140313 ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Δεν είναι για πέταμα!

Για τις δημοσκοπήσεις λέω, που βλέπουν κάθε τόσο το φως της δημοσιότητας και γίνονται «σημαία» κάποιων ή στόχος κάποιων άλλων, αναλόγως τα αποτελέσματα που έχουν.

Ας πάρουμε το πράγμα από την αρχή.

Πρώτον και σημαντικότατον: δεν πιστεύω πως υπάρχουν σοβαρές εταιρίες δημοσκοπήσεων οι οποίες μαγειρεύουν τα αποτελέσματα, προκειμένου να κάνουν τα κέφια πελατών τους.

Το σημειώνω αυτό εξαρχής, διότι το ακούμε ακόμη και σήμερα και μάλιστα από εκπροσώπους κομμάτων που δεν θα είχαν λόγο να το ισχυρίζονται. Προσφάτως, το άκουσα και από τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο οι τελευταίες δημοσκοπήσεις φέρνουν στην πρώτη θέση.

Τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι τον εκπρόσωπό του.

Όταν τον ρώτησαν για ποιο λόγο δεν μπορεί να εισπράξει το κόμμα του τη δυσαρέσκεια και να ξεφύγει μπροστά με μεγαλύτερη διαφορά, αυτός, μεταξύ άλλων λόγων, είπε πως κάποιες δημοσκοπήσεις είναι στημένες.

Όχι δεν είναι, για δύο ευνόητους λόγους.

Ο ένας είναι πως, λίγο πολύ, όλες οι εταιρίες παρουσιάζουν παρόμοια αποτελέσματα. Που πάει να πει ότι ή έχουν συνεννοηθεί να δείχνουν «κολλημένο» τον ΣΥΡΙΖΑ ή κάπως έτσι είναι τα πράγματα στ’ αλήθεια.

Ο άλλος έχει να κάνει με αυτό που λέγαμε πριν. Οι εταιρίες δημοσκοπήσεων το μόνο «προϊόν» που έχουν να πουλήσουν είναι η αξιοπιστία τους. Η διερεύνηση του εκλογικού σώματος είναι μόνο μία από τις χιλιάδες άλλες δουλειές που παίρνουν. Έτσι και κυκλοφορήσει ότι «στήνουν» τα αποτελέσματα, ποιος θα τους αντιμετωπίσει σοβαρά, ώστε να τους αναθέσει μια έρευνα που τον ενδιαφέρει;

Εξάλλου, αν τα αποτελέσματα «αγοράζονται» κατά παραγγελία, τι θα εμπόδιζε και τον ΣΥΡΙΖΑ, ας πούμε, να αγοράσει κάποια της αρεσκείας του.

Δεν είναι έτσι, λοιπόν. Οι δημοσκοπήσεις όπως συχνά λέγεται, δεν είναι εκλογές, προφανώς, δείχνουν όμως μια τάση. Είναι μια στιγμιαία φωτογραφία της κοινής γνώμης.

Το άλλο πουλάκι:

Μια και είπαμε για εκλογές…

Στην ίδια συνέντευξη ρώτησαν τον κύριο Σκουρλέτη και για τα (άσχημα) αποτελέσματα του ΣΥΡΙΖΑ σε διάφορους επαγγελματικούς συλλόγους, μάλιστα σε «χώρους» όπως οι δικηγόροι, όπου, παραδοσιακά, έχουν ισχυρό ρεύμα.

Η απάντηση;

Ε, δεν πάνε και όλοι να ψηφίσουν σ’ αυτές τις εκλογές. Υπάρχει μεγάλο ποσοστό αποχής!

Δηλαδή ψηφοφόροι, οι οποίοι τοποθετούνται (ή τους τοποθετεί ο κύριος Σκουρλέτης) στο χώρο της αριστεράς, δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν στα συνδικάτα τους κι έτσι το ποσοστό των παρατάξεων που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται μικρό.

Ενώ οι δεξιοί ή οι άλλοι της κεντροαριστεράς, ας πούμε, πάνε σούμπιτοι κι έτσι το ποσοστό των φιλικών σ’ αυτά τα κόμματα παρατάξεων φαίνεται ανεβασμένο.

Αυτό είναι πολιτική ανάλυση αποτελεσμάτων. Ας το αφήσουμε όμως κι ας ξαναγυρίσουμε στις δημοσκοπήσεις.

Λέγαμε ότι δεν είναι για πέταμα και αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να τις αντιμετωπίζει κανείς. Ούτε να εξαρτά τη… ζωή του και την ύπαρξή του από αυτές, ούτε να τις θεωρεί σκουπίδια στα οποία δεν αξίζει να δίνει σημασία.

Πρόσφατα, λοιπόν, διάβασα μια τέτοια δημοσκόπηση, στην οποία βρήκα δυο πολύ ενδιαφέρουσα… ευρήματα.

Αν αφήσουμε στην άκρη τα γνωστά «αν γινόταν εκλογές την άλλη Κυριακή ποιον θα ψηφίζατε» ή «τι γνώμη έχετε για τον καθένα από τους παρακάτω υποψηφίους», μπορούν να βρούνε πράγματα στα οποία αξίζει να σταθούμε και να τα συζητήσουμε.

«Τον Μάιο γίνονται εκλογές για δήμαρχο και περιφερειάρχη. Πόσο σας ενδιαφέρουν;»

Στο ερώτημα αυτό ένα ποσοστό 65,3% απάντησε «Πολύ» και «Αρκετά», ενώ ένα 34,7% απάντησε «Λίγο» και «Καθόλου».

Μόνο το «καθόλου» είναι 18,8% ποσοστό που εγώ το θεωρώ ενθαρρυντικά μικρό.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Η ουσία βρίσκεται παρακάτω.

«Με ποιο κριτήριο θα ψηφίσετε στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές;» ήταν το ερώτημα και τα ποσοστά στις δυνατές απαντήσεις ήταν τα εξής:

«Με σκοπό να δείξω την υποστήριξή μου στην ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης» 6,2%.

«Με σκοπό να δείξω την αντίθεσή μου στην ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης» 21,7%.

Αυτό δείχνει ότι, μέχρι στιγμής, οι δημοτικές εκλογές δεν χωρίζουν τους ψηφοφόρους σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, όπως επιχειρείται από τους πολιτικούς χώρους που τοποθετούν τους εαυτούς τους στους δεύτερους.

Αντίθετα, η απάντηση «θα ψηφίσω με σκοπό την καλύτερη εκπροσώπησή μου στον δήμο και την περιφέρεια» πήρε το αξιοσέβαστο ποσοστό 59,4%.

Μακάρι να γίνει έτσι. Μακάρι αυτό να γίνει και κίνητρο, ώστε τα κόμματα να αλλάξουν τους στόχους που θέτουν για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Διότι, και αυτό το υποστήριζε ανέκαθεν η Αριστερά, οι εκλογές αυτές πρέπει να γίνονται με αυτοδιοικητικά κριτήρια. Πολιτικά μεν, αυτοδιοικητικά δε. Το στοίχημα στις εκλογές είναι πώς θα κυβερνηθούν καλύτερα οι δήμοι και πώς θα εκπροσωπηθούν σ’ αυτούς οι πολίτες.

Όχι το πώς θα «τιμωρηθεί» ο Σαμαράς, το μνημόνιο, η Μέρκελ…

Θυμίζω ότι, από τους στόχους που θέτεις, εξαρτάται και η στελέχωση των ψηφοδελτίων, στα οποία πρέπει να βρεθεί ό,τι καλύτερο διαθέτει ο τόπος και όχι ο κάθε πικραμένος «αντιμνημονιακός».

Άδικο έχω;

Εκ-λογικά!