131218 ΠΟΛΥΕΚΛΟΓΙΚΟ

Το ένα πουλάκι:

Εκλογές θέλουμε!

Δεν σας το έδωσα να το καταλάβετε.

Ε-ΚΛΟ-ΓΕΣ ΘΕ-ΛΟΥΜΕ. Τώρα το πιάσατε; Είναι σύνθημα που το φωνάζουμε απεγνωσμένα, διότι εμείς, τα πουλάκια, τρεφόμαστε κυρίως με εκλογές.

Τι εκλογές;

Κάθε είδους! Μέχρι και εκείνες για διαχειριστή στην πολυκατοικία μας. Εκλογές να είναι κι ό,τι θέλει ας είναι.

Γι αυτό ακριβώς αισθανόμαστε βαθιά αγανάκτηση με την απόφαση της κυβέρνησης να μας κάνει τα τρία, δύο!

Τα Σαββατοκύριακα των εκλογών εννοώ.

Αντί να έχουμε τρία τετραήμερα, από Παρασκευή μέχρι Δευτέρα, που θα μπορούμε να απολαύσουμε τις δροσιές του Μάη, τώρα θα έχουμε μόνο δύο.

Διότι το δεύτερο Σαββατοκύριακο οι εκλογές θα είναι διπλές.

Άκου διπλές εκλογές!

Σαν να κάνεις δώρο σε κάποιο παιδί… δύο ποδηλατάκια. Τι να τα κάνει τα δύο; Παρ’ του τώρα το ένα και, όταν μεγαλώσει λίγο του παίρνεις και ένα δεύτερο μεγαλύτερο.

Ερχόμαστε, λοιπόν, να συμφωνήσουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ πως οι διπλές εκλογές στις 25 Μαΐου είναι ένα σχεδιασμένο κόλπο της κυβέρνησης για να μας στερήσει τη χαρά.

Βεβαίως, απ’ ό,τι κατάλαβα έχουμε και μια (!) βασική διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι αυτοί θα προτιμούσαν διπλές εκλογές την πρώτη Κυριακή και επαναληπτικές τη δεύτερη.

Επειδή βλέπω ότι κάποιοι δεν κατάλαβαν θα εξηγήσω τι ακριβώς συμβαίνει. Το πράγμα είχε κανονιστεί ως εξής:

Δημοτικές (και περιφερειακές, δηλαδή συνολικά αυτοδιοικητικές) εκλογές στις 18 Μαΐου και Ευρωεκλογές την επόμενη Κυριακή, 25 Μαΐου.

Το πράγμα είναι κάπως περίπλοκο, αφού αρχικά είχε αποφασιστεί οι δημοτικές εκλογές να διεξαχθούν με ένα νέο σύστημα που δεν θα προέβλεπε επαναληπτική, ψηφοφορία.

Αυτό, τελικώς, δεν έγινε κι έτσι οι εκλογές αυτές θα διεξαχθούν όπως ξέρουμε τόσα χρόνια τώρα.

Το άλλο πουλάκι:

Εδώ έγινε το «κόλπο».

Διότι, τη δεύτερη Κυριακή, υπάρχουν και οι Ευρωεκλογές, των οποίων η σημασία υποβαθμίζεται, αν διεξαχθούν μαζί με τις επαναληπτικές για Δήμους. Και υποβαθμίζεται για δύο λόγους.

Ο πρώτος είναι πως παύουν να έχουν τη σπουδαιότητα που θέλουν οι ευρωπαϊστές αλλά και οι αντιευρωπαϊστές.

Γι’ αυτό θα πούμε περισσότερα στη συνέχεια.

Ο δεύτερος λόγος είναι πως τη δεύτερη Κυριακή, το ποσοστό συμμετοχής στις εκλογές μειώνεται δραματικά. Πολλοί ψηφίζουν την πρώτη φορά, ελάχιστοι όμως τη δεύτερη.

Αποτέλεσμα; Δεν θα εκφραστεί επακριβώς η λαϊκή βούληση.

Γιατί όμως τόση σημασία στις ευρωεκλογές;

Είναι απλό. Η αντιπολίτευση, με προεξάρχοντα του ΣΥΡΙΖΑ, θεώρησε πως οι εκλογές αυτές θα είναι μια δημοσκόπηση για την κυβερνητική πολιτική.

Θεωρούν ακόμη πως μια μεγάλη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα θέσει επιτακτικά το ζήτημα των πρόωρων εκλογών, αλλά θα δώσει και την απαραίτητη φόρα, τον απαραίτητο αέρα για τις εθνικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν.

Θυμίζω ότι ανέκαθεν οι ευρωεκλογές ήταν το σημείο στο οποίο πόνταρε η εκάστοτε αντιπολίτευση, αφού αυτές δίνουν τη δυνατότητα στους πολίτες να εκφράσουν μεν την αντίθεσή τους στην εκάστοτε κυβέρνηση, χωρίς όμως να ρισκάρουν και την άρση της εντολής που θα σήμαινε μια αντίστοιχη στάση σε εθνικές εκλογές.

Με άλλα λόγια στις ευρωεκλογές ψηφίζουμε πιο «χαλαρά» όπως συνηθίζουμε να λέμε ή «στέλνουμε ένα μήνυμα», χωρίς αυτό να σημαίνει και κάτι σοβαρό.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Αυτό θα αποδυναμωθεί!

Έτσι φοβάται η αντιπολίτευση και δεν έχει άδικο. Ποιος θα σηκωθεί να πάει στο χωριό του δυο Κυριακές στη σειρά, μόνο και μόνο για να εκφράσει την αντίθεσή του στα αντιλαϊκά μέτρα;

Αυτή, έτσι κι αλλιώς, είναι δηλωμένη με πολλούς τρόπους.

Ωστόσο, εμείς έχουμε πρόταση, τι λέω πρόταση, προτάσεις!

Το πρώτο που μπορεί να γίνει είναι να ενοποιηθούν οι δύο Κυριακές σε ένα «δεκαήμερο εκλογών», με ορισμό της ενδιάμεσης εβδομάδας ως αργίας.

Έτσι, κανείς δεν θα μπει στον κόπο και στα έξοδα να μετακινηθεί δυο φορές, θα πάει στο χωριό του την παραμονή της πρώτης Κυριακής και θα επιστρέψει μετά τη δεύτερη.

Μ’ αυτό τον τρόπο η συμμετοχή θα είναι τεράστια και ο λαός θα εκφραστεί ανεπηρέαστος.

Η άλλη πρόταση είναι να πραγματοποιηθούν οι ευρωεκλογές τη δεύτερη Κυριακή, όμως οι ψηφοφόροι να μπορούν να ψηφίζουν όπου τους βολεύει.

Στο χωριό, στην πόλη, στην εξοχή, πλάι στη θάλασσα.

Δεν μπορεί, όλο και κάποιος τρόπος θα υπάρχει να επιτευχθεί αυτό. Να ψηφίζουμε, ας πούμε, με sms ή μέσω διαδικτύου, κάπως τελοσπάντων που δεν θα μας υποχρεώνει να μετακινηθούμε και να μπούμε σε έξοδα και φασαρίες.

Τέλος, υπάρχει πάντοτε η βολική σε εμάς αλλά καις σε πολλούς άλλους λύση να ξαναγίνουν οι Κυριακές τρεις, 18 και 25 Μαΐου και 1 Ιουνίου.

Για να καταλάβετε την αξία αυτής της πρότασης, θυμίζω ότι το Σαββατοκύριακο που ακολουθεί είναι πάλι τριήμερο, αφού στις 9 Ιουνίου είναι του Αγίου Πνεύματος.

Βοήθειά μας!

Να το φχαριστηθούμε, βρε παιδί μου!