190604 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Συγχαρητήρια στους νικητές!

Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να λέμε, αν θέλουμε να θεωρούμαστε πολιτικώς πολιτισμένοι. Κι εμείς θέλουμε. Οι νικητές είναι τέτοιοι, επειδή έτσι όρισαν οι πολίτες και κανείς άλλος. Τελεία και παύλα.

Από εκεί και πέρα, μπορεί να σχολιάσει κανείς την απόφαση αυτή των πολιτών. Χωρίς όμως να καταφεύγει στις «κλάψες» που καταφεύγουν πολλές φορές οι ηττημένοι, κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο παίχτηκε το παιχνίδι.

Το παιχνίδι είναι δεδομένο, κύριοι, και έτσι παίζεται από καταβολής της εκλογικής διαδικασίας.  Και ανεπίτρεπτες κινήσεις θα γίνουν, και χτυπήματα κάτω από τη μέση θα δοθούν, και αντίπαλοι που θα σε τραβήξουν από τη φανέλα θα υπάρξουν…

Το να βγαίνεις και να το καταγγέλλεις μετά, δεν έχει κανένα νόημα. Εκείνο που μπορείς να κάνεις είναι να παίξεις εσύ το δικό σου παιχνίδι καθαρά, ώστε να δώσεις ένα διαφορετικό στίγμα και να μπορείς να είσαι περήφανος για τη στάση σου.

Γιατί; Να το πω απλά, για να γίνει κατανοητό. Καλώς ή κακώς, στους ίδιους πολίτες απευθύνονται όλοι οι υποψήφιοι. Βασίζονται στην κρίση τους και ζητούν την ψήφο και την εμπιστοσύνη τους.

Αν κάποιοι από τους πολίτες αυτούς πέφτουν εύκολα θύματα παραπληροφόρησης ή συκοφαντιών, αν ψηφίζουν με άλλα κριτήρια πέρα από τα πολιτικά, πέρα από το καλό του τόπου, ε, τι να κάνουμε;

Θέλω να πω, αν είναι να τους καταλογίσουμε κάτι, μπορούμε να το κάνουμε πριν από το εκλογικό αποτέλεσμα, και αναλόγως να αποφασίσουμε τη στάση μας. Το να τους κατηγορούμε και να κλαιγόμαστε μετά, δεν μας τιμά και πολύ.

Εξάλλου, όπως θα συζητήσουμε και στη συνέχεια, το αποτέλεσμα της δεύτερης Κυριακής δεν έχει κανένα ουσιαστικό νόημα, πέρα από την κατάληψη κάποιων θέσεων, πράγμα που όλοι δηλώνουν ότι δεν είναι αυτοσκοπός.

Αν πράγματι θέλεις και μπορείς να βοηθήσεις τον τόπο με ουσιαστική δουλειά και εποικοδομητικές προτάσεις, μπορείς να το κάνεις πολύ άνετα και από τη θέση του απλού δημοτικού συμβούλου.

Το άλλο πουλάκι:

Πάμε στα συμπεράσματα.

«Ομάδα που νικάει δεν την αλλάζεις». Την ιστορική αυτή ρήση του Γιάννη Ιωαννίδη (ή οποιουδήποτε άλλου την είπε πρώτος) φαίνεται πως έλαβαν υπόψη τους οι Δραμινοί στις πρόσφατες εκλογές. Δήλωσαν, πολύ απλά, «είμαστε ευχαριστημένοι».

Ενώ σ’ ολόκληρη τη χώρα, αλλά και στους υπόλοιπους δήμους του νομού… φύσηξε ένας απέραντος αέρας αλλαγής, εμείς εδώ είπαμε, «Δόξα τω Θεώ, μια χαρά είμαστε». Και ψηφίσαμε τους ίδιους.

Ή κάτσαμε στα σπίτια μας και αφήσαμε τους άλλους να ψηφίσουν (τους ίδιους). Δηλαδή τους αναθέσαμε, τους εξουσιοδοτήσαμε, να μας εκπροσωπήσουν με την ψήφο τους. Και αυτοί το έκαναν.

Το λέω αυτό διότι άκουσα κάποιους να γκρινιάζουν πως τα αποτελέσματα της Κυριακής, σε τοπικό και σε πανελλήνιο επίπεδο, δεν είναι αντιπροσωπευτικά, αφού ένα πολύ μεγάλο μέρος των πολιτών δεν ψήφισε.

Μέγα λάθος! Στις εκλογές όλοι ψηφίζουμε. Είτε όσοι πάμε και ρίχνουμε το ψηφοδέλτιό μας στην κάλπη, είτε όσοι το κάνουν δι’ αντιπροσώπων, αφήνοντας δηλαδή τους άλλους να αποφασίσουν για εκείνους.

Για να καταλάβετε, κάποιο το έκαναν αυτό ψηφίζοντας λευκό. Είπαν «δεν μ’ ενδιαφέρει κανένας από τους δυο, δεν ήταν στις αρχικές μου προτιμήσεις, εσείς που τους ψηφίσατε αποφασίστε τώρα ποιον από τους δυο θέλετε».

Κι αυτό θεμιτό. Εξάλλου γι’ αυτό υπάρχουν και τα λευκά ψηφοδέλτια. Μόνο που μετά δεν έχεις κανένα δικαίωμα να γκρινιάζεις για το αποτέλεσμα των εκλογών ή για το ότι ο τόπος δεν πάει καλά.

Διότι, όπως λέγαμε και προχθές, μπορεί στις εκλογές να υπάρχει ατομική ευθύνη, μπορεί ο καθένας να οφείλει να ψηφίσει εκείνο που ο ίδιος θεωρεί καλύτερο για τον τόπο, όμως το τελικό αποτέλεσμα είναι ευθύνη όλων μας· συλλογική.

Αν αναρωτιόμαστε, λοιπόν, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, γιατί η Δράμα μένει τόσο πίσω σε σχέση με άλλους τόπους, γιατί η πρόοδος, τα έργα ή ανάπτυξη «πηγαίνουν» αλλού κι όχι εδώ, ας σκεφθούμε ότι αυτό είναι κατόρθωμα δικό μας.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Λέτε να αλλάξει κάτι τώρα;

Όπως ξέρετε, ο εκλογικός νόμος δίνει νέες δυνατότητες, κατ’ άλλους δημιουργεί μεγάλα προβλήματα, πάντως είναι ένα στοίχημα. Η εκάστοτε δημοτική αρχή δεν έχει την πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Εκτός αν πάρει απόλυτη πλειοψηφία από την πρώτη Κυριακή, πράγμα που δεν συνέβη στην πόλη μας. (Γι’ αυτό και, αν θέλουμε να είμαστε έντιμοι με την απλή αναλογική, δεν έχει κανένα νόημα η επαναληπτική ψηφοφορία.)

Στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο, λοιπόν, έχουν ιδιαιτέρα βαρύνοντα λόγο και ρόλο οι σύμβουλοι των παρατάξεων που βρίσκονται στην αντιπολίτευση. Μπορούν όχι μόνον να προτείνουν αλλά και να αποφασίσουν πράγματα για τον δήμο.

Μέχρι τώρα, οι αντιπολιτευόμενοι δημοτικοί σύμβουλοι πάλευαν μάταια, φέρνοντας προτάσεις που, για να υλοποιηθούν, έπρεπε να τις υιοθετήσει η συμπολίτευση. Πράγμα σπάνιο ή εντελώς απίθανο.

Όσοι παρακολουθούσαμε τα δημοτικά συμβούλια θυμόμαστε πολλές περιπτώσεις που, ενώ όλοι έβλεπαν ότι η αντιπολίτευση έλεγε κάτι σωστό, αυτό δεν υιοθετούνταν, παρ’ όλο που από την άλλη πλευρά δεν υπήρχε ουσιαστικά πρόταση.

Για ένα πείσμα! Τώρα αυτά τελείωσαν. Ο καθένας από τους συμβούλους που στείλαμε εκεί θα κρίνεται ανά πάσα στιγμή, χωρίς να μπορεί να κρυφτεί πίσω από τη δικαιολογία ότι δεν έχει νόημα να κάνει προτάσεις.

Οπότε ανοίγεται ένα νέο πεδίο, στο οποίο θα κριθούν οι πραγματικά ικανοί. Αρκεί εμείς, οι πολίτες, να παρακολουθούμε και να ενημερωνόμαστε. Θα το κάνουμε;

 Και εις άλλα με υγεία!