181210 ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

«Τώρα είν’ αργά…»

Το πολύ γνωστό αυτό τραγούδι του Βασίλη Τσιτσάνη (αλήθεια, πόσοι συνειδητοποιούμε, ακούγοντάς το ότι είναι του Τσιτσάνη –τόσο ταυτισμένο με τη φωνή του Πάνου Γαβαλά) είχε την τιμητική του την περασμένη εβδομάδα.

Για δύο λόγους, (φαινομενικά) εντελώς άσχετους μεταξύ τους. Για τα επεισόδια και τις καταστροφές που ακόμη μια φορά παρακολουθήσαμε «ζωντανά» να πραγματοποιούνται, επί τη επετείω της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου…

Και για τα όσα αποκαλύφθηκαν, καθώς και όσα ακολούθησαν των αποκαλύψεων σχετικά με τη δολοφονία της φοιτήτριας στη Ρόδο. Σήμερα θα ασχοληθούμε με την πρώτη περίπτωση, με αφορμή και τις δηλώσεις της αρμόδιας υφυπουργού.

Τα παιδιά τα σπάνε! Να μια ωραία έκφραση, που θα μπορούσε να θεωρηθεί και επαινετική, σύμφωνα με τον κώδικα έκφρασης της εποχής. Όταν λέμε «τα σπάνε» εννοούμε είναι πολύ καλοί σε κάτι.

Δυστυχώς, τα συγκεκριμένα «παιδιά» είναι πολύ καλοί στο να τα σπάνε. Μόνο! Διότι δεν ξέρουμε αν έχουν και άλλα χαρίσματα, θα μπορούσαμε να τα γνωρίζουμε αν, μετά τη σύλληψή τους, μαθαίναμε κάτι γι’ αυτά.

Εκείνο που συνήθως μαθαίνουμε είναι ότι πρόκειται για «ανήλικους 17 ετών»! Παρεμπιπτόντως, αυτό με την ενηλικίωση μήπως πρέπει να το ξαναδούμε; Είναι δυνατόν να έχουν δικαίωμα ψήφου και να θεωρούνται από τον νόμο ανώριμοι;

Μαθαίνουμε επίσης ότι, ανάμεσά τους, υπάρχουν και αλλοδαποί, οι οποίοι φαίνεται ότι κάνουν ένα είδους επαναστατικού τουρισμού στη χώρα μας, κάτι, μάλιστα, που είναι και πολύ εύκολο να προγραμματιστεί.

Διότι μπορεί να γίνονται επεισόδια και εις Παρισίους, όμως εμείς εδώ έχουμε τα προγραμματισμένα ετήσια ραντεβού μας, κάτι που φαντάζομαι εκτιμούν ιδιαιτέρως οι βορειοευρωπαίοι τουρίστες - επαναστάτες.

Άλλο να τρέχεις τελευταία στιγμή να ετοιμάζεις βαλίτσες και να βρίσκεις εισιτήρια και άλλο να ξέρεις και να μπορείς μήνες πριν, γιατί όχι και χρόνια, να οργανώσεις το ταξίδι σου στη Ντίσνεϊλαντ των απανταχού αναρχικών.

Φέτος την τιμητική της είχε η Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, στόχος πολύ αγαπητός στους επαναστάτες και τους αναρχικούς (λέμε, τώρα…) αφού βρίσκεται σε στρατηγική θέση, με βάση τη χωροθέτηση, αλλά και τη λειτουργία τού… ασύλου.

Το άλλο πουλάκι:

«Μυρίζει εξουσία»!

Από τις φωτογραφίες του ρεπορτάζ, που έδειχναν τους βανδαλισμούς στη σχολή, όπου χρησιμοποιήθηκαν από τους… homo faber κάθε είδους εργαλεία προκειμένου να έχουνε μέγιστες αποδόσεις, ξεχώρισα κάτι.

Ήταν ένα σύνθημα στον τοίχο που έλεγε «Ο ΘΕΟΣ ΣΑΣ ΜΥΡΙΖΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ». Εδώ η κεφαλαιογράμματη  γραφή μάς δημιουργεί κάποια προβλήματα, αφού δεν μπορούμε να καταλάβουμε αν το ΣΑΣ είναι κτητικό· το συμπεραίνουμε.

Βλέπουμε όμως μια λάιτ εκδοχή του συνθήματος, κάτι που φανερώνει πολλά για τον «αντιεξουσιαστή» που το έγραψε, αφού, για κάθε τέτοιον που σέβεται τον εαυτό του, η εξουσία ποτέ δεν μυρίζει· πάντοτε… βρομάει.

Μάλιστα! Μια εξουσία, ο Θεός, κάτι που δεν έχει κανένα νόημα να το… αποκαλύπτεις στους πιστούς του, αφού έτσι τον δέχονται, ως υπέρτατο ον, την αρχή και το τέλος του κόσμου, Αυτός που κρατά τα πάντα στο χέρι του.

Μπορεί βέβαια η θεολογία να μιλάει για Θεό της ελευθερίας και της αγάπης, όμως, όπως και να το κάνουμε, μια μορφή εξουσίας τη διαθέτει και τη διαχειρίζεται κατά βούληση (η οποία είναι και άγνωστη σε μας).

Τι θα έλεγε όμως ο αφελής τούτος αντιεξουσιαστής (είπαμε…) αν του αποκάλυπτε κάποιος ότι η χειρότερη μορφή εξουσίας που γνώρισε αυτός ο κόσμος είναι η βία; Αυτή να δείτε πόσο βρομάει (και όχι μόνον απλυσιά)!

Η εξουσία τού… σιδερολοστού, αυτή που καταστρέφει -τρομάρα της- κάθε εικόνα του πολιτισμένου κόσμου, προκειμένου να φέρει έναν άλλο, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις θα αυτορυθμίζονται με βάση τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη, βρομάει θάνατο.

Απλώς και μόνον διότι, σιδερολοστός είναι αυτός, δεν ξέρεις ποτέ σε τι χέρια θα πέσει, πάντως θα είναι ανθρώπινα. Και αυτό, έτσι τουλάχιστον μας δίδαξαν ο Θουκυδίδης και ο Αριστοτέλης, είναι τρομερά θανατηφόρο.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Τώρα είν’ αργά…

Μπορεί η υφυπουργός κυρία Παπακώστα να δήλωσε πως «οι συλληφθέντες θα πληρώσουν τις καταστροφές», όμως αυτός ήταν μόνον ο τίτλος της είδησης. Παρακάτω διευκρινιζόταν: «όσοι από αυτούς βρεθούν υπαίτιοι».

Να είστε βέβαιοι πως κανένας δεν θα βρεθεί τέτοιος. Μπορεί κάποιοι να τιμωρηθούν για τη συμμετοχή τους στα επεισόδια (διατάραξη κοινής ειρήνης, αντίσταση κατά της αρχής κ.λπ.) όμως τις ζημιές θα τις πληρώσουμε εσείς κι εγώ.

Ξέρετε γιατί; Γιατί τώρα είναι αργά. Το πράγμα έπρεπε να ξεκινήσει από το δημοτικό, από το νηπιαγωγείο, όπου κάθε παιδί έπρεπε να είναι υπεύθυνο για ό,τι χρησιμοποιεί εκεί και υποχρεωμένο να το αντικαταστήσει, αν πάθει οτιδήποτε.

Όχι να καταστρέφει από βιβλία μέχρι θρανία και εποπτικά όργανα, χωρίς κανείς, ποτέ, να του επιβάλλει το στοιχειώδες σε κάθε πολιτισμένη χώρα· την αποκατάσταση της βλάβης ή την αντικατάστασή τους.

Υποχρεωμένο, ακόμη, να ξαναβάψει τον τοίχο που λέρωσε με συνθήματα (να τον ξαναβάψει μαζί με τους γονείς του –εννοείται) και να αποκαταστήσει οτιδήποτε κατάστρεψε, από ένα λουλούδι μέχρι έναν κάδο.

Αν ο καθένας από εμάς γνώριζε πως, αυτός και το παιδί του είναι υπεύθυνοι για οτιδήποτε δημόσιο χρησιμοποιείται ή καταστρέφεται, κατά λάθος ή επίτηδες, τότε ίσως να μη φτάναμε στο σημείο να ψάχνουμε ποιοι βανδάλισαν τη Θεολογική.

Τώρα, απλώς, είναι αργά!

 Επαναστατικές Γυμναστικές Επιδείξεις!