161222 ΨΕΥΤΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Το ακούσαμε κι αυτό!

Δεν πρέπει, λέει, να μιλάμε στα παιδιά μας για τον Άγιο Βασίλη, διότι…

Πριν περάσουμε στο διότι, ας πούμε πως αυτή την άποψη την διατύπωσαν -ποιοι άλλοι;- κάποιοι ψυχολόγοι.

Σας λέει τίποτε αυτό; Εμένα πολλά. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν θεωρούν την ψυχολογία επιστήμη. Και καλά κάνουν, διότι τα συμπεράσματα στα οποία συχνά αυτή καταλήγει δεν είναι… επιστημονικά.

Δηλαδή δεν διέπονται από τους κανόνες που ακολουθούν κάποιες άλλες επιστήμες, σίγουρα όλες οι λεγόμενες θετικές, η μεθοδολογία των οποίων χαρακτηρίζεται από μια αυστηρότητα και μια συστηματική πορεία, που ξεκινά από μετρήσιμα δεδομένα και καταλήγει σε μετρήσιμα αποτελέσματα.

Όποιοι γνωρίζουν έστω και ελάχιστα πώς διεξάγεται μια έρευνα στον τομέα της ψυχολογίας μπορούν να καταλάβουν πολύ καλά τι λέω. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι συχνά τα ευρήματα τέτοιων ερευνών αναιρούν το ένα το άλλο.

Αφήστε που, καλά καλά, οι επιστήμονες δεν μπορούν να συμφωνήσουν στην ορολογία που χρησιμοποιούν και έτσι τα ονόματα, αλλά και οι ορισμοί διάφορων ψυχολογικών φαινομένων, αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη.

Πάρτε για παράδειγμα αυτό που είπαμε στην αρχή. Κάποιοι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν είναι σωστό να μιλάμε στα παιδιά μας για τον Άγιο Βασίλη και να τους λέμε ότι αυτός φέρνει τα δώρα και μάλιστα στα φρόνιμα παιδάκια.

Να είστε βέβαιοι πως υπάρχουν ένα σωρό έρευνες που έχουν αποδείξει πόσο καλό κάνει να μιλάμε στα παιδιά μας για τον Άγιο Βασίλη και να τους λέμε ότι αυτός φέρνει τα δώρα και μάλιστα στα φρόνιμα παιδάκια. Άντε μετά να μιλήσεις για… επιστήμη.

Τέλος πάντων, εμείς είμαστε εδώ για να σχολιάζουμε την επικαιρότητα και όχι για να αποδεικνύουμε το άτοπον επιστημονικών ερευνών. Αυτό μπορούν να το κάνουν και από μόνες τους, αναιρώντας η μια την άλλη.

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, γι’ αυτή την πρόσφατη έρευνα και ας δούμε για ποιους λόγους τόσοι άνθρωποι, τόσα χρόνια σε τόσες χώρες του κόσμου, κάναμε το λάθος να «λέμε ψέματα» στα παιδιά μας. Και φυσικά, τι επιπτώσεις είχαν τα «ψέματα» αυτά.

Το άλλο πουλάκι:

Διαβάζω από δημοσιεύματα των ημερών.

«Βρετανοί επιστήμονες, που βάλθηκαν να χαλάσουν τη “μαγεία” των παιδιών (και όχι μόνο), προειδοποιούν τους γονείς ότι, αναπαράγοντας το ψέμα με τον Άγιο Βασίλη που φέρνει τα δώρα, αυτό που πετυχαίνουν τελικά, είναι να χαλάνε σε βάθος χρόνου τη σχέση τους με τα παιδιά τους».

Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι «το εν λόγω αθώο ψεματάκι μπορεί να κάνει τη ζημιά του, υποσκάπτοντας την εμπιστοσύνη των μικρών στους μεγάλους». Όταν δηλαδή το παιδί σας μάθει την αλήθεια που του κρύβατε, μπορεί να υποθέσει πως οι γονείς του είναι… απατεώνες.

Και ήταν ανάγκη να μας το πουν αυτό «βρετανοί επιστήμονες»; Μήπως εμείς δεν το είχαμε συνειδητοποιήσει μόνοι μας, κάπου εκεί ανάμεσα στα 8 και τα 10 χρόνια μας, όταν κάποιοι πραγματικοί φίλοι άρχισαν να μας βάζουν σε υποψίες;

Όταν άρχισαν να μας αποκαλύπτουν πως -σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες που είχαν συγκεντρώσει- ο Άγιος Βασίλης δεν υπήρχε και πως οι γονείς μας ήταν… κοινοί ψεύτες; Σοκ (και δέος) σύμφωνα με τους συγκεκριμένους επιστήμονες.

Σκέφτηκαν πως εμείς, δηλαδή τα παιδιά όλου του κόσμου, σκεφτόμαστε ότι «αν οι γονείς μας είναι ικανοί να ψεύδονται για κάτι τόσο ξεχωριστό και μαγικό, μπορούμε μετά να τους εμπιστευτούμε ότι αποτελούν θεματοφύλακες της σοφίας και της αλήθειας;»

Φυσικά και δεν μπορούμε! Μήπως όμως μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, που δεν το σκέφτηκαν οι ερευνητές; Μήπως μπορούμε να σκεφτούμε πόσο πολύ μας αγαπούσαν οι γονείς μας που μας έκαναν όλα τα δώρα που επί χρόνια ζητούσαμε από τον Άγιο Βασίλη;

Μήπως μάλιστα η αγάπη αυτή φαινόταν ακόμη μεγαλύτερη στα μάτια μας, με δεδομένο ότι οι γονείς μας δεν ήθελαν καν να ξέρουμε ότι εκείνοι μας αγόραζαν τα δώρα, αλλά μας άφηναν να πιστεύουμε ότι ήταν δώρα που έφερνε κάποιος άλλος;

Και, αν τελικά οι ερευνητές βάλουν στη ζυγαριά τα δυο «δεδομένα», την αποκάλυψη της ψευτιάς από τη μια μεριά, αλλά και εκείνη της ανιδιοτελούς αγάπης των γονιών μας από την άλλη, ξέρουν να μας πουν τι από τα δυο θα υπερτερούσε;

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Τελικά, γιατί καταφεύγουν οι γονείς σ’ αυτό το ψέμα;

Το βρήκαν και αυτό οι ερευνητές , με επικεφαλής τον καθηγητή ψυχολογίας Κρίστοφερ Μπόιλ του Πανεπιστημίου του Έξετερ. «Συχνά το ψέμα ότι υπάρχει Άγιος Βασίλης δεν είναι παρά μια ενδόμυχη επιθυμία των ίδιων των γονιών να ξαναγίνουν παιδιά, γυρνώντας σε μια προ πολλού χαμένη εποχή αθωότητας».

Σωπάααατε!

Αυτό πάλι; Δεν είναι μια πραγματικά σπουδαία ανακάλυψη; Τι σου είναι η επιστήμη! Το καλύτερο όμως το κράτησα για το τέλος. Ξέρετε γιατί ο Άγιος Βασίλης έχει επικρατήσει για τα καλά, σε τόσες χώρες του πλανήτη και για τόσα χρόνια;

Κρατηθείτε γιατί θα προβώ σε μεγάλες επιστημονικές αποκαλύψεις –όχι δικές μου των ειδικών ψυχολόγων: «Κατ’ αρχήν, επειδή οι άνθρωποι έχουν την έμφυτη τάση να συμμορφώνονται με τις παραδόσεις, ακόμη και όταν αυτές εξόφθαλμα αντιβαίνουν στη λογική.

Δεύτερον, επειδή όλοι οι άνθρωποι, μικροί και (κυρίως) μεγάλοι, θέλουν να ξεφύγουν από την πραγματικότητα».

Αυτό το τελευταίο κι αν είναι σοκαριστικό. Τώρα που το συνειδητοποιώ σκέφτομαι πως για κάτι τέτοιους λόγους θα σκέφτηκαν οι άνθρωποι και το «πνεύμα των Χριστουγέννων».

Λέτε; Καλύτερα όμως να ρωτήσουμε κανένα επιστήμονα.

 Κοινοί ψεύτες!