120110 ΟΝΕΙΡΟΥΠΟΛΗ

Το ένα πουλάκι:

Σας άρεσε η Ονειρούπολη;

Να ένα ερώτημα στο οποίο δυσκολευόμαστε να απαντήσουμε, κυρίως επειδή βρίσκονται μπροστά άλλοι, πολύ πιο αρμόδιοι να το κάνουν: τα παιδιά.

Διότι, δεν πρέπει να το ξεχνάμε, η Ονειρούπολη σ’ αυτά απευθύνεται.

Ή μήπως όχι;

Ας προσέξουμε εδώ γιατί, αν δεν ξεκαθαρίσουμε τον «στόχο», τότε είναι σίγουρο ότι οι όποιες ενέργειες θα πηγαίνουν στον βρόντο.

Ποιους, τελικά, θέλουμε να φέρουμε (μ’ αρέσει το πρώτο πληθυντικό) στην Ονειρούπολη; Τα παιδιά ή τους μεγάλους; Ή πάλι προσπαθούμε να πετύχουμε εκείνο που λέει η λαϊκή ρήση «μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια»;

Αυτό δεν είναι κακό. Κακό είναι, ξαναλέω, να μην έχουμε στόχο, να προσπαθούμε, για παράδειγμα, να προσελκύσουμε τα παιδιά, για να (τα) κουβαλήσουν γονείς, οι οποίοι έχουν και το πορτοφόλι.

Καταθέτω τον προβληματισμό μου επειδή θεωρώ ότι είναι άλλο πράγμα να στοχεύεις στη δημιουργία εορταστικού κλίματος, άλλο πράγμα στη διασκέδαση των παιδιών και εντελώς άλλο στην τόνωση της τοπικής αγοράς.

Έστω και αν αυτά συνδέονται, δηλαδή… «ακόμα και τη λάσπη από τα παπούτσια του να αφήσει ο άλλος, κέρδος είναι», όπως έλεγαν οι παλιοί έμποροι.

Τη σκόνη έλεγαν, αλλά μιλούσαν γενικώς και όχι για χειμωνιάτικους επισκέπτες. Τώρα έχουμε λάσπες.

Τα παιδιά, λοιπόν, μίλησαν, έχω μάρτυρες, και είπαν πως η Ονειρούπολη ήταν φέτος καλύτερη από πέρσι.

Για πιο πίσω δεν είπαν, καθότι η μνήμη των παιδιών δεν έχει το βάθος πεδίου που διαθέτει η δική μας.

Τα παιδιά όμως δεν μιλούν ούτε για επισκεψιμότητα, ούτε για κέρδη, ούτε για το πόσο κινήθηκε η τοπική αγορά.

Αυτά δεν τους ενδιαφέρουν.

Εξάλλου, όλοι γνωρίζουμε ότι τα οικονομικά μεγέθη είναι συνάρτηση πάρα πολλών παραγόντων και όχι τού πόσο «πετυχημένη» ήταν η διοργάνωση.

Το άλλο πουλάκι:

Ποιος πρέπει να είναι ο στόχος;

Να ένα ερώτημα που πρέπει να τεθεί πριν αρχίσουν οι προετοιμασίες για την επόμενη Ονειρούπολη.

Βλέπετε κι εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι εργαζόμαστε όπως (λένε ότι) εργάζονται στο Καρναβάλι της Πάτρας; Με το που τελειώνει το ένα, αρχίζουν οι προετοιμασίες για το επόμενο.

Θα πω ευθαρσώς τη γνώμη μου.

Η Ονειρούπολη πρέπει να απευθύνεται πρωτίστως στα παιδιά της Δράμας, δηλαδή του δήμου και των γειτονικών δήμων.

Για πολλούς λόγους, θα αναφέρω μερικούς.

Πρώτα πρώτα, σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει πόλη ή χωριό που να μην έχουν τη δική τους Ονειρούπολη. Πού να πρωτοπάει ο επισκέπτης;

Έπειτα, με δεδομένη την τιμή της βενζίνης, από πόσο μακριά νομίζετε ότι μπορεί να ξεκινήσει ο άλλος για να επισκεφθεί την «αυθεντική πρωτεύουσα των Χριστουγέννων»;

Αφήνω το γεγονός ότι η οικονομική κρίση θα περιορίσει στο ελάχιστο και τους εκδρομείς με λεωφορεία, ΚΑΠΗ, σχολεία κ.λπ.

Επομένως, ο στόχος τίθεται από μόνος του και πρέπει να είναι τα… δικά μας παιδιά, εδώ της περιοχής μας.

Αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό (βλέπετε, εξακολουθεί το πρώτο πληθυντικό) τότε ίσως μπορέσουμε να προβούμε και σε βελτιωτικές κινήσεις.

Ποιες μπορεί να είναι αυτές; Δεν ξέρω, θα τις σκεφτούμε.

Ας πούμε περισσότερο τοπικό χρώμα, όχι τόσο «πνιγμένο» πρόγραμμα, ωράριο πιο προσαρμοσμένο σ’ εκείνο των παιδιών, χωρίς το άγχος να πετύχουμε κάτι μεγάλο και ανεπανάληπτο.

Νομίζω ότι οι περισσότεροι στις μέρες μας έχουν καταλάβει πως η δημιουργία ενός θεσμού, μιας παράδοσης που θα διαρκέσει στο χρόνο, είναι πολύ πιο σπουδαία από οτιδήποτε «ανεπανάληπτο».

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Εγώ διέκρινα ένα άγχος!

Ειδικά φέτος, λες και παιζόταν (μπορεί και να παιζόταν πράγματι) ένα στοίχημα. Μου έκανε εντύπωση, ας πούμε, ο εκφωνητής-παρουσιαστής που έλεγε και ξανάλεγε διαρκώς «η δική μας Ονειρούπολη» τονίζοντας το «δική μας».

Σε αντίθεση με ποιων; Των άλλων; Των προηγούμενων; Εκείνων που δεν ήρθαν; Εκείνων που φύγαν;

Θα τελειώσω με μια πρόταση που την άκουσα ως σκέψη από πολλούς.

Αναμφισβήτητα το σουξέ της φετινής διοργάνωσης ήταν το «αληθινό» παγοδρόμιο.

Είναι πολύ δύσκολο, για έναν Δήμο να στήσει κάτι τέτοιο για τα παιδιά, σε πιο μόνιμη βάση; Για όλο το χειμώνα, ας πούμε.

Δεν γνωρίζω το κόστος, φαντάζομαι όμως πως, αφού γίνει η πρώτη δαπάνη, μετά, τα λειτουργικά έξοδα θα είναι πολύ μικρά.

Κι όταν λέω Δήμος δεν εννοώ απαραιτήτως της Δράμας.

Φαντάζεστε ένα παγοδρόμιο στο Νευροκόπι για τα παιδιά του λεκανοπεδίου;

Και για εκείνα όλου του νομού;


Απολογιστικό!