190405 ΜΕΤΡΗΜΕΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

26.113 ευρώ.

Πόση ώρα κάνατε να διαβάσετε αυτόν τον αριθμό; Ας πούμε ένα δευτερόλεπτο. Ε, τότε είμαστε πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Διότι, κάθε δευτερόλεπτο που περνά, τόσο είναι το ποσό της φοροδιαφυγής στην Ευρώπη!

Έχει σημασία, λένε, να κάνουμε αναγωγές σε μικρότερες μονάδες, γιατί έτσι καταλαβαίνουμε καλύτερα ένα μέγεθος. Είναι άλλο να σου πουν «πάνω από 800 δισ. ευρώ το χρόνο» και άλλο «2,25 δισ. τη μέρα».

Αν το μετατρέψουμε σε μικρότερη μονάδα, χτυπάει ακόμη περισσότερο: «Φοροδιαφυγή που τρέχει στην Ευρώπη με 94 εκατ. ευρώ την ώρα». Κάπως έτσι φτάσαμε και στο δευτερόλεπτο. Για να ακουστεί τρομακτικό.

Διότι τέτοιο ακριβώς είναι. Και όσοι νομίζουν ότι η φοροδιαφυγή είναι ελληνικό σπορ, κάνουν μεγάλο λάθος. Οι στατιστικές δείχνουν ότι η χώρα μας κατατάσσεται μόλις στην έβδομη θέση πανευρωπαϊκά.

Ή μήπως δεν ισχύει κάτι τέτοιο; Διότι όλοι ξέρουμε ότι η στατιστική είναι και μια καλή επιστημονική μέθοδος για να δείχνεις τα πράγματα όπως σε βολεύει. Ας δούμε όμως πρώτα τα δεδομένα και μετά συζητάμε.

Η έρευνα που πραγματοποίησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μιλάει για «ετήσια κατά κεφαλήν φοροδιαφυγή», ανάμεσα στα 28 μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη χώρα μας αυτή ανέρχεται στα 1.847 ευρώ.

Που αποτελεί, όπως είπαμε, την έβδομη επίδοση στη Ε. Ε., όπου ο μέσος όρος είναι τα 1.634 ευρώ. Θέλετε να μάθετε ποιες είναι οι πρωταγωνίστριες χώρες; Πρώτη η Ιταλία και ακολουθούν Δανία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Μάλτα και Φινλανδία.

Στην Ιταλία το κοντέρ σταμάτησε στα 3.156 ευρώ, ενώ και η Δανία, κάτι που ίσως δεν θα το φανταζόμασταν, ξεπερνάει τα τρία χιλιάρικα. Τόσα χρήματα στερεί, κάθε χρόνο, ο κάθε πολίτης από τα ταμεία της χώρας.

Ξέρετε ποιοι βρίσκονται στην τελευταία θέση, με την μικρότερη, κατά κεφαλήν πάντα, φοροδιαφυγή; Οι Βούλγαροι, με μόλις 544 ευρώ. Ενώ στις τελευταίες θέσεις, λίγο πιο πάνω, έρχονται η Ρουμανία, η Τσεχία και η Κροατία.

Από την έκπληξη στο βλέμμα σας, καταλαβαίνω ότι τέτοια αποτελέσματα δεν τα περιμένατε. Ελάτε, λοιπόν, να προσπαθήσουμε να τα εξηγήσουμε, με βάση τα δεδομένα της έρευνας αλλά και την κοινή λογική.

Το άλλο πουλάκι:

Κόλαση!

Τι γελάτε; Δεν μιλάμε συχνά για «φορολογικούς παραδείσους»; Ε, αν κάτι τέτοιο ισχύει, τότε θα μπορούσαμε να κάνουμε λόγο και για «φορολογική κόλαση». Τέτοια πρέπει να λογίζεται η Δανία.

Όπου η φορολογία, δηλαδή τα έσοδα από φόρους του κράτους, ξεπερνούν το 45% του ΑΕΠ της χώρας. (Δεν βάζω θαυμαστικό, βάλτε μόνοι σας όσα θέλετε.) Ξέρετε τι σημαίνει αυτό για την έρευνα που αναφέραμε;

Ότι το να φοροδιαφεύγει κάποιος Δανός (εκτός τού ότι στην Ελλάδα θα θεωρούνταν περίπου φυσιολογική αντίδραση απέναντι σε ένα κράτος που σε «γδέρνει») ανεβάζει πολύ περισσότερο και το ποσοστό της κατά κεφαλήν φοροδιαφυγής.

Από ό,τι, ας πούμε, αν το κάνει κάποιος πολίτης των ευρωπαϊκών φορολογικών παραδείσων, όπως το Βέλγιο, η Ουγγαρία, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα, αλλά και η Ολλανδία. Όπου το ίδιο το κράτος «διευκολύνει τη φοροδιαφυγή».

Αυτό το τελευταίο δεν το λέων εγώ, το λέει το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο έχει κατατάξει αυτές τις χώρες σε μια μαύρη λίστα. (Για να μην λέτε ότι οι ευρωβουλευτές παίρνουν ένα σωρό λεφτά χωρίς να κάνουν τίποτε.)

Παράλληλα, όμως, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαπιστώνει πως μεταξύ των κρατών-μελών δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για να αντιμετωπιστούν δυναμικά η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή, αλλά και κάθε φύσης οικονομικό έγκλημα.

Γι’ αυτό καλεί την Κομισιόν να εξετάσει τον σχηματισμό ενός πανευρωπαϊκού σώματος δίωξης του οικονομικού εγκλήματος, μια κοινή μυστική υπηρεσία για τον εντοπισμό του οικονομικού εγκλήματος.

Ακόμη την καλεί να δημιουργήσει έναν οργανισμό που θα ελέγχει τις δραστηριότητες ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, αλλά και μια πανεθνική φορολογική αρχή μέσα στους κόλπους των Ηνωμένων Εθνών.

Το φαντάζεστε; Να μην κόβεις απόδειξη στο μαγαζί σου και να έρχεται η… οικονομική ιντερπόλ να σου βάζει το πρόστιμο! Τι άλλο φριχτό θα ζήσουμε σ’ αυτόν τον τόπο, Παναγία μου;

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Κατά κεφαλήν…

Εδώ βρίσκεται ένα μυστικό (της στατιστικής μεθόδου) το οποίο οφείλουμε να σχολιάσουμε. Διότι όταν το ποσό «μοιράζεται» σε όλους, είναι δύσκολο να εντοπίσουμε ακριβώς από πού προέρχεται.

Είναι λίγοι αυτοί που συμβάλλουν με μεγάλες τιμές στη δημιουργία του υψηλού μέσου όρου, ή το φαινόμενο είναι γενικευμένο και όλοι βάζουν από λίγο το χεράκι τους για την επίτευξή του;

Στο συμπέρασμα θα μας βοηθήσει μια άλλη έρευνα σχετική με τα οικονομικά. Στη χώρα μας, για παράδειγμα, τρεις στους τέσσερις ελεύθερους επαγγελματίες δήλωσαν, για το 2018, ετήσια εισοδήματα κάτω από 10.000 ευρώ!

Αντίστοιχα, έξι στα δέκα νοικοκυριά (οι φορολογικές δηλώσεις των συζύγων υποβάλλονται από κοινού) δήλωσαν ότι ζουν με λιγότερα από 10.000 ευρώ τον χρόνο, ενώ 644.790 οικογένειες εμφανίζονται με… μηδενικό εισόδημα!

Θέλετε κι άλλα; Ένας στους έξι φορολογούμενους εμφανίζεται να φιλοξενεί στο σπίτι του κάποιον συγγενή. Και πώς να μην γίνει αυτό, θα πει κάποιος, όταν από το 2010, μέχρι το 2015 οι φόροι αυξήθηκαν 600%, ενώ τα εισοδήματα μειώθηκαν κατά 32%;

Πιστεύω πως με τα δεδομένα που σας δώσαμε θα μπορέσετε να ερμηνεύσετε αυτό το «κατά κεφαλήν» που είδαμε στην πανευρωπαϊκή έρευνα για την φοροδιαφυγή. Να μην νομίζουν ότι μας κοροϊδεύουν, δηλαδή.

Κατακέφαλος, που λένε και οι Πόντιοι!