160126 ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Για να μη λέτε ότι μεροληπτούμε…

Σας παρουσιάζουμε αποσπάσματα από απολογισμούς στελεχών της κυβέρνησης. Έτσι, χωρίς ονόματα, χωρίς σχολιασμό, μόνο και μόνο για να έχετε και μια εικόνα τού τι ακριβώς γιορτάστηκε αυτές τις μέρες από εκείνους που… έχουν κάθε λόγο να γιορτάζουν.

Σε γενικές γραμμές:

«Επί ένα χρόνο, ο λαός μας με την κυβέρνησή του, δίνει καθημερινά μάχες για να υπάρξει. Μάχεται έξω και μέσα, συχνά και με τον κακό του εαυτό. Με τα διεθνή χρηματιστήρια, με την παθογένεια του μεταπολιτευτικού κράτους, αλλά και το πολιτικό κατεστημένο που την εξέθρεψε για ίδιον όφελος».

Έξω πάμε καλά:

«Ξεσκεπάσαμε τους αντιδραστικούς της Ευρώπης. Καταδείξαμε ότι η λιτότητα δεν διαλύει μόνο τον κοινωνικό ιστό της χώρας μας, σπρώχνοντας στην ανέχεια και τη φτώχεια τον λαό μας, αλλά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο διαλύει και τους λαούς της Ευρώπης, ενάντια στο δόγμα και το όραμα της ευρωπαϊκής ιδέας για μια Ευρώπη της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας. Τώρα πια δεν είμαστε μόνοι μας, όπως πριν έναν χρόνο, χώρες και λαοί συνειδητοποιούνται και αντιστέκονται».

«Σε κάθε περίπτωση επετεύχθη η ευρύτατη διεθνοποίηση του θέματος της κρίσης χρέους και των συνεπειών της για τη χώρα μας. Έχει αναγνωριστεί πλέον διεθνώς, τόσο η μη βιωσιμότητα αυτού του χρέους, όσο και η ανάγκη της ταχείας, έμμεσης ή άμεσης, μεγάλης απομείωσης του. Είναι σημαντική επίσης εξέλιξη ότι έχει ξεκινήσει, με αφορμή και την ελληνική υπόθεση, μια διαδικασία αλλαγής συσχετισμών δυνάμεων στην Ευρώπη με τη δημιουργία πολιτικών αντισωμάτων στη στρατηγική της λιτότητας».

«Το 2015 ήταν μια χρονιά τομή στα δεδομένα της Ελλάδας, αλλά και μια χρονιά που ταρακούνησε την Ευρώπη με τις τρεις εκλογικές μάχες στη χώρα μας και με τις εκλογικές μάχες στην Πορτογαλία και την Ισπανία. Μια χρονιά που θα τη θυμόμαστε όλοι μας και για τις μεγάλες χαρές που ζήσαμε αλλά και τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε. Η κυβέρνηση με βασικό κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ […] για πρώτη φορά διαπραγματεύτηκε σκληρά με τους δανειστές και δόθηκε παγκόσμια διάσταση στο ελληνικό ζήτημα. Τίποτα δεν είναι το ίδιο ούτε στη χώρα μας ούτε στην Ευρώπη».

«Το χρέος γεννά μετανεωτερικές "αποικίες" και "ανθρωπιστικές κρίσεις" στην καρδιά της Ευρώπης. Η κυβέρνηση της Αριστεράς υπενθύμισε στην Ευρώπη τις ιδρυτικές αξίες και αρχές της, τις αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας, της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας με αποκορύφωμα το προσφυγικό ζήτημα, όπου όσον αφορά τη διαχείρισή του η Ευρώπη οφείλει να μιμηθεί την Ελλάδα και όχι η Ελλάδα την Ευρώπη. Η χώρα μας έγινε ένα εργαστήρι παραγωγής δημοκρατικών αξιών και πολιτικών συναισθημάτων».

Το άλλο πουλάκι:

Επιστροφή στην πατρίδα.

Ας θεωρήσουμε τυχαίο το γεγονός ότι οι περισσότεροι μιλούν… περισσότερο για τα επιτεύγματα της κυβέρνησης στην Ευρώπη και ας συνεχίσουμε.

Διότι και μέσα δεν τα πάμε άσχημα:

«Μέσα σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο με φτωχά δημοσιονομικά μεγέθη γίναμε πλουσιότεροι σε θεσμούς και αξίες. Η ΕΡΤ λειτούργησε ξανά, έλαβε τέλος το ασύδοτο και άναρχο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, το σωφρονιστικό σύστημα εξανθρωπίστηκε, τα παιδιά των μεταναστών έλαβαν ελληνική ιθαγένεια, χιλιάδες απολυμένων συμπολιτών μας επέστρεψαν στις δουλειές τους, τα θύματα της ανθρωπιστικής κρίσης απέκτησαν πρόσβαση στα βασικά αγαθά, έγινε νόμος του κράτους το σύμφωνο συμβίωσης».

Στο μεταξύ:

«Το παλιό σύστημα ξεδοντιάζεται, αντιστέκεται και αποκαλύπτεται. Δική μας ευθύνη είναι να παραμείνουμε ψύχραιμοι, μεθοδικοί, τίμιοι και σταθεροί στην αλλαγή πορείας, να αλλάξουμε ζωή με καθαρή ματιά, ανοιχτή καρδιά και αριστερό όραμα. Ξέρουμε κάθε δυσκολία των συμπολιτών μας, ζούμε μαζί τους τα άγχη τους για το αύριο και έχουμε την έγνοια -όχι για έναν αλλά για όλους-, "να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα"».

Κάποιοι δίνουν και μια νότα αυτοκριτικής:

«Από τον περσινό Γενάρη μοιάζει να έχουν περάσει πολλά χρόνια. Δεν είναι μόνο η πυκνότητα των γεγονότων και των συναισθημάτων, καθώς ζήσαμε τη νίκη και την ήττα, την ελπίδα και τις διαψεύσεις, την αγωνία και τον αγώνα, την απόφαση να συνεχίσουμε, αλλά και η τομή που συντελέστηκε.

Πολλές φορές το ξεχνάμε, καθώς μας τυλίγει η δίνη της καθημερινής μάχης, ωστόσο η ελληνική κοινωνία πέρασε σε άλλη εποχή. Παρότι η κυβέρνηση δεν κατάφερε να κάνει όλα όσα ήθελε, και στις ασφυκτικές συνθήκες του Μνημονίου, όσα πέτυχε κάθε άλλο παρά αμελητέα είναι».

«Για το 2015 έχουμε κάνει αποτίμηση και των αδυναμιών μας, αλλά γνωρίζουμε ότι αν συνεχίσουμε με σταθερότητα το 2016 και υπερβούμε κάβους και εμπόδια που βρίσκονται μπροστά μας, έχουμε τη δυνατότητα στα μέσα της τρέχουσας χρονιάς να βγούμε από την ύφεση και την οικονομική συρρίκνωση και να οργανώσουμε το μέλλον μας με περισσότερη δικαιοσύνη και βιωσιμότητα». 

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Τι έφταιξε όμως και τα πράγματα δεν πήγαν όσο καλά θα μπορούσε;

Ή μήπως πήγαν αλλά…

«Από την πρώτη ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ γίναμε μάρτυρες ενός πρωτοφανούς και συντονισμένου συστήματος παραπληροφόρησης, μιας ανεπανάληπτης διαστρέβλωσης και υπονόμευσης κάθε προσπάθειας της Κυβέρνησης».

«Βλέπουμε καθημερινά έναν ανελέητο πόλεμο συκοφαντίας και είναι πλέον προφανές ότι, τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος, υπάρχουν συγκεκριμένα συμφέροντα που έχουν ενοχληθεί σφόδρα από την παρούσα κυβέρνηση και θα επιθυμούσαν διακαώς μια αλλαγή στη σύνθεσή της».

Για να μη μας πάρει κι εμάς η μπάλα, σας παρουσιάσαμε με όσο πιο αντικειμενικό τρόπο γίνεται τις θέσεις κυβερνητικών και κομματικών στελεχών.

Ελπίζουμε να τις αξιοποιήσετε καταλλήλως.

 

Όχι, για να είμαστε δίκαιοι!