Το ένα πουλάκι:
Σαράντα μέρες κρατάει το Πάσχα!
Επομένως, μπορούμε μέχρι τότε να μιλάμε για ζητήματα που μας
απασχόλησαν είτε κατά την Μεγάλη Εβδομάδα, είτε μετά την Ανάσταση. Μην τρομάζετε,
δεν θα το κάνουμε.
Απλώς τώρα, τις πρώτες μέρες μετά την επιστροφή μας, δεν
μπορούμε να αντισταθούμε στον πειρασμό να σχολιάσουμε κάποια από τα ευτράπελα
που είδαμε και ακούσαμε όλο αυτό το διάστημα.
Ας ξεκινήσουμε με την γελοιότητα (καβαφικός ο όρος) των
αυτοαποκαλούμενων άθεων, οι οποίοι κάλεσαν τους... πιστούς τους να γλεντήσουν
την Μεγάλη Παρασκευή με δημόσια κρεοφαγία.
Οι άνθρωποι είναι άθεοι, με γεια τους με χαρά τους. Κανείς
δεν τους ενοχλεί και κανείς δεν τους εμποδίζει να είναι αυτό που είναι.
Φαίνεται όμως πως οι ίδιοι ενοχλούνται (από μόνοι τους) με την πίστη κάποιων
άλλων.
Ενοχλούνται από το γεγονός ότι οι χριστιανοί, κάποιοι
χριστιανοί, νηστεύουν την Μεγάλη Παρασκευή και τρώνε... πανηγυρικά την Κυριακή
του Πάσχα. Αποφάσισαν λοιπόν να τους τη σπάσουν, κατά το κοινώς λεγόμενον.
Εκεί ακριβώς βρίσκεται και η ένσταση η δική μας. Θέλεις,
κύριε, να φας τη μέρα της νηστείας; Με γεια σου με χαρά σου. Όταν όμως το
κάνεις για να προκαλέσεις την πίστη των άλλων, τότε γίνεσαι... προκλητικός!
Το χειρότερο; Γίνεσαι γελοίος. Διότι κάνεις εκείνο ακριβώς
για το οποίο εγκαλείς τους άλλους. Δημιουργείς θρησκεία και πιστούς, με
τελετουργικά και παραδόσεις, σε λίγο και με ιερατείο.
Μάλιστα μια θρησκεία χειρίστης μορφής, αφού είναι
ετεροπροσδιορισμένη. Δεν κάθεσαι δηλαδή καν να σκεφτείς κάτι δικό σου, αλλά
απλώς αντιδράς σε κάτι που κάνουν οι άλλοι, τους οποίους μάλιστα κοροϊδεύεις.
Υποτίθεται.
Την τύφλα σου κοροϊδεύεις. Αφήστε το άλλο. Αν σου πουν να πας
στην δουλειά εκείνη τη μέρα -ακόμη χειρότερα, τη μέρα του Πάσχα- η αντίδρασή
σου θα είναι «χρονιάρα μέρα, ποιος δουλεύει;»
Το άλλο πουλάκι:
Είχαμε και την έλευση του Αγίου Φωτός.
Η οποία φέτος έλαβε και κάποιο τοπικό ενδιαφέρον, αφού ο
βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ του νομού μας έκανε κάποια σχετικά σχόλια, σε τηλεοπτική
του συνέντευξη.
Θα πω από την αρχή ότι εμείς, τα πουλάκια, συμφωνούμε μαζί
του, πως δεν είναι σωστό να γίνεται υποδοχή του Αγίου Φωτός με τιμές αρχηγού
κράτους. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είναι αρχηγός κανενός κράτους.
Είτε πιστεύεις, είτε όχι -πολύ περισσότερο, θα έλεγα, για
όσους πιστεύουν- το Άγιο Φως δεν (πρέπει να) είναι «του κόσμου τούτου». Έτσι,
αν θα θέλαμε να του αποδώσουμε κάποιες τιμές θα έπρεπε οπωσδήποτε να είχαν
διαφορετικό χαρακτήρα.
Ούτε σαν αρχηγό κράτους, ούτε σαν ολυμπιονίκη, ούτε σαν ποπ
είδωλο...
Δυστυχώς όμως, μετά από τόσους αιώνες «συνύπαρξης» της
Εκκλησίας με το κοσμικό κράτος και τους θεσμούς του, φαίνεται πως δεν ξέρουμε
άλλον τρόπο να τιμήσουμε κάτι.
Έναν τρόπο πιο... πνευματικό –«με τις τιμές που του αξίζει»,
είπε και ο κύριος Καραγιαννίδης-, όπως θα ταίριαζε στο Άγιο Φως, στα ιερά
λείψανα των Αγίων, σε μια ιστορική και θαυματουργή εικόνα...
Ξαναλέω, εκείνοι που θα έπρεπε πριν από όλους να φροντίζουν
και να επιμένουν σ’ αυτό είναι οι ίδιοι οι πιστοί και οι άνθρωποι της
Εκκλησίας. (Συγχωρήστε με που τους ξεχωρίζω, έχω λόγο που το κάνω -δεν είναι
της ώρας να το αναλύσουμε.)
Δυστυχώς, αυτοί είναι που επιμένουν περισσότερο στον κοσμικό
τρόπο εορτασμού, στα τιμητικά στρατιωτικά αγήματα, στη συμμετοχή υπουργών, στα
κόκκινα χαλιά, στις δημοτικές μπάντες, στις έκτακτες τηλεοπτικές καλύψεις...
Ας το αφήσουμε όμως εδώ, διότι θα συνεχίσουμε με το ίδιο θέμα
από άλλη σκοπιά. Ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ του νομού μας αναφέρθηκε σ’ αυτό και στην
πρόσφατη συνέντευξή του «εφ' όλης της ύλης», όπως συνηθίζουμε να λέμε.
Τι είπε. Πρώτα το γνωστόν ότι οι δηλώσεις στελεχών του
κόμματός του, «στα ΜΜΕ των Αθηνών, δεν βγαίνουν ποτέ ως ειπώθηκαν πραγματικά».
(Το λέω επί λέξει, για να μην τους μοιάσω.) Και συνεχίζω.
«Από τους ελάχιστους που βρήκανε ευκαιρία να με βρίσουν, να
με απειλήσουν, στα μέσα μαζικής δικτύωσης ή σε κουβέντες, κανένας δεν
παρακολούθησε τι είπα». Στη συνέχεια προειδοποίησε αυτούς τους ελάχιστους ότι «τα
ονόματά τους έχουν δοθεί στην αστυνομία».
Και ένα τρίτο πουλάκι:
Καλώς ήλθατε στο κλαμπ!
Στον κύριο Καραγιαννίδη το λέω, και χαίρομαι ειλικρινά που
συμφωνούμε ότι «διάλογος» δεν πρέπει να γίνεται με ύβρεις και απειλές από τα
μέσα μαζικής δικτύωσης.
Βεβαίως και η απειλή, ή έστω... ανταπειλή, «έχω δώσει τα
ονόματά σας στην αστυνομία», δεν με βρίσκει σύμφωνο, αλλά ο καθένας αντιδρά
όπως νομίζει καλύτερα.
Πάντως συμφωνώ απολύτως και προσυπογράφω ότι «η διαφωνία, η
συζήτηση και ο πολιτικός διάλογος γίνεται με όρους -ούτε κανιβαλισμός, ούτε
ανθρωποφαγία», εξ ου και το καλωσόρισμα στο κλαμπ. Το σταματώ όμως κι αυτό εδώ.
Διότι υπάρχει και κάτι ακόμη στη συνέχεια, για όσους του «κάνουν
κριτική», που μου προξένησε μεγάλη εντύπωση. Σας το μεταφέρω αυτολεξεί: «Πολλοί
δε εξ αυτών που γράφουν αυτά τα πράγματα περνάνε από την εκκλησία ως τουρίστες,
για να δικαιολογήσουνε τη θρησκευτική τους πίστη».
Οπ! Τι έχουμε εδώ; Πώς ξέρει ο κύριος Καραγιαννίδης ποιοι,
πότε και με ποιο σκοπό «περνάνε από την εκκλησία»; Εκτός αν είναι γνωστός του
ο... απουσιολόγος και τον ενημερώνει.
Αστειεύομαι, αλλά το θέμα είναι σοβαρό και χρειάζεται
προσοχή. Βλέπετε, δεν αρκεί να επικαλούμαστε τον πολιτισμένο διάλογο και «το
πώς μπορούμε να πάμε μπροστά την κοινωνία».
Ας πούμε όμως ότι φταίει ο προφορικός λόγος.
Πάσχα είναι, όλα συγχωρούνται!
Αλλήλους περιπτυξώμεθα!
|
1 σχόλιο:
Χριστός Ανέστη!
Δημήτρη σε χαιρετώ!
Συμφωνώ απολύτως με τα εύστοχα σχόλιά σου.ΟΛΑ!
Αλλά επειδή ζούμε σε καιρούς χαλεπούς και χάνουμε συνεχώς κεκτημένα σε ατομικό και συλλογικό-εθνικό επίπεδο, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί (σαν κυβερνώσα πολιτεία, λέγω) στο αν θα επεμπολίσουμε κεκτημένα στη διεθνή σκηνή. Και τέτοια είναι όσα ως έθνος-πολιτεία "έχουμε" σε επίπεδο Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.
ΝΑΙ! Η Εκκλήσία της Ελλάδος και όλοι οι πιστοί δεν θα έπρεπε να είναι αυτοί που αιτούνται και διεκδικούν τιμές αρχηγού κράτους για το Αγιο Φως. Αλλά οι ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ, ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΣΟΙ -υποθέτουμε ότι- ΕΧΟΥΝ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
Ας μην τα πούμε αναλυτικότερα. Καταλαβαίνουμε και πίσω από τις γραμμες.
Πάντως, εκτιμώ ιδιαίτερα αυτό που κάνεις ως ενεργό μέλος της Τοπικής μας Κοινωνίας απο την πλευρά του Τύπου.
Καλές υπομονές εύχομαι και μεγάλο... στομάχι! ;-)
Δημοσίευση σχολίου