131219 ΔΗΛΩΤΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Τα πολλά ή τα λίγα;

Κάποιοι εντυπωσιάστηκαν από τις τεράστιες περιουσίες που δηλώνουν στα «πόθεν έσχες» οι βουλευτές μας.

Κάποιοι βουλευτές μας.

Προσωπικά, δεν μου κάνει καμιά εντύπωση. Οι άνθρωποι μπορεί να έχουν από την οικογένειά τους κτήματα, περιουσία, λεφτά στις τράπεζες…

Σκεφθείτε ακόμη ότι ορισμένοι είναι πάνω από είκοσι χρόνια βουλευτές.

Μόνο τις βουλευτικές αποζημιώσεις να βάλεις μαζεύονται ένα σωρό χρήματα. Αν τα αξιοποιήσει κάποιος σωστά, μπορεί να αποκτήσει μια αξιοσέβαστη περιουσία.

Τι ακριβώς σημαίνει να τα αξιοποιήσει σωστά είναι μια άλλη ιστορία που θα τη δούμε παρακάτω.

Παρεμπιπτόντως, αν δει κανείς την ετήσια δήλωση ενός βουλευτή θα καταλάβει πόσα ακριβώς χρήματα παίρνει, διότι, κατά καιρούς, βγαίνουν στις τηλεοράσεις και μας λένε κάτι αστεία ποσά, αφήστε που πολλοί κλαίγονται ότι δεν τους φτάνουν για να ζήσουν.

Διαβάζοντας, λοιπόν, στην τύχη κάποιες από τις δηλώσεις τους, θα δούμε ότι αυτές αποτελούνται από δύο ποσά, ένα φορολογητέο που μπορεί να φτάνει από δώδεκα μέχρι είκοσι μία χιλιάδες ευρώ και από ένα αφορολόγητο που κυμαίνεται από εβδομήντα πέντε, μέχρι εξήντα οκτώ χιλιάδες αντίστοιχα.

Γύρω στο ογδοντάρι, ογδονταπεντάρι, δηλαδή «καθαρίζει» ένας εκπρόσωπός μας στη Βουλή, από τα οποία ένα τεράστιο ποσό είναι αφορολόγητο.

Με γεια τους με χαρά τους. Με την αξία τους και με τη δική μας ψήφο βρίσκονται εκεί, ίσως και με μια μεγάλη βοήθεια από τον εκλογικό νόμο (όχι απαραίτητα και με τις τρεις προϋποθέσεις).

Ας έχουν «αξιοπρεπείς» απολαβές, ώστε να επιτελούν το έργο τους αναπόσπαστοι από τις έννοιες της ζωής.

Ας έρθουμε όμως και πάλι στους έχοντες πάρα πολλά.

Αυτοί, όπως σας είπα, δεν με εντυπωσιάζουν καθόλου.

Αντιθέτως, μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι κάποιοι βουλευτές μας δηλώνουν μηδενική περιουσία και καταθέσεις της τάξης μερικών εκατοντάδων ευρώ!

Το άλλο πουλάκι:

Δηλαδή, τι τα κάνουν;

Ακόμη κι όταν δεν έχουν κανένα άλλο εισόδημα, από την εργασία της/του συζύγου, ας πούμε, ξοδεύουν όλο αυτό το ποσό τον χρόνο;

Τόσα τους χρειάζονται για να την περάσουν;

Στο σημείο αυτό θα σας πω μια ιστορία.

Ήταν ένας φίλος, καλός, χρυσός, όμως όταν έβγαινε έξω, τον ενοχλούσε αφάνταστα να έρχονται διάφοροι ζητιάνοι, μικροπωλητές, λαχειοπώληδες και να προσπαθούν να του πουλήσουν κάτι ή να πάρουν μια βοήθεια.

Δεν ήταν τσιγγούνης, κάθε άλλο.

Ήθελε όμως την ώρα που θα απολάμβανε τον καφέ, το ουζάκι ή το ποτό του να μην τον ενοχλούν.

Σε άλλη στιγμή μπορεί να έδινε και με το παραπάνω.

Κάποια φορά, σε μια ταβέρνα, τον πλησίασε ένας τύπος και προσπαθούσε να του πουλήσει κάτι από την πραμάτεια του, μικροαντικείμενα, κινέζικης επί το πλείστον προέλευσης, τα οποία του τα επιδείκνυε ένα προς ένα. Πώς λειτουργούν, πώς φωτίζονται, τι κάνουν…

Ο φίλος είχε αγανακτήσει.

Στην αρχή ευγενικά, στη συνέχεια πιο απότομα και στο τέλος με τις φωνές κατάφερε να τον διώξει.

Αφού απομακρύνθηκε ο άνθρωπος, γυρίζει σ’ εμάς που κρυφογελούσαμε και λέει το βαθυστόχαστο:

«Ρε παιδί μου, ο φτωχός τον πλούσιο δεν τον καταλαβαίνει»!

Έτσι κι εμείς.

Δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε τις ανάγκες κάποιου που του χρειάζονται ογδονταβάλε χιλιάρικα το χρόνο για τις ανάγκες του.

Από τις οποίες ανάγκες ένα μεγάλο μέρος ικανοποιούνται χωρίς αυτός να επιβαρύνεται.

Αν σκεφτεί κανείς πόσες «δωρεάν απολαβές» έχει ένας βουλευτής, καταλαβαίνει καλά τι εννοώ.

Αφήστε που πέρασαν τα χρόνια που έπρεπε να κερνάει τους καφέδες στα καφενεία των χωριών που επισκεπτόταν.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Εμένα μ’ εντυπωσίασε κάτι άλλο.

Επειδή οι δηλώσεις αφορούν εισοδήματα μέχρι το 2011, κάποιοι σημερινοί βουλευτές δηλώνουν σχεδόν μηδενικά εισοδήματα.

Ούτε δικά τους, ούτε της οικογένειάς τους.

Ξέρετε, είναι στην κατηγορία κάποιων ελεύθερων επαγγελματιών ή αγροτών που λέγαμε και προχθές, που ζουν τις οικογένειές τους με τριακόσια ευρώ το μήνα, κάτω από τέσσερις χιλιάδες εισόδημα το χρόνο.

Δεν μιλάμε για έναν και δύο για τη μεγάλη μάζα.

Δηλαδή αυτοί δεν πληρώνουν ηλεκτρικό, δεν έχουν τηλέφωνο, νερό δεν έχουν στο σπίτι τους;

Όλα αυτά, μαζί με τα έξοδα ενός παλιού αυτοκινήτου, υπερκαλύπτουν τα παραπάνω εισοδήματα.

Αφήνω που πρέπει να φάνε, να ντυθούν, να θερμανθούν, να στείλουν τα παιδιά τους στο φροντιστήριο…

Και, για να ξαναγυρίσουμε στους βουλευτές, ένας αυτής της κατηγορίας θα πρέπει να… θησαυρίσει, αφού στη διάρκεια μιας θητείας του θα πάρει ως αμοιβές χρήματα που θα έβγαζε ή θα του έφταναν για να ζήσει ογδόντα και βάλε χρόνια.

Ρε, μπας και να το σκεφτούμε να βάλουμε καμιά υποψηφιότητα;

Ο παράς κι ο φουκαράς!