολλές φορές, εμείς, τα πουλάκια, τρεφόμαστε από τον διάλογο και τον επιδιώκουμε όσο τίποτε άλλο. Ο διάλογος σου επιτρέπει όχι μόνο να δεις απόψεις που είναι διαφορετικές από τις δικές σου, αλλά και να ξανασκεφτείς τις δικές σου θέσεις.

Ακούγοντας, λοιπόν, ένας καλός φίλος της στήλης, του οποίου την άποψη εκτιμούμε ιδιαίτερα, τα όσα λέγαμε, θέλησε να επισημάνει ένα στοιχείο το οποίο μπορεί να μοιάζει λεπτομέρεια, είναι όμως ουσιαστικό:

Οι ποινές δεν επιβλήθηκαν από το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ στους δημοσιογράφους επειδή εξέφρασαν, έστω μονομερώς, την άποψή τους και πήραν θέση υπέρ τού ΝΑΙ. Τους επιβλήθηκαν επειδή είπαν ψέματα, παραπλάνησαν δηλαδή εσκεμμένα το κοινό τους.

Για να μην τα μεταφέρω όμως κι εγώ λανθασμένα, ακούστε τι είπε ο φίλος μας (αφού κάναμε μερικές μικρές προσαρμογές που δεν αλλοιώνουν τη σκέψη του):

«Θα ήθελα να επισημάνω ότι οι δημοσιογράφοι δεν καταδικάστηκαν για την άποψή τους υπέρ του "Ναι" αλλά για τα ψέματα που έλεγαν. Και τα ψέματα είναι ξεκάθαρο ζήτημα δημοσιογραφικής δεοντολογίας για οποίο η ΕΣΗΕΑ οφείλει να παίρνει θέση.

Σας υπενθυμίζω μόνο μερικές ατάκες του Πορτοσάλτε που διαγράφηκε για ένα έτος από την Ένωση: "Καλημέρα από τη Βόρειο Κορέα" και "καλημέρα, η χρεοκοπία έρχεται".

Η δε Μαρία Σαράφογλο που τιμωρήθηκε με επίπληξη ανέφερε: "μα, όλες οι κοινωνικές ομάδες είναι με το ΝΑΙ κύριε Γρηγοριάδη",όταν ρωτήθηκε γιατί δεν βγάζουν κανέναν που να είναι υπέρ του όχι στα δελτία ειδήσεων.

Η Όλγα Τρέμη, που  τιμωρήθηκε με επίπληξη: "Σας ορκίζομαι κύριε Δρίτσα, δεν βρίσκουμε κανέναν που να θέλει να ψηφίσει ΟΧΙ".

Επίσης Οικονόμου και Πρετεντέρης αθωώθηκαν από τις κατηγορίες τους.

Οι, κατά τα λοιπά, έγκριτοι συνάδελφοι έλεγαν εν γνώση τους ψέματα για να επηρεάσουν την κοινή γνώμη, αυτός είναι ο λόγος που τιμωρήθηκαν. Όχι για  την άποψη τους υπέρ του "ναι"».

Το άλλο πουλάκι:

Ας πούμε ότι είναι έτσι.

Και λέω ας πούμε διότι, μέχρι τη στιγμή που λέγονται αυτές οι κουβέντες, το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ δεν έχει ανακοινώσει ακόμη επίσημα τους λόγους για τους οποίους επιβλήθηκαν οι ποινές. Ας πούμε όμως, για την οικονομία της συζήτησης, ότι τιμωρήθηκαν για τα ψέματα που είπαν, αν και δεν βλέπω για ποιο λόγο είναι ψέμα και όχι εκτίμηση το… «η χρεοκοπία έρχεται» (εννοείται αν επικρατήσει το «όχι»).

Εκτίμηση η οποία επιβεβαιώθηκε όχι από τον οποιοδήποτε, αλλά από τον ίδιο τον πρωθυπουργό που έκανε τη γνωστή μεταστροφή και αποδέχτηκε το «ναι», μόνο και μόνο για να αποφύγουμε αυτή τη χρεοκοπία.

Ας δεχτούμε όμως πως πράγματι οι ποινές (θα) είναι επαρκώς αιτιολογημένες, πως οι τιμωρημένοι δηλαδή δημοσιογράφοι κινήθηκαν έξω από τα όρια της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. (Προσωπικά άλλωστε δεν τους έχω σε καμιά ιδιαίτερη εκτίμηση, όμως αυτό δεν είναι το θέμα της συζήτησής μας.)

Πότε έχει νόημα η εφαρμογή του νόμου και η επιβολή των ποινών; Νομίζω ότι πρέπει να υπάρχουν δύο προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι να ισχύουν τα ίδια για όλους και να μην γίνονται επιλεκτικές τιμωρίες.

Συνέβη κάτι τέτοιο στην περίπτωσή μας; Όλοι θυμόμαστε πως, τις άγριες εκείνες μέρες που προηγήθηκαν του δημοψηφίσματος, πολλοί, και από τις δύο πλευρές, το είχανε τραβήξει στα άκρα, στέλνοντας τη δημοσιογραφική δεοντολογία στον αγύριστο.

Το να τιμωρείς κάποιους, επιλεκτικά, μόνο από τη μία πλευρά είναι σαν να διαπράττεις κι εσύ -το ξαναείπαμε κάπου- εκείνο το παράπτωμα που θέλεις να πατάξεις. Τη μη τήρηση ίσων αποστάσεων.

Ας δεχτούμε όμως, και πάλι για την οικονομία της συζήτησης, ότι από την πλευρά του «ναι» δεν υπήρχαν τόσο εξόφθαλμες καταστρατηγήσεις της δεοντολογίας ή δεν υπέπεσαν στην αντίληψη του Πειθαρχικού. Θα ήταν και πάλι αποδεκτή η επιβολή ποινών στους συγκεκριμένους παραβάτες;

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Όχι, γιατί δεν ισχύει ούτε η δεύτερη προϋπόθεση!

Ποια είναι αυτή; Το να υπάρχει μια στοιχειώδης… «έννομος τάξις», η οποία διασαλεύτηκε από αυτούς και μόνο. Ισχύει κάτι τέτοιο στον χώρο της δημοσιογραφίας; Προφανέστατα όχι.

Μάλλον ισχύει, εδώ και πολλά χρόνια, ακριβώς το αντίθετο.

Έχουμε ένα άναρχο τοπίο, με συμπεριφορές Μέσων και δημοσιογράφων εντελώς απαράδεκτες, όπου η τήρηση κάποιων ηθικών κανόνων και, φυσικά, της δεοντολογίας αποτελούν μεμονωμένες φωτεινές εξαιρέσεις.

Έχει γι’ αυτό το κατάντημα ευθύνη η ΕΣΗΕΑ και το Πειθαρχικό της Συμβούλιο; Τεράστια. Και τώρα, ξαφνικά, τι κάνει;

Για να το καταλάβετε, φανταστείτε τον διοικητή ενός στρατοπέδου, στο οποίο δεν λειτουργεί τίποτα, έχουν ξεχαρβαλωθεί τα πάντα, δεν υπάρχει στοιχειώδης πειθαρχία, οι αξιωματικοί είναι απαράδεκτοι και οι φαντάροι έχουν καταντήσει ρεμάλια.

Ένα ωραίο πρωί, μπαίνει αυτός ξαφνικά στο στρατόπεδο και ρίχνει φυλακές σε κάτι δόκιμους, επειδή, «εν ώρα υπηρεσίας», έπαιζαν τάβλι. Ναι, ήταν παραβάτες. Εντελώς συμπτωματικά όμως, οι παραβάτες αυτοί είχαν διαφωνήσει το προηγούμενο βράδυ στη λέσχη μαζί του για το ποδόσφαιρο! Υποστήριζαν πως η ομάδα τους, που τελικά κέρδισε, ήταν καλύτερη από τη δική του!

Πώς να του δώσεις δίκιο; Και πώς να δεχτείς ότι επέβαλε τις τιμωρίες αυτές επειδή απλώς… «έτσι ορίζει ο κανονισμός»;

Γι’ αυτό σας λέω…

Α λα καρτ!