ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Σεπτέμβριος 2019. Συμπληρώθηκαν είκοσι συναπτά έτη από τη μέρα που αποφασίσαμε να σχολιάζουμε σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Αυτός ο κύκλος έκλεισε. Δείτε εδώ το αποχαιρετιστήριο κείμενο.

Πάμε για άλλα; Ποιος ξέρει;

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

131205 ΥΠΕΡΦΟΡΟΛΟΓΗΜΕΝΟ-2

Το ένα πουλάκι:
Περί φορολόγησης…

Καθώς συζητούσαμε προχθές όλα εκείνα τα περί φορολόγησης και κατά πόσο πιάνουν τόπο τα λεφτά που μαζεύει το κράτος, ένας φίλος θέλησε να συμβάλει στην κουβέντα με μια προσωπική του παρατήρηση.

Κάποια στιγμή αποφάσισε να κάνει στο σπίτι του κάτι εργασίες ηλεκτρολογικής φύσης, μαζεμένες από πολύ καιρό.
Αφού κουράστηκε αρκετά, βρήκε έναν ηλεκτρολόγο, ο οποίος του έκανε όλα τα μερεμέτια και του ζήτησε την αμοιβή του, χωρίς, όπως είναι φυσικό, να του δώσει απόδειξη.

Δεν βλέπω κανέναν σας να αντέδρασε στο «όπως είναι φυσικό»!
Πραγματικά, εδώ ισχύει το «έξις δευτέρα φύσις». Το να ζητάς απόδειξη από υδραυλικό ή ηλεκτρολόγο είναι σαν να ζητάς από οπαδό του ΠΑΟΚ να χειροκροτήσει γκολ του Ολυμπιακού.

Το σημειώνω αυτό, διότι σε μια άλλη συζήτηση που είχαμε σε φιλικό κύκλο, κάποιος παρατήρησε πως η ανεργία είναι δύσκολη και πως δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να χάνει κάποιος τη δουλειά του ή να κλείνει το μαγαζί του.

Ωστόσο, συμπλήρωσε ο ίδιος, πολλοί από αυτούς που επλήγησαν από την κρίση, τις τελευταίες δεκαετίες, είχαν θησαυρίσει, χωρίς μάλιστα να πληρώνουν στο κράτος τους φόρους που τους αναλογούσαν.
Ειδικά κάτι «ελεύθεροι μάστορες», από τότε που βγήκαν τα κινητά τηλέφωνα, έπαψαν να έχουν και έδρα της «επιχείρησής» τους.

Τους έβρισκες μόνο στο τηλέφωνο, καθώς έτρεχαν από δουλειά σε δουλειά, χωρίς πολλές φορές να έχουν κάνει ούτε έναρξη επαγγέλματος.
Πλήρωναν σε μια ιδιωτική ασφάλεια και ό,τι έβγαζαν έμπαινε κατ’ ευθείαν στην τσέπη.

Κάπως έτσι είναι και η ιστορία που μας διηγήθηκε ο φίλος.
Διότι, όταν αυτός πίεσε τον ηλεκτρολόγο να του δώσει οπωσδήποτε απόδειξη προκειμένου να τον πληρώσει, εκείνος πετάχτηκε και του έφερε ένα μπλοκάκι που είχε τα στοιχεία άλλου ηλεκτρολόγου, κάποιου που είχε και μαγαζί στην αγορά.

Το άλλο πουλάκι:
Κακό είναι αυτό;

Ο άνθρωπος πήρε μιαν απόδειξη, δεν πήρε; Και αυτός μπορεί να δικαιολογήσει τα έξοδα που έκανε και κάποιος τελοσπάντων θα αποδώσει τον φόρο που αναλογεί στο κράτος.
Άρα, πού είναι το πρόβλημα;

Μ’ αυτό τον τρόπο και το αποστομωτικό επιχείρημα πιστεύαμε ότι κάναμε την τελική παρατήρηση στον φίλο μας και θεωρήσαμε ότι το θέμα έκλεισε.
Κούνια που μας κούναγε. Διότι αυτός μόλις είχε αρχίσει. Το θέμα του δεν ήταν η απόδειξη ή μόνον η απόδειξη, αλλά ένα ολόκληρο στρεβλό σύστημα που υπάρχει από πίσω.

Ο ηλεκτρολόγος αυτός, μας είπε, είναι δηλωμένος στον ΟΑΕΔ ως άνεργος, ενώ από την κουβέντα που είχα μαζί του, και αυτό το πόσο παιδεύτηκα για να τον βρω, φάνηκε πως έχει δουλειές με φούντες.

Παίρνει λοιπόν, το επίδομα που κανονικά θα πήγαινε σε άλλους, πραγματικά άνεργους –και είναι χιλιάδες- και όχι μόνο αυτό.
Έχει βάλει το παιδί του δωρεάν σε κάποιο παιδικό σταθμό, ενώ άλλοι, που πιθανότατα έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, πληρώνουν.

Επειδή δεν δηλώνει εισοδήματα σταμάτησε να πληρώνει και το στεγαστικό του δάνειο και η τράπεζα του κάνει συνεχώς «ρυθμίσεις», ενώ εξαιτίας του, και πολλών άλλων ομοίων, κάποιοι πραγματικά άνεργοι κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους.

Και φυσικά, κατέληξε ο φίλος, απολαμβάνει όλα τα αγαθά που παρέχει (ακόμη) το κράτος στους ανέργους, με τα λεφτά των φόρων που πληρώνω εγώ, και –εδώ ύψωσε τη φωνή του- με τα λεφτά των «τοκογλύφων» που εξακολουθούν και μέσω ΕΣΠΑ να χρηματοδοτούν διάφορα προγράμματα, όπως, για παράδειγμα τους παιδικούς σταθμούς.

Μείναμε άφωνοι!
Τι να πεις; Ο άνθρωπος είχε δίκιο και μάλιστα όχι επειδή στρέφονταν εναντίον κάποιον που εξακολουθεί να τη βγάζει στη «λούφα», αλλά κυρίως επειδή τόνιζε πως αυτός δεν ζει μόνο εις βάρος των φορολογουμένων (και των «τοκογλύφων»), αλλά και άλλων που έχουν πραγματική ανάγκη.

Και ένα τρίτο πουλάκι:
Έτσι είναι, φίλοι μου.

Δυστυχώς, και στον τομέα αυτόν χρειάζεται να ανακαλύψουμε, ως χώρα εννοώ, τον τροχό.
Πράγματα που οι άλλοι τα έχουν κάνει εδώ και χρόνια και τους έχουν λύσει τα χέρια, εμείς τα ψάχνουμε και δεν τα βρίσκουμε.

Δυο παραδείγματα.
Υπάρχουν χώρες όπου η ασφάλεια δεν σου καλύπτει το σπίτι από καμιά ζημιά, αν έχει γίνει σ’ αυτό έστω και η παραμικρή εργασία από τεχνίτη που δεν είναι «επαγγελματίας».
Και πώς φαίνεται αυτό; Από το βιβλίο εργασιών που ο ίδιος τηρεί και από τις αντίστοιχες αποδείξεις που κόβει.

Υπάρχουν επίσης χώρες όπου δεν μπορείς να πληρώσεις κάποιον τεχνίτη με μετρητά. Τον πληρώνεις υποχρεωτικά μέσω τράπεζας και, όταν θα πάει να πάρει την αμοιβή του, η τράπεζα παρακρατά αυτομάτως το ποσό που αντιστοιχεί στον φόρο.
Ταυτοχρόνως, η αμοιβή του τεχνίτη υπολογίζεται αμέσως ως έξοδο στη δική σου φορολογική δήλωση.

Πράγματα απλά που σε «βοηθούν» να είναι νόμιμος και εντάξει απέναντι στο κράτος. Βεβαίως εμείς εδώ εξακολουθούμε να στηριζόμαστε στο φιλότιμο και την φιλοπατρία του Έλληνος φορολογουμένου που είναι σαν να στηρίζεσαι στον… Άγιο Βασίλη για να κάνεις γιορτές.

Μαύρα! Όλα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: