190531 ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

«Και τώρα, οι δυο μας!»

Φτάσαμε στο σημείο που η εκλογική αναμέτρηση για τη δημαρχία να γίνεται… μονομαχία στο Ελ Πάσο, όπου ο ένας από τους μονομάχους παραμένει ζωντανός και ο άλλος γίνεται τροφή για τα κοράκια.

Αστειεύομαι, κρύα μεν, όμως αστειεύομαι. Ωστόσο, θα ήθελα μ’ αυτή τη μεταφορά να… μεταφέρω το κλίμα που επικρατεί αυτές τις μέρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία κάνουν τη διαφορά από προηγούμενες εκλογές.

Διότι, παλαιότερα, μαθαίναμε το βράδυ της πρώτης Κυριακής τους δυο διεκδικητές, περιμέναμε και τη σχετική ανακοίνωση από τις υπόλοιπες παρατάξεις και μετά… σιωπή. Ό,τι γινόταν, γινόταν στα κρυφά. 

Ενώ τώρα; Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, για να δούμε πώς φτάσαμε σ’ αυτές τις τελευταίες μέρες. Ο προεκλογικός αγώνας ήταν γενικά σε πολιτισμένο κλίμα. Αν εξαιρέσουμε κάποιες… εξαιρέσεις.

Κάποιες εξαιρέσεις πολιτών που δεν εκτίθενται οι ίδιοι, να δούμε και τι πουλιά πιάνουν, αλλά αναλαμβάνουν εργολαβικά (δεν εννοώ τίποτε για ανταπόδοση) να υποστηρίξουν κάποιους και να πολεμήσουν κάποιους άλλους.

Αυτοί, λοιπόν, διακρίνονται για ένα -πάθος να το πω; φανατισμό να το πω;- για έναν υπερβάλλοντα ζήλο, και χαλάνε το καλό προεκλογικό κλίμα. Διότι κάνουν έναν αγώνα… δίχως αύριο. Δεν καταλάβατε τι εννοώ;

Οι επικεφαλής των παρατάξεων, αλλά και οι έμπειροι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, κρατούν μια πισινή για την επόμενη μέρα. Δεν εκτίθενται με εμπρηστικές δηλώσεις, γιατί ξέρουν ότι μπορεί να βρεθούν στην ανάγκη.

Σκέφτονται «αν πάω στον δεύτερο γύρο, πώς θα ζητήσω μετά τις ψήφους εκείνων για τους οποίου τώρα λέω χίλια δυο;». Οι εξαιρέσεις όμως που λέγαμε δεν έχουν αυτοσυγκράτηση, και έτσι κάνουν περισσότερη ζημιά εκεί που πάνε να βοηθήσουν.

Έπρεπε οι επικεφαλής να βγουν και να τους μαζέψουν, αν κάτι τέτοιο ήταν δυνατόν, από την πρώτη στιγμή. Τώρα είναι αργά. Διότι πάντα θα βρεθεί ένας θερμόαιμος να απαντήσει στους… θερμόαιμους και έτσι χάνεται ο έλεγχος.

Το άλλο πουλάκι:

Ήταν όμως και το αποτέλεσμα…

Διότι, μπορεί ο κ. Μαμσάκος να ξέφυγε, με πρώτο των πρώτων τον κ. Μουρβετίδη (και μπράβο του) οι άλλοι δύο όμως έπεσαν πάνω στο νήμα, για να έρθει δεύτερος ο κ. Χαρακίδης, με διαφορά στήθους.

Αυτό είναι λογικό να δημιουργεί μια πικρία, μαζί με την απογοήτευση, στον κ. Τσιαμπούση και σε όσους πίστεψαν πως η παράταξή του θα πάει στη δεύτερη Κυριακή, πράγμα μάλιστα που διαφαινόταν σχεδόν όλο το βράδυ των εκλογών.

Στο σημείο αυτό ας κάνουμε μια προσωπική εκτίμηση. Η πρωτιά του κ. Μαμσάκου εξέπληξε πολλούς, διότι ήταν διάχυτο στην πόλη πως οι Δραμινοί δεν είχαν και την καλύτερη εικόνα για το έργο του, την πενταετία που μας πέρασε.

Αυτό μπορεί να αποτυπώθηκε εκλογικά με το μειωμένο –για δημοτική αρχή- ποσοστό, όσοι όμως ξαφνιάστηκαν από την πρωτιά του δεν υπολόγισαν δυο άλλες παραμέτρους. Το γεγονός ότι οι άλλοι δύο ήρθαν ίσα ίσα…

Δηλαδή ότι οι ψήφοι διαμαρτυρίας, που σε άλλη περίπτωση θα έφερναν ίσως πρώτη την αντιπολίτευση, τώρα μοιράστηκαν στα δυο. Επίσης, το σημαντικό γεγονός ότι η Δράμα ψήφισε… κομματικά, δηλαδή νεοδημοκρατικά.

Πράγμα που φάνηκε από τη συνολική εικόνα των εκλογικών αποτελεσμάτων, τόσο των ευρωεκλογών, όπου το πράγμα μπορεί να αιτιολογηθεί, όσο και των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών, σ’ όλους τους δήμους του νομού.

(Όταν η Δράμα έδωσε το μεγαλύτερο ποσοστό από όλη την Περιφέρεια στον κ. Μέτιο, με εντελώς ανύπαρκτο έργο στον νομό μας, θα άφηνε παραπονεμένο τον Μαμσάκο, που είχε, τέλος πάντων, να επιδείξει και κάτι;)

Έτσι φτάνουμε στη δεύτερη Κυριακή. Όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο, μέσα στο πλαίσιο του πολιτικού πολιτισμού, η παράταξη «PROJECT Δράμα 2020» έκανε μια ανακοίνωση ουδετερότητας.

Απορώ πώς υπάρχουν ακόμη και σήμερα άνθρωποι που περιμένουν από παρατάξεις να υποδείξουν στους ψηφοφόρους (τους) τι να πράξουν στις επαναληπτικές εκλογές. Δεν έχουν καταλάβει ότι ο καιρός αυτός πέρασε;

Σήμερα όμως, όπως είπαμε στην αρχή, δεν υπάρχουν μόνο οι επίσημες ανακοινώσεις, αλλά και οι ανεπίσημες αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όπου μπορεί κανείς να εκφράζεται πιο… χαλαρά.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Το αίμα νερό δεν γίνεται!

Αυτό έσπευσαν να επιβεβαιώσουν κάποιοι, από όλο το φάσμα των παρατάξεων που έμειναν εκτός, δείχνοντας πολύ φανερά, συγκαλυμμένα… φανερά, ποια είναι η προτίμησή τους για την Κυριακή.

Και, ως γνωστόν, όταν θέλεις να υποστηρίξεις κάποιον, βρίσκεις ένα σωρό πράγματα να πεις. Είτε υπέρ του, είτε, όταν δεν υπάρχουν και πολλά, εις βάρος του αντιπάλου του. Όμως οι εκλογές δεν είναι… προξενιό.

Δεν διαλέγουμε γαμπρό για την κόρη μας (εντάξει, για τη μεγάλη αδελφή μας) αλλά άνθρωπο που θα εργαστεί και θα πετύχει το καλύτερο δυνατό για την πόλη μας. Επομένως πρέπει να έχουμε πολύ συγκεκριμένα κριτήρια.

Διότι ο αυριανός δήμαρχος, μαζί με την ομάδα των δημοτικών συμβούλων που εκλέχτηκαν, καθώς και τους στενούς συνεργάτες του, θα κριθούν από τη δυνατότητά τους να λύνουν προβλήματα, να διαχειρίζονται καταστάσεις…

Να εμπνέουν τους άλλους και να συνεργάζονται με όσο το δυνατόν περισσότερους, να είναι, με λίγα λόγια, ουσιαστικοί και αποτελεσματικοί στο έργο που θα κληθούν να επιτελέσουν. Ποιος μπορεί να το κάνει καλύτερα;

Αυτό καλούμαστε να κρίνουμε εμείς. Πιθανότατα δεν μας καλύπτει πλήρως κανείς από τους δυο. Όμως το βράδυ της Κυριακής κάποιος θα είναι δήμαρχος και εμείς οφείλουμε να συμβάλουμε ώστε να είναι ο (έστω και λίγο;!) καλύτερος.

Σε ποιον το οφείλουμε; Στη Δράμα.

 Με το χέρι στην καρδιά, 

για άλλη μια φορά!