190610 ΜΗΤΡΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Όλα εξηγούνται!

Μιλούσα με φίλους που υπηρετούν στη εκπαίδευση και μου έλεγαν για κάτι παράξενο και εντελώς παρανοϊκό που συνέβη, λίγες μόνο εβδομάδες πριν από τις εκλογές. Κάποιοι εκπαιδευτικοί πήραν μετάταξη!

Μερικοί το πάλευαν χρόνια. Είτε επειδή είχαν διοριστεί πολύ μακριά και δεν υπήρχε καμιά ελπίδα να έρθουν κάποτε στην πόλη τους, είτε επειδή είδαν ότι η τάξη δεν τους πάει και τόσο πολύ, είτε για άλλους λόγους…

Αποφάσισαν να ζητήσουν να μεταταγούν σε άλλη υπηρεσία του δημοσίου, χαλαλίζοντας μάλιστα και όλα εκείνα τα προνόμια σχετικά με το ωράριο και τις διακοπές που έχουν οι εκπαιδευτικοί.

Το όνειρό τους έγινε πραγματικότητα λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές (αυτό το είπαμε και πριν), μόνο που έπρεπε να υλοποιηθεί χωρίς αναβολή. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί έφυγαν, αφήνοντας τη δουλειά τους στη μέση.

Έπρεπε δηλαδή, για το διάστημα μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς, να βρεθεί κάποιος να τους αντικαταστήσει και να αναλάβει όλα τα καθήκοντα που εκείνοι είχαν. Δεν μπορούσαν να περιμένουν έναν μήνα;

Ακόμη καλύτερα, θα μπορούσαν να πάνε στη νέα τους θέση από 1^η Σεπτεμβρίου, για να απολαύσουν και ένα τελευταίο καλοκαίρι με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, πριν περιοριστούν στις νέες τους άδειες.

Αστειεύομαι! Το πρόβλημα έχει να κάνει καθαρά με τους μαθητές, που υποχρεώθηκαν να αλλάξουν δασκάλους, λίγο πριν λήξει η χρονιά. Και αναρωτιόταν ένας φίλος: «Κανείς δεν τα σκέφτηκε αυτά τα παιδιά;»

Φαίνεται πως αυτά όμως ήταν απλές… παράπλευρες απώλειες. Για άλλους χτυπούσε η καμπάνα. Άλλοι βιάζονταν να βολευτούν, πριν συμβεί καμιά στραβή και δεν μπορέσουν να τακτοποιηθούν στη θέση που είχαν βάλει στο μάτι.

«Και ήρθε στο φως η υπόθεση με την κόρη της κυρίας Χριστοδουλοπούλου, για να μάθουμε κι εμείς ποιον να βρίζουμε», είπε ο φίλος εκπαιδευτικός που τον συνάντησα και πάλι προχθές στον δρόμο.

Το άλλο πουλάκι:

Κάτι μας ξεφεύγει!

Η Χριστοδουλοπούλου κόρη (Μάχη-Στεφανία Δρίτσα είναι το όνομά της, αλλά φοβάμαι ότι θα σας μπέρδευα αν αναφερόμουν με αυτό) έχει, σύμφωνα με τα λεγόμενα της μητέρας της, πολλά τυπικά προσόντα.

Ένα κορίτσι με τόσες σπουδές και αντίστοιχα προσόντα, αντί να ανοίξει τα φτερά της και να αναζητήσει μια καριέρα στην ελεύθερη αγορά, προτιμά τη σιγουριά του δημοσίου. Δίνει στον ΑΣΕΠ για να διοριστεί στα ΕΛΤΑ.

Διαγράφει, δηλαδή, την πορεία των περισσοτέρων νέων σ’ αυτόν τον τόπο, που οι γονείς τους παιδεύονται και ξοδεύονται για να τους εφοδιάσουν με όσο το δυνατόν περισσότερα τυπικά προσόντα…

Για να τους δουν μια μέρα δημοσίους υπαλλήλους, να απολαμβάνουν τη σιγουριά της μονιμότητας και τους ήρεμους ρυθμούς που επικρατούν στις περισσότερες υπηρεσίες όπου, αν δεν το έχεις από μόνος σου, κανείς δεν σε πιέζει να κοπιάσεις.

Και τα προσόντα; Άσ’ τα να ξεκουράζονται κι αυτά. Μάλιστα, όπως ομολόγησε η μητέρα Χριστοδουλοπούλου για την κόρη της, της πρότειναν να γίνει διευθύντρια σε κάποιο υποκατάστημα των ΕΛΤΑ, αλλά δεν δέχτηκε.

Παρέμενε, λοιπόν, μια απλή υπάλληλος, η οποία, με τόσα προσόντα, αισθανόταν… σαν ένα τάνκερ στη λίμνη των Ιωαννίνων, για να χρησιμοποιήσω μια παλιά, εύστοχη έκφραση. Και αποφάσισε να πάει κάπου όπου θα τα αξιοποιήσει.

«Δεν ρίχνω», σκέφτηκε, «μια αίτηση για απόσπαση στη Βουλή των Ελλήνων; Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Μπορεί, αν είμαι τυχερή και αποσπαστώ, να ψηφιστεί σε καναδυό μήνες καμιά διάταξη που θα επιτρέπει και την μετάταξή μου εκεί».

Έτσι το είπε και έτσι έγινε! Πώς να το κάνουμε; Μερικοί άνθρωποι έχουν το κοκαλάκι της νυχτερίδας. (Και άλλοι μπάρμπα στην Κορώνη.) Έγινε όμως μια στραβή και κάποιοι δημοσιογράφοι ρώτησαν τη μητέρα της για το θέμα.

Ε, είναι γνωστό ότι η κυρία Χριστοδουλοπούλου (συγγνώμη που το επαναλαμβάνω, αλλά το «κυρία Τασία» που λένε κάποιοι μου φαίνεται υποτιμητικό) δεν μασάει τα λόγια της, ούτε κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της.

Παραδέχτηκε όμως το λάθος της και ζήτησε συγγνώμη (από τους συντρόφους της). Για να αυτοτιμωρηθεί μάλιστα, αποφάσισε να μην είναι υποψήφια στις επερχόμενες εκλογές. Ίσως σκέφτεται και να κλειστεί σε μοναστήρι.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Εγώ δεν κατάλαβα.

Για ποιο λόγο ζήτησε συγγνώμη (από το κόμμα και τους συντρόφους της); Επειδή προσπάθησε κι αυτή να βολέψει το παιδί της, «χωρίς να επιβαρύνει οικονομικά το δημόσιο», όπως θα έκανε κάθε μάνα;

Ή επειδή πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη και έγινε έτσι η αιτία να εκτεθεί ένα, κατά τα άλλα, απολύτως ηθικό σύνολο ανθρώπων; Αν ισχύει το πρώτο, πολύ φοβάμαι ότι κάπως αργά το σκέφτηκε.

Αν πάλι ισχύει το δεύτερο, φοβάμαι ότι τους κοροϊδεύει, τους τρολάρει, όπως είναι η έκφραση της εποχής. Όσο για την μη κάθοδό της στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές, εγώ θα της έλεγα να το ξανασκεφτεί.

Τέτοιες αποφάσεις δεν πρέπει να λαμβάνονται εν θερμώ. Ας κατέβει να ζητήσει την ψήφο του ελληνικού λαού, για να δούμε τι θα πάρει. Να δώσει έτσι το δικαίωμα και στους συντρόφους της να εκτιμήσουν τη στάση της.

Τι λέμε, Θεέ μου! Φτάσαμε να σχολιάζουμε ένα τόσο δα ρουσφετάκι, όταν ξέρουμε ότι «οι άλλοι έκαναν, κυριολεκτικά, όργια». Και είμαστε έτοιμοι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, να τους δώσουμε το δικαίωμα να κάνουν και άλλα.

Ενώ ξέρουμε ότι στην πολιτική υπάρχει η σύγκριση!

 Αμάρτησα για το παιδί μου!