131217 ΑΛΟΓΑΡΙΑΣΤΟ

Το ένα πουλάκι:

Το λογαριασμό, παρακαλώ!

Ποτέ δεν είχα πρόβλημα να πληρώσω την κατανάλωση που έκανα στο ρεύμα ή στο νερό, μάλιστα θα συμφωνούσα ευχαρίστως να πληρώσω και παραπάνω, αρκεί να ήξερα τι ακριβώς είναι αυτό το παραπάνω και πού θα πάνε τα χρήματα.

Θυμίζω ότι τις παλιές καλές εποχές υπήρχαν παρέες που διασκέδαζαν στα περίφημα σκυλάδικα –και η Δράμα είχε αρκετά και ξακουστά- ως εξής:

Έμπαιναν στο μαγαζί, άραζαν σ’ ένα από τα πρώτα τραπέζια, έκαναν μια γερή «ζημιά» και, όταν, κατά το ξημέρωμα, σηκώνονταν να φύγουν, ζητούσαν το λογαριασμό.

Ο «μετρ» τους έφερνε ένα χαρτί ή τους ενημέρωνε προφορικά ότι η «ζημιά» κόστιζε φερ’ ειπείν εκατό χιλιάρικα!

Τόσο τα «ξύδια», τόσο οι ξηροί καρποί, τόσο τα λουλούδια κ.λπ.

Η φτιαγμένη, πλέον, παρέα, αφού συνεννοούνταν μεταξύ τους με το βλέμμα και έκαναν μια δική τους εκτίμηση της «ζημιάς», έβγαζαν καμιά σαρανταριά χιλιάρικα, άλλοτε περισσότερα κι άλλοτε λιγότερα, τα άφηναν στο τραπέζι και έφευγαν.

Την άλλη μέρα, καθώς απολάμβαναν τον πρωινό καφέ τους στον απογευματινό ήλιο, κοκορεύονταν στους άλλους του καφενείου πως έκαναν μια «ζημιά» των εκατό χιλιάδων.

«Του κουνήσαμε όμως είκοσι χιλιάρικα και μας φίλησε και το χέρι», συμπλήρωναν.

Αυτό το τελευταίο ήταν δηλωτικό του πόσο μάγκες είναι και τι πρόσωπο έχουν στη νύχτα, αφού στα μαγαζιά τούς θέλουν για πελάτες ακόμη κι αν δεν πληρώνουν καθόλου.

Μόνο η παρουσία τους δημιουργεί «κατάσταση» στο μαγαζί κι αυτό λειτουργεί σαν μια ακριβή διαφήμιση.

Άλλοι καιροί, άλλα ήθη, όμως και άλλοι άνθρωποι.

Εμείς δεν ήμασταν ποτέ έτσι.

Θέλαμε να ξέρουμε τι παίρνουμε, τι πληρώνουμε, τι δηλώνουμε, όπως θα έλεγε και ο Μπακαλόγατος Χατζηχρήστος.

Γι' αυτό και χαρήκαμε τώρα που ακούσαμε ό,τι στον κάθε λογαριασμό της ΔΕΗ θα δίνουμε μισό ευρώ επιπλέον, προκειμένου να έχουν ρεύμα και οι συνάνθρωποί μας που δυσκολεύονται ή δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.

Το άλλο πουλάκι:

Δηλαδή, τώρα ξέρεις;

Αυτά τα 50 λεπτά, έτσι όπως μας τα παρουσίασε ο υπουργός Περιβάλλοντος, Γιάννης Μανιάτης, δεν είναι παρά το αποτέλεσμα, το πηλίκο μιας διαίρεσης, της οποίας όμως δεν μας είπε ούτε τον διαιρετέο, ούτε τον διαιρέτη.

Πόσοι είναι οι λογαριασμοί που θα επιβαρυνθούν αυτά τα 50 λεπτά; Κυρίως όμως πόσοι είναι οι λογαριασμοί που θα πληρωθούν μ’ αυτά τα χρήματα;

Διότι η φράση «επέκταση του κοινωνικού τιμολογίου της ΔΕΗ», από μόνη της, εμένα δεν μου λέει απολύτως τίποτε.

Το ηλεκτρικό ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό και πρέπει να το απολαμβάνουν όλοι, να βρίσκεται στη διάθεση του κάθε νοικοκυριού. Με ποιους όρους όμως; Έτσι, εν λευκώ; Ποιες ακριβώς ανάγκες και μέχρι ποιου σημείου μπορούν να καλύπτουν οι μη έχοντες;

Πώς είπατε; Υπάρχουν τα κριτήρια;

Αν είναι αυτά που έχω υπόψη μου, τότε φοβάμαι ότι μπλέξαμε σε άσχημη περιπέτεια.

Αφήστε να σας διαβάσω το πρώτο κριτήριο, όπως το βρήκα στην ιστοσελίδα της ΔΕΗ, και μετά τα συζητάμε.

«Άτομα με χαμηλό εισόδημα:

Άτομα που έχουν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μικρότερο από το ποσό των 12.000 ευρώ, προσαυξανόμενο κατά 6.000 στις περιπτώσεις όπου ο δικαιούχος κατοικεί μόνιμα σε νησί κάτω από 3.100 κατοίκους. Το όριο αυτό προσαυξάνεται κατά 3.000 ευρώ για κάθε ένα από τα δύο πρώτα προστατευόμενα τέκνα. Τετραμηνιαία κατανάλωση ημέρας 200 Kwh-1500 Κwh».

Για τους τρίτεκνους το όριο είναι 23500 ή 29.500 ευρώ, σε περίπτωση που μένουν σε νησί με λιγότερους από 3.100 κατοίκους.

Το ίδιο ακριβώς είναι το όριο για άτομα με αναπηρία 67% και άνω.

Αυτά ισχύουν από 01.01.2013, τώρα όμως, με την επέκταση των κριτηρίων δεν ξέρουμε ακριβώς τι θα ισχύει. Έτσι γνωρίζουμε μόνο το πενηνταράκι το οποίο θα πληρώνουμε όλοι οι υπόλοιποι (που είμαστε πόσοι;) για τους έχοντες ανάγκη (που είναι επίσης πόσοι ακριβώς;)

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Ποιος θα μας δώσει λογαριασμό;

Πόσοι είναι αυτοί που έχουν –συγνώμη, δηλώνουν ήθελα να πω- κάτω από 12.000 ευρώ το χρόνο;

Διαβάζω, ας πούμε, στα Νέα, πως σύμφωνα με στοιχεία του ΙΟΒΕ, δηλώνουν κάτω από 10.000 ευρώ εισόδημα… όλοι οι Έλληνες.

Προσέξετε: Τέσσερις στους δέκα (41%) μισθωτούς και συνταξιούχους. Οκτώ στους δέκα (84%) ελεύθερους επαγγελματίες και εισοδηματίες. Δέκα στους δέκα (99,9%) αγρότες!

Όλοι αυτοί, δηλαδή, ανήκουν στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και έχουν μέχρι 1500 Κwh το τετράμηνο δωρεάν ρεύμα;

Καλή η κοινωνική πολιτική και καλό και άγιο το να πληρώνουν οι έχοντες κάτι παραπάνω, προκειμένου να βοηθιούνται όσοι βρίσκονται σε ανάγκη.

Αυτό όμως το σύστημα προϋποθέτει πως υπάρχει μια σωστή βάση, που είναι η απεικόνιση της πραγματικής οικονομικής κατάστασης του καθενός.

Διαφορετικά θα συνεχίζεται πάντα το παράδοξο που συναντήσαμε όταν πρωτοπήγαμε φοιτητές. Τα παιδιά των εργατών να νοικιάζουν σπίτια και τα παιδιά των γιατρών και των εμπόρων να μένουν στις εστίες ως… άπορα!

Ας μας πουν, λοιπόν, τουλάχιστον νούμερα. Πόσοι επιβαρύνονται για πόσους, να ξέρουμε τι δίνουμε, τι πληρώνουμε, τι μας χρεώνουν.

Οι καλοί λογαριασμοί...