140613 ΠΡΩΤΟΠΟΡΟ

Το ένα πουλάκι:

Πόσο μπροστά έβλεπαν...

Ένα από τα χαρακτηριστικά του μεγάλου πολιτικού άνδρα είναι το να βλέπει μπροστά. Ωραίο ακούγεται, τι σημαίνει όμως στην πράξη;

Να κάνει προβλέψεις; Τέτοιες, εκτός από τα μέντιουμ, κάνουν και οι καλοί παίκτες στο στοίχημα.

Να προλαβαίνει καταστάσεις; Όμως, αν τις προβλέπει και τις προλαβαίνει, αυτές ποτέ δεν έρχονται κι έτσι δεν ξέρουμε αν στην πραγματικότητα θα ερχόταν ποτέ.

Πώς, λοιπόν, θα εντοπίσουμε με ασφάλεια αυτό το προσόν ενός μεγάλου πολιτικού. Θα σας πω έναν τρόπο και μπορεί να συμφωνήσετε μαζί μου κατά πόσον είναι ασφαλής.

Ο πολιτικός που βλέπει μπροστά κάνει, πολύ πριν από τους άλλους, πράγματα, που εκείνοι θα κάνουν αργότερα.

Ακόμη και λάθη. Τα διαπράττει πρώτος απ’ όλους. Οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν, όταν αυτός θα τα έχει ξεπεράσει και θα έχει προχωρήσει σε κάτι άλλο.

Ένα ενδιαφέρον σημείο είναι το γεγονός ότι όσοι τον μιμούνται, όσοι βηματίζουν στο δρόμο που αυτός άνοιξε, το κάνουν χωρίς να το(ν) παραδέχονται.

Πιστεύουν πως πρόκειται για δικές τους πρωτοποριακές κινήσεις, όχι από εγωισμό, αλλά γιατί ούτε και τότε μπορούν να δουν πόσο μπροστά ήταν ο πραγματικά μεγάλος πολιτικός.

Δείτε, σας παρακαλώ, λίγο, υπό αυτό το πρίσμα, τη σχέση Αλέξη Τσίπρα και Ανδρέα Παπανδρέου και θα καταλάβετε απολύτως τι εννοώ.

Αν όμως τους μεγάλους πολιτικούς δεν τους αναγνωρίζουν το πρωτοπόρο πνεύμα ακόμη κι όταν μετά από χρόνια, προσπαθούν να τους μιμηθούν, σκεφθείτε τι γίνεται στον καιρό τους.

Όχι απλώς δεν τους καταλαβαίνουν, αλλά, πολύ συχνά, τους ειρωνεύονται, κάνοντάς τους ακόμη και σατυρικά νούμερα στα διάφορα τσαντίρια.

Αφορμή για να τα σκεφτούμε όλα αυτά μας έδωσε ένα δημοσίευμα που λέει πως, σε λίγο καιρό, οι χώρες της Ευρώπης θα πρέπει να υπολογίζουν το ακαθάριστο εθνικό προϊόν τους, το γνωστό μας ΕΑΠ δηλαδή, με ένα νέο Σύστημα.

Το Σύστημα αυτό δεν είναι άλλο από τον τρόπο με τον οποίο, οκτώ χρόνια πριν παρακαλώ, ο Γιώργος Αλογοσκούφης, ως υπουργός Οικονομικών κι ο Νίκος Καραβίτης, ως επικεφαλής της Εθνικής στατιστικής υπηρεσίας, υπολόγιζαν το ελληνικό ΑΕΠ!

Το άλλο πουλάκι:

Εν μέσω χλευασμών!

Πριν όμως θυμηθούμε την ιστορία (και συγκινηθούμε) ας δούμε λίγο τι ακριβώς είναι το ΑΕΠ, διότι μπορεί κάποιοι να μην το γνωρίζουν.

Δεν αστειεύομαι, έχει σημασία να ξέρουμε ακριβώς για ποιο πράγμα μιλάω, ώστε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα.

Το ΑΕΠ λοιπόν, είναι «το άθροισμα της αξίας όλων των αγαθών και υπηρεσιών που παρήγαγε μια χώρα, μέσα σε ένα έτος». Όλων, έτσι;

Δεν θέλω να σας μπλέξω με λεπτομέρειες, εκείνο που έχει σημασία να θυμόμαστε είναι πως το ΑΕΠ μπορούμε να το θεωρούμε τον ετήσιο τζίρο που έχουν όλοι οι πολίτες μιας χώρας.

Υπάρχει καλός και κακός τζίρος;

Τι εννοώ. Όταν γίνει, ας πούμε, ένα τροχαίο δυστύχημα, αυτό λειτουργεί πολύ θετικά στην αύξηση του ΑΕΠ.

Παράγονται ένα σωρό αγαθά και υπηρεσίες. Από ανταλλακτικά αυτοκινήτων και ασφάλειες, μέχρι ιατρικές υπηρεσίες και… φέρετρα.

Με την έννοια αυτή τα τροχαία είναι κάτι καλό για την οικονομία και την τσέπη όλων μας. Ας μη βλέπουμε, λοιπόν, το ΑΕΠ με συναισθηματισμούς ή κάτω από ψυχολογική φόρτιση.

Μπορούμε; Φαίνεται δύσκολο, αξίζει όμως να προσπαθήσουμε, αφού αυτό επιτάσσει, όχι μόνο το συμφέρον της χώρας, αλλά και η νέα μόδα στον υπολογισμό του.

Η οποία λέει ότι «καταχωρίζονται και τα στοιχεία της παράνομης οικονομικής δραστηριότητας, στην οποία συμμετέχουν όλες οι πλευρές με τη θέλησή τους».

Δηλαδή στον υπολογισμό του ΑΕΠ πλέον πρέπει να λογαριάζονται τα έσοδα από δραστηριότητες όπως το παραεμπόριο, η πορνεία, ακόμη και η διακίνηση και εμπορεία ναρκωτικών.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Αυτό ακριβώς έκαναν οι «δικοί μας».

Τότε, το 2006 όπως είπαμε, τους χλεύαζαν όλοι καθώς θεωρούσαν αστείο, αλλά και πονηρό, να υπολογίζεις τα έσοδα από την πορνεία στο ΑΕΠ.

Σήμερα το ίδιο ακριβώς κάνει η κυβέρνηση Ρέτσι στην Ιταλία, σε κάποιο βαθμό οι Σκανδιναβικές χώρες, ενώ ετοιμάζεται να ακολουθήσει και η Βρετανία.

Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι το σύστημα αυτό υπολογισμού θα αποτελέσει και οδηγία του Ευρωπαϊκού Λογιστικού Συστήματος.

Έτσι, οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα πραγματοποιείται με τη συναίνεση όλων των συμμετεχόντων μπορεί να συνυπολογιστεί στο ΑΕΠ.

Το ζήτημα, βεβαίως, είναι τι ακριβώς σημαίνει αυτό, κατά πόσο, ας πούμε το «βαποράκι» και ο εθισμένος ναρκομανής συμμετέχουν στην «οικονομική συναλλαγή» με τη θέλησή τους.

Το άλλο μεγάλο θέμα είναι πώς τα υπολογίζεις όλα αυτά. Πόσο χρήμα διακινείται από την παραοικονομία; Πόσες υπηρεσίες προσφέρονται μέσω της πορνείας; Τι τζίρος γίνεται στα ναρκωτικά;

Το βέβαιο είναι πως, μόλις αρχίσουμε να εφαρμόζουμε και πάλι τις πρωτοπόρες μεθόδους Αλογοσκούφη-Καραβίτη θα γίνουμε αμέσως πολύ πιο πλούσιοι και, φυσικά, να αρχίσουμε να χρωστάμε πολύ λιγότερα, αφού το χρέος υπολογίζεται και ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Από την άλλη θα μπορούμε να γκρινιάζουμε με το δίκιο μας, αφού αμέσως θα πέσει το ποσοστό του ΑΕΠ που δαπανά η χώρα μας για την υγεία ή την παιδεία.

Αυτά έχουν τα... νούμερα!

Πιο πλούσιοι σε μια μέρα!