160407 ΦΥΛΕΤΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

«Διπλανές ειδήσεις».

Τις ονομάζουμε έτσι γιατί αφορούν στο ίδιο θέμα, παρόλο που μπορείς να τις συναντήσεις σε διαφορετικά Μέσα. Δείχνουν όμως και πόσο διαφορετική μπορεί να είναι η προσέγγιση ενός θέματος από τόπο σε τόπο.

Θα σας τις παρουσιάσω σε τίτλους, επιγραμματικά, και στη συνέχεια θα τις δούμε πιο αναλυτικά. Η πρώτη λέει: «Βαγόνια μόνο για γυναίκες στη Γερμανία».

Η δεύτερη: «Αφαιρέθηκαν οι επιγραφές ΑΝΔΡΩΝ και ΓΥΝΑΙΚΩΝ από τουαλέτες σε κολέγιο στη Νέα Υόρκη».

Δηλαδή, σε κάποια μέρη της γης (υπάρχουν και αλλού «ιδιαίτερα» βαγόνια) οι γυναίκες διαχωρίζονται στα μέσα μετακίνησης, προφανώς για λόγους ασφαλείας, ενώ σε άλλες δεν (θέλουν να) έχουν ιδιαίτερο χώρο ούτε στις δημόσιες τουαλέτες.

Ας δούμε πρώτα την είδηση από τη Γερμανία. Λένε πως η απόφαση της εταιρείας σιδηροδρόμων να δημιουργήσει «ιδιαίτερα» βαγόνια πάρθηκε έπειτα από τα γεγονότα που συνέβησαν την Πρωτοχρονιά, όταν υπήρξαν εκατοντάδες καταγγελίες γυναικών για παρενόχληση.

(Θυμίζουμε ότι τα θύματα κατήγγειλαν πως παρενοχλήθηκαν από άντρες μετανάστες ή/και πρόσφυγες, αφροασιατικής καταγωγής και φαντάζομαι πως αυτή η είδηση είναι που έκανε τον καλό ιερέα να ανησυχεί μη τυχόν και πειραχτεί «μία τρίχα της κεφαλής» μοναχής που ζει κοντά σε κέντρο υποδοχής προσφύγων.)

Ωστόσο, η ιδιωτική σιδηροδρομική εταιρεία που θα εφαρμόσει το μέτρο δεν θέλει να το συνδέσει με τις επιθέσεις, ούτε με το κύμα ξενοφοβίας που αυξήθηκε πρόσφατα εξαιτίας ΚΑΙ εκείνων των παρενοχλήσεων.

Ο λόγος; Ο φόβος φυλάει τα έρμα (λέω εγώ). Είναι καιροί τώρα κοτζάμ εταιρείες σιδηροδρόμων να στρέφονται εναντίον μεταναστών; Καλύτερα να δηλώσουμε πως το μέτρο έρχεται να καλύψει μια ανάγκη ορισμένων γυναικών να… απομονώνονται, καθώς μετακινούνται με το τρένο.

Βέβαια το… αρνητικό είναι ότι μπορούν να παίρνουν μαζί τους και τα παιδιά τους (τα αγόρια μέχρι 10 ετών -τότε φαίνεται πως αρχίζει στη Γερμανία να είναι σεξουαλικά ενεργός, άρα και επικίνδυνος, ένας άντρας) και πώς να ηρεμήσεις και να αφοσιωθείς στο βιβλίο σου σε ένα βαγόνι γεμάτο παιδιά.

Το άλλο πουλάκι:

Ας πάμε στην άλλη είδηση.

Μετά από ανακαίνιση που έγινε στο κολέγιο Κούπερ Γιούνιον που βρίσκεται στο Μανχάταν, οι φοιτητές ξήλωσαν από τις τουαλέτες τις επιγραφές που διαχωρίζουν εκείνες των ανδρών από τις αντίστοιχες των γυναικών. Έτσι ο καθένας (και η καθεμιά) μπορούν να πηγαίνουν όπου θέλουν ή, εν πάση περιπτώσει, όπου υπάρχει κενή θέση.

Ο λόγος που έκανε τους φοιτητές να προβούν στο ξήλωμα των επιγραφών ήταν πως, μεταξύ άλλων, θεωρούσαν κακό τον διαχωρισμό για τους συναδέλφους τους τρανσέξουαλ. Διότι υπάρχει ένα θέμα με όσους έχουν κάνει αλλαγή φύλου.

Κάποιοι θεωρούν ότι πρέπει να πηγαίνουν στις τουαλέτες που χρησιμοποιούν τα άτομα του φύλου με το οποίο γεννήθηκαν, ενώ άλλοι ότι θα πρέπει να… συμβαδίζουν με τη νέα τους σεξουαλική επιλογή.

Η διευθύντρια του συγκεκριμένου κολεγίου υιοθέτησε την απόφαση των φοιτητών και επέτρεψε να χρησιμοποιούνται οι τουαλέτες χωρίς να διαχωρίζονται οι χρήστες τους από το φύλο τους. Ενδιαφέρον έχει και η σχετική δήλωσή της:

«Πρακτικά η απόφασή μας ελάχιστα διαφοροποιεί κάτι στην καθημερινή χρήση των τουαλετών. Δεν μπορώ να αλλάξω τον κόσμο έξω από το κολέγιο και πώς εκείνος αντιμετωπίζει τα τρανσέξουαλ άτομα, μπορώ όμως να αλλάξω το Κούπερ Γιούνιον, έτσι ώστε ο καθένας να αισθάνεται ασφαλής όταν βρίσκεται μέσα σε αυτό».

Ασφαλής! Αυτή είναι η λέξη που συνδέει στην πραγματικότητα τις δύο ειδήσεις. Στην πρώτη περίπτωση κάποιες γυναίκες δεν αισθάνονται ασφαλείς στα μέσα μετακίνησης, παρά μόνο αν ταξιδεύουν χωρίς την παρουσία ανδρών.

Στην άλλη, γίνεται μεικτή η χρήση των τουαλετών, προκειμένου να αισθάνονται όλοι ασφαλείς.

Τι συμβαίνει; Τι είναι αυτό που δημιουργεί την ανασφάλεια στη μία περίπτωση και τι στην άλλη; Προφανώς όχι η παρουσία ανδρών, γενικώς και αορίστως.

Ίσως το στοιχείο της διαφοροποίησης να βρίσκεται στο γεγονός ότι το κολέγιο είναι μια κλειστή κοινωνία, όπου μπορεί εύκολα να ελεγχθεί η κατάσταση. Και τότε; Γιατί πρέπει να αλλάξει το υπάρχον καθεστώς; Λέτε πως ο λόγος για τον οποίο γίνεται διαχωρισμός των δύο φύλων στις τουαλέτες να είναι (μόνο) η ασφάλεια των γυναικών;

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Είναι και οι διαφορετικές… ανάγκες!

Αφήστε τον διαφορετικό τρόπο… χρήσης. Δεν ξέρω αν έχετε πάει σε δημόσιες τουαλέτες ανδρών (κάποιοι το αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι), αλλά σας πληροφορώ ότι, από τη στιγμή που τα άτομα που τη χρησιμοποιούν ξεπερνάν κάποιον κρίσιμο αριθμό (που μπορεί να είναι και το… ένα) το πράγμα ξεφεύγει.

Κινδυνεύεις να κολλήσεις στο πάτωμα και να μην μπορείς να φύγεις. Πάντως τα παπούτσια σου μετά θέλουν σίγουρα απολύμανσή, αν όχι πέταμα. Θεωρώ ότι είχε απόλυτο δίκιο εκείνος που έβαλε την επιγραφή «Παρακαλώ πλησιάζετε στη λεκάνη. Το πουλί σας δεν είναι τόσο μεγάλο όσο φαντάζεστε».

Μόλις με πληροφορούν όμως (είμαστε πάντοτε σε σύνδεση) ότι η κατάσταση και στις γυναικείες τουαλέτες δεν είναι καλύτερη, οπότε μια «μιξτ» κατάσταση δεν θα έχει να προσθέσει τίποτε περισσότερο, ίσως μάλιστα να βελτιώσει κάτι, αφού είναι αλήθεια πως μπροστά στο άλλο φύλο όλοι (και όλες) είμαστε πιο ντροπαλοί (και ντροπαλές).

Διαφορετικές, λοιπόν, οι κατευθύνσεις που παίρνουν οι κοινωνίες. Ας είμαστε τουλάχιστον ενήμεροι, ώστε να σκεφτόμαστε από τώρα προς τα πού θέλουμε να πάμε.

Και μαζί και μόνοι!