170428 ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Μπορείς να το πεις και πλάκα.

Αλλιώς «τρολάρισμα», όπως λέγεται στη σύγχρονη ιντρνετική γλώσσα. Αν δεν διαβάσεις προσεκτικά την πηγή από την οποία προέρχεται, είναι βέβαιο ότι θα το αντιμετωπίσεις με μεγάλη καχυποψία.

Ακούστε πώς την έπαθα εγώ. Όπως συνηθίζουμε όλοι, τα περισσότερα κείμενα στο διαδίκτυο τα διαβάζω «διαγωνίως». Αν δω κάτι σοβαρό και ενδιαφέρον, τότε κάνω μια καλύτερη ανάγνωση.

Βλέποντας λοιπόν τα πρώτα στοιχεία είπα ότι κάποιος αστειέυεται. Ελάτε να τα δούμε μαζί και μετά μου λέτε πώς σας φάνηκαν κι εσάς. Πάρτε χαρτί και μολύβι, διότι μπορεί να χάσετε το λογαριασμό.

«Καθιέρωση του κατώτερου μισθού σε 1.400 ευρώ. Αφορολόγητο όριο για τη λαϊκή οικογένεια 40.000 ευρώ το χρόνο, προσαυξημένο με 5.000 για κάθε παιδί». 

Πώς σας φαίνεται; Μια «λαϊκή οικογένεια» με δυο παιδιά δεν θα πληρώνει καθόλου φόρους, μέχρι το εισόδημα των 50.000! Επειδή όμως και πάλι μπορεί να τα φέρνει δύσκολα βόλτα, προβλέπονται επιπλέον παροχές.

Σημειώστε: «Μείωση 30% των τιμολογίων των πρώην ΔΕΚΟ για όσους έχουν οικογενειακό εισόδημα μέχρι 40.000 ευρώ. “Κούρεμα” των δανείων έως και 50% και πάγωμα για όσο καιρό διαρκεί η κρίση».

Όσο καλά όμως και να πηγαίνει η οικονομία, μέχρι να επανέλθει πλήρως όλο και θα υπάρχουν κάποιοι άνεργοι. Έχουμε όμως και γι’ αυτούς: «Χορήγηση επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους 1.120 ευρώ».

Τώρα θα μου πείτε, αν σου δίνουν τόσα χρήματα για να κάθεσαι, ποιος ο λόγος να ψάξεις να βρεις δουλειά; Πάντα υπάρχει ένας καλός λόγος να το κάνεις, όπως για παράδειγμα η σύνταξη που θα πάρεις στο τέλος:

«Κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ. Υποχρεωτικά σύνταξη για όλους με 30 χρόνια δουλειάς χωρίς όριο ηλικίας. Γενικά οι άντρες στα 60, οι γυναίκες στα 55 χρόνια».

Για την ασφάλεια πάλι δεν χρειάζεται να έχεις εργαστεί καθόλου:

«Το βιβλιάριο Υγείας να εκδίδεται για όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση, ανεργία, ύψος μισθού, εθνικότητα, θα έχει χαρακτήρα μόνο “υγειονομικής ταυτότητας”, χωρίς καμιά πληρωμή ή συμμετοχή στις υγειονομικές, φαρμακευτικές και προνοιακές παροχές».

Το άλλο πουλάκι:

Πάρτε κόσμε!

Όταν διαβάσεις το κείμενο «διαγωνίως», θα σταθείς οπωσδήποτε σε όλα τα παραπάνω. Υπάρχουν και πολλά ακόμη που μπορούμε να τα δούμε στη συνέχεια, αν προλάβουμε. Για την ώρα όμως ας σταθούμε εδώ.

Τι είναι όλα τούτα; Ποιος καλός άνθρωπος τα υπόσχεται και σε ποιους; Υποχρεωτικά γυρίζεις πίσω και πας στον τίτλο του δημοσιεύματος. Είναι οι θέσεις του ΚΚΕ για… την ανάπτυξη, παρακαλώ.

Ξαναλέω, για την ανάπτυξη. Αν λοιπόν η ανάπτυξη δεν έρχεται σ’ αυτόν τον τόπο, τώρα ξέρετε ποιος είναι ο λόγος. Είναι που δεν υπάρχουν οι παραπάνω παροχές προς τους πολίτες. Ας γίνει ο κατώτατος μισθός 1.400 ευρώ, και τα λέμε.

Διαβάζοντας όμως και τον υπότιτλο του δημοσιεύματος, υποψιάζεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Διότι όλα τα παραπάνω (και πολλά ακόμη που είπαμε ότι θα τα δούμε, αν έχουμε χρόνο) τα είπε σε συνέντευξή της η κυρία Αλέκα Παπαρήγα!

Ρε, μήπως κάτι δεν προσέξαμε; Από πού κι ως πού;

Και τότε βλέπεις και την ημερομηνία του δημοσιεύματος που είναι ακόμη πιο πάνω, δεν την πιάνει με τίποτα το «διαγωνίως», και μάλιστα με μικρά γράμματα;

05/06/2012!

Τώρα μάλιστα. Έτσι εξηγούνται όλα. Διότι εσύ είδες ότι κάποιος γνωστός σου το ανέβασε στο φέισμπουκ, είδες και τη σημερινή ημερομηνία στην ιστοσελίδα, είδες και τις τρέχουσες ειδήσεις στο πλάι, και πού να πάει το μυαλό σου.

Αυτά ήταν στο πρόγραμμα του ΚΚΕ πριν από τις εκλογές τού Ιουνίου το 2012! Μ’ αυτές τις θέσεις κατέβηκε και μπήκε στη βουλή ως τελευταίο, 7^ο κόμμα, πήρε 4,5% εκλέγοντας μόνο 12 έδρες, ενώ έχασε από την προηγούμενη αναμέτρηση του Μαΐου 14 ολόκληρες έδρες!

Το πήρε μπάλα ο… νέος δικομματισμός! Βλέπετε, δεν αρκεί να υπόσχεσαι, πρέπει να έχεις και την έξωθεν καλή μαρτυρία, ώστε ο κόσμος να σε εμπιστευτεί. Φαίνεται ότι, τότε, την είχε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κυριολεκτικά εκτινάχτηκε.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Ήταν ο μεγάλος κερδισμένος!

Πήρε 10% μεγαλύτερο ποσοστό, ενώ αύξησε κατά 19 και τις βουλευτικές του έδρες. Ίσως αυτά τα συγκριτικά αποτελέσματα να φανερώνουν και το «μίσος» που υπάρχει ανάμεσα στα δύο κόμματα της αριστεράς.

Πρόκειται για ένα είδος συγκοινωνούντων δοχείων, όταν αδειάζει το ένα γεμίζει το άλλο. Δεν ήταν όμως αυτός ο λόγος που τα ξαναθυμηθήκαμε όλα αυτά σήμερα. Κάτι άλλο θέλαμε να πούμε.

Πρώτον, το τι κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και πόσο προσεκτικός πρέπει να είσαι, αν δεν θέλεις να χάνεις άσκοπα την ώρα σου με… μπαγιάτικες ειδήσεις. Δεύτερον, το ότι οι χουβαρντάδικες υποσχέσεις δεν έχουν πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Τρίτον και σημαντικότερον, το ότι για πολλούς ανθρώπους ανάπτυξη εξακολουθεί να σημαίνει μοίρασμα χρημάτων από το κράτος, χρήματα όμως που πρέπει με κάποιον τρόπο να παραχθούν. Και ο τρόπος αυτός σίγουρα δεν είναι…

«Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο με συντελεστή 45% σε διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη. Να καταργηθούν τα αφορολόγητα αποθεματικά και οι “αναπτυξιακές” φοροελαφρύνσεις για το μεγάλο κεφάλαιο. Να καταργηθεί το ειδικό φορολογικό καθεστώς για τους εφοπλιστές».

Διότι, αν τα πράγματα ήταν τόσο απλά, να είστε σίγουροι πως σήμερα ο κόσμος μας θα ήταν πολύ διαφορετικός.

Το ίδιο και η ιστορία του, όμως αυτό είναι… μια άλλη ιστορία.

 Καλή Πρωτομαγιά!