130221 ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ-2

Το ένα πουλάκι:

Η «δίαιτα» ανά τον κόσμο.

Ινδία: Τα πιο πικάντικα και καυτερά φαγητά βοηθούν σημαντικά τους κατοίκους της να παραμένουν αδύνατοι. Επιβραδύνουν την κατανάλωση φαγητού και απαιτούν πολύ νερό, προκειμένου να δροσιστεί κανείς.

Σχόλιο: πράγματι, πόσο καυτερό να φας! Αν και είμαι βέβαιος ότι οι Ινδοί κάνουν και ένα άλλο κόλπο, γι’ αυτό διατηρούνται στυλάκια. Βάζουν μπόλικα μπαχαρικά στο φαγητό, μετά τα ξεχωρίζουν, τρώνε τα μπαχαρικά και αφήνουν το φαγητό για την άλλη μέρα, οπότε θα επαναλάβουν τη… δίαιτα.

Παρένθεση. Ας θυμίσουμε εδώ ότι δίαιτα σημαίνει τρόπος διατροφής και όχι περιορισμός της τροφής.

Εξάλλου, γι αυτό υπάρχει και δίαιτα πάχυνσης.

Όσο για το νερό που πίνουν οι Ινδοί, πιστεύω όντως ότι είναι το μυστικό για τη σιλουέτα τους, αφού η ποιότητά του επιτρέπει ελάχιστο από το λιγοστό φαγητό που τρώνε να παραμείνει και να απορροφηθεί από το πεπτικό σύστημα. Αν με εννοείτε.

Πολωνία: Οι Πολωνοί ξοδεύουν μόνο το 5% του μισθού τους για φαστ φουντ, την ίδια στιγμή που στις ΗΠΑ στα ταχυφαγεία πηγαίνει το 41% του μισθού των πολιτών.

Εμείς τι κάνουμε; Με βάση κι αυτά που λέγαμε στο φύλλο της Τρίτης, δηλαδή τις συνταγές που κυκλοφορούν, αλλά και τις επιδόσεις πολλών, νέων κυρίως, νοικοκυρών στη μαγειρική, βρισκόμαστε κάπου ενδιάμεσα.

Όχι ως ποσοστό. Απλώς ξεκινάμε να φάμε κάτι σπιτικό και, μετά την απόπειρα, παραγγέλνουμε απ’ έξω.

Ιαπωνία: εκεί φαίνεται ότι γνωρίζουν πολύ καλά τη διαφορά ανάμεσα στον χορτασμένο και τον σκασμένο. Γι’ αυτό ποτέ δεν τρώνε όλο το περιεχόμενο του πιάτου τους.

Έτσι οι κάτοικοι της Οκινάουα, που, παραδοσιακά, καταναλώνουν το 80% του πιάτου τους (δηλαδή της τροφής που περιέχει) βρίσκονται πολύ ψηλά στους πίνακες μακροζωίας.

Σχόλιο: το 80% μιας φτερούγας κοτόπουλου που υπάρχει σ’ ένα πιάτο, διαφέρει κάπως από το 80% του υπόλοιπου κοτόπουλου που υπάρχει σε κάποιο άλλο.

Το άλλο πουλάκι:

Να τρώμε, λένε, αργά.

Έτσι το μήνυμα θα φτάνει στον εγκέφαλο και θα νιώθουμε χορτασμένοι πριν φάμε του σκασμού.

Εμείς αυτό το εφαρμόζουμε, σε ένα βαθμό: όταν βγαίνουμε σε ταβέρνα, τρώμε τόσο αργά, κυριολεκτικά με τις ώρες, που, μόλις γυρίσουμε στο σπίτι, έχουμε ξαναπεινάσει και τρέχουμε στο ψυγείο!

Ας πάμε, όμως, και κάπου αλλού.

Ισπανία: ένας υπνάκος μετά το μεσημεριανό προσφέρει στον οργανισμό το χρόνο για να διορθώσει το ανοσοποιητικό σύστημα, να εξαλείψει το στρες και να μειώσει τον κίνδυνο λοιμώξεων.

Σχόλιο: προσοχή! Όταν λέμε υπνάκο δεν εννοούμε να πέσεις στις τρεις και να σηκωθείς στις έξι το απόγευμα. Οι έρευνες μιλούν για ένα μισάωρο, όχι για έξι, εφτά μισάωρα!

Ισλανδία! Εκεί έχουν βρει την υγεία τους με τα ψάρια, πλούσια πηγή σε Ω3 λιπαρά οξέα και διάσημα για την ικανότητά τους να εμποδίζουν την αύξηση του βάρους, τις καρδιακές παθήσεις και τις φλεγμονές.

Σχόλιο: όλα καλά με το ψάρι, όμως έχει ένα κακό. Αργεί να ψηθεί. Και καθώς ισχύει το «κρέας ωμό, ψάρι ψημένο», εμείς που είμαστε και κάπως ανυπόμονοι, κατεβάζουμε ένα κάρο ορεκτικά περιμένοντας.

Αφήστε το άλλο. Πόσες φορές δεν έχετε ακούσει τη φράση «έλα, μωρέ, το ψάρι τι είναι, φρούτο είναι»;

Φράση που δείχνει να ξεχνά ότι και οι αρκούδες με φρούτα τρέφονται και με ψάρια!

Μεξικό: εκεί δεν τρώνε βραδινό, αφού τα δυο μεγάλα γεύματα της ημέρας τα τρώνε μεταξύ 2 και 4 το μεσημέρι!

Μετά, υποθέτω, κοιμούνται!

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Ας πάμε και στην Κίνα.

Εκεί δεν τρώνε, αλλά διαλογίζονται. Ο διαλογισμός, σε τακτά χρονικά διαστήματα, συμβάλλει στη μείωση εγκεφαλικών και καρδιακών επεισοδίων, ενώ καταπολεμά το άγχος και την κατάθλιψη.

Σχόλιο: ο διαλογισμός γίνεται με άδειο στομάχι;

Γιατί εγώ, μια φορά που δοκίμασα να διαλογιστώ νηστικός, όλο κάτι παντσέτες και κάτι κοψίδια μου έρχονταν στο νου.

Αν είναι να διαλογιζόμαστε χορτάτοι δεν έχω καμιά αντίρρηση, φοβάμαι μόνο πως αυτό δεν βοηθάει καθόλου στο να χάνεις κιλά.

Βραζιλία: αυτοί έχουν βρει το μυστικό της μακροζωίας στην έντονη κοινωνική ζωή. Σε μια έρευνα που έγινε μεταξύ ανθρώπων 70 και 79 ετών, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι φίλοι μπορούν να «χαρίσουν» μέχρι και 7 χρόνια επιπλέον ζωής.

Σχόλιο: αυτό καλό μου φαίνεται και μάλλον ταιριάζει περισσότερο και στη δική μας ιδιοσυγκρασία.

Με μια διαφορά. Οι Βραζιλιάνοι έχουν συνδυάσει την κοινωνικότητα με το ποδόσφαιρο στις αλάνες ή τη σάμπα.

Εμείς την έχουμε συνδυάσει με τις ταβέρνες, τις καφετέριες και τα μπαράκια.

Όπως είδατε, φίλοι μου, οι κάτοικοι του πλανήτη κάπως το παλεύουν. Το ίδιο κάνουμε κι εμείς και μάλιστα με τον τρόπο με τον οποίο «παλεύουμε» τα περισσότερα μεγάλα προβλήματα στη ζωή μας.

Συζητώντας γι’ αυτά!

Θεωρητικώς μιλώντας!