130524 ΑΣΤΕΙΟ

Το ένα πουλάκι:

Για ποιο λόγο πεθαίνουμε;

Δεν καταλάβατε το πνεύμα μου. Δεν αναρωτιέμαι γιατί υπάρχει ο θάνατος στη… ζωή μας. Αυτός υπάρχει, και τώρα, επί σαράντα μέρες, όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί διακηρύττουμε καθημερινά πως «πατήθηκε» και πως το κράτος του δεν ισχύει πια

Το ερώτημα είναι πιο φιλοσοφικό. Το έχουν αντιμετωπίσει (φαντάζομαι, επειδή δεν μου το έχουν πει) όλοι εκείνοι που στάθηκαν μπροστά σε ένα απόσπασμα ή που καταδικάστηκαν να πεθάνουν με φρικτά βασανιστήρια.

Για τις ιδέες τους, για την πίστη τους, για την καταγωγή τους, για το χρώμα τους…

Πιθανότατα κάποιοι να θεώρησαν ότι αξίζει να πεθάνουν, ότι ο θάνατός τους θα τους κατατάξει στη χορεία των ηρώων και των μαρτύρων και πως αυτός θα γίνει η αιτία και άλλοι άνθρωποι να ακολουθήσουν τις ιδέες τους, την πίστη τους, τον τρόπο ζωής τους…

Άλλοι ίσως να πίστεψαν πως ο θάνατός τους θα λάβει άξια ανταμοιβή κάπου αλλού, στον μετά θάνατον κόσμο, όπου τους περιμένουν ηθικά ή και υλικά έπαθλα, αντάξια της ζωής τους, κυρίως όμως του τέλους της.

Είμαι όμως απολύτως βέβαιος ότι πολλοί, πάρα πολλοί αντίκρισαν με αληθινό τρόμο το θάνατο, θεωρώντας άδικο και παράλογο να πεθάνουν για τις ιδέες τους, την πίστη τους, την καταγωγή τους, το χρώμα τους ή έτσι, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο.

Τα σκεφτόμουν όλα αυτά με αφορμή τον σάλο που ξεσηκώθηκε στα ΜΜΕ και το διαδίκτυο, εξαιτίας ενός «αστείου», μιας χαριτωμενιάς που ειπώθηκε από τον Σλάβοϊ Ζίζεκ και το γέλιο και το χειροκρότημα που απέσπασε από τον Αλέξη Τσίπρα.

Τι ακριβώς είπε; Το επαναλαμβάνω επειδή ίσως κάποιοι να μην το «έπιασαν» στο βίντεο. Αρχικά θέλησε να πλέξει το εγκώμιο του ΣΥΡΙΖΑ και δήλωσε πως «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας από τους λίγους φωτεινούς φάρους στην σημερινή Ευρώπη». Στη συνέχεια προσπάθησε να κάνει χιούμορ συμπληρώνοντας τα εξής: «Το τεστ που πρέπει να γίνεται στους ανθρώπους δεν είναι να τους ρωτάς τι πιστεύουν για την Ευρώπη, είναι να τους ρωτάς τι πιστεύουν για τον ΣΥΡΙΖΑ».

Για να δώσει το τελειωτικό χτύπημα σ’ αυτό που ονομάζουμε αίσθηση του χιούμορ αλλά και πολιτικά ορθή συμπεριφορά:

«Αν δεν υποστηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε, με το δικό μου όραμα του δημοκρατικού μέλλοντος, όλοι αυτοί θα πάρουν από εμένα ένα εισιτήριο πρώτης θέσης, χωρίς επιστροφή, για το γκούλαγκ στη Σιβηρία».

Το άλλο πουλάκι:

Ο Αλέξης γέλασε να χειροκρότησε.

Δεν μπορώ να ξέρω τι κατάλαβε ή δεν κατάλαβε (η ομιλία ήταν στα αγγλικά) από το αστείο του ομιλητή, πάντως η αντίδρασή του αυτή είναι που προκάλεσε τον σάλο που σας είπαμε στην αρχή. Βασικά αντέδρασε η Νέα Δημοκρατία, προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί πολιτικά το συμβάν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απάντησε με μια λακωνική έκφραση: «Η βλακεία και η γελοιότητα δεν έχουν όρια, στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας». Πάντως το βίντεο με το περιστατικό αποσύρθηκε από την ιστοσελίδα τους left.gr, προφανώς για να μην (πώς το λένε οι δεσποτάδες) «σκανδαλίζει» το πλήρωμα του λαού.

Εμείς, όπως είδατε, το θεωρήσαμε ένα χαζό αστείο. Προφανώς δεν είναι στις προθέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης η εξόντωση όσων δεν το βλέπουν με καλό μάτι. Και μάλιστα με εξόντωση τύπου «γκούλαγκ».

Προσέξτε όμως μια απάντηση από την ΑΥΓΗ:

«Μα υπάρχουν άνθρωποι που δεν κατάλαβαν ότι πρόκειται περί αστείου; Που πιστεύουν ότι ο Τσίπρας θα πάρει την εξουσία με εκλογές και μετά θα μετατρέψει την Ελλάδα σε σοβιετική δημοκρατία; Ότι θα στείλει τους αντιφρονούντες να σαπίσουνε στα Γκούλαγκ; Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να πιστέψουν τα πάντα για την Αριστερά.

Είναι η κρίσιμη μάζα που επιδιώκει να προσεταιριστεί η ΝΔ, ώστε να κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Αυτό το 3%-4% που πάει προς τη Χρυσή Αυγή και που την τελευταία στιγμή μπορεί να πει “μωρέ, προκειμένου να βγει ο Τσίπρας και να μας στείλει στα Γκούλαγκ καλύτερα να βγει ο Σαμαράς και να στείλει τους Τσίπρες στα ξερονήσια”. Να έχουμε το νου μας γιατί όσοι υποτίμησαν τον Γκεμπελισμό το πλήρωσαν πολύ ακριβά».

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Αυτά από την ΑΥΓΗ!

Φανταστείτε όμως την αντίδραση του αρθρογράφου, αν κάποιος άλλος ομιλητής, ας πούμε ο Ντ. Έρβιγκ, παρουσία κάποιου άλλου αρχηγού, ας πούμε του Ν. Μιχαλολιάκου, έλεγε ένα αστείο του τύπου «όσοι έχουν κακή εικόνα για τη Χρυσή Αυγή, εγώ θα τους έστελνα ευχαρίστως στο Νταχάου».

Αλλιώς όμως ξεκινήσαμε την σημερινή μας κουβέντα. Γιατί πεθαίνουν οι άνθρωποι; Ή, μάλλον, γιατί σκοτώνουν τους ανθρώπους; Έχει μεγάλη διαφορά ο λόγος, το σκεπτικό και η πρόθεση αυτού που εξολοθρεύει χιλιάδες αθώα θύματα;

Το έχετε σκεφτεί ποτέ;

Αν η εξολόθρευση γίνεται στο όνομα ενός «ανώτερου σκοπού», αν, για παράδειγμα έχουν στο «κέντρο της σκέψης τους τον άνθρωπο» αυτό τους δικαιώνει στα μάτια σας;

Μήπως παίζει ρόλο για σας και ο τρόπος που γίνεται αυτή η μαζική εξόντωση; Είναι άλλο, ας πούμε, τα Νταχάου και τα Άουσιβτς και άλλο τα Γκούλαγκ; Στη Σιβηρία ή στην Κίνα υπήρχαν πιο ανθρώπινες συνθήκες εξόντωσης των αντιφρονούντων;

Η ΑΥΓΗ υποστηρίζει πως ο Ζίζεκ «διά του αστείου ξεκαθάρισε ότι τα αμαρτήματα του παρελθόντος που η αριστερά τα φέρει ως βάρος στη συνείδησή της δεν πρόκειται να επαναληφθούν στο μέλλον. Το αστείο του Ζίζεκ ως εξορκισμός του κακού και το γέλιο του Τσίπρα ως αποδοχή του εξορισμού».

Μη φύγετε (έτσι λένε στην τηλεόραση). Τη Δευτέρα θα σας έχουμε μια έκπληξη για την… αποδοχή!

Χα, χα, χα!