151203 ΦΘΗΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

«Πόσο πάει;»

Παλιά έπρεπε να βγεις, να πας σε κάποια πιάτσα και να ρωτήσεις ο ίδιος. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα. Αγοράζεις την εφημερίδα σου και ενημερώνεσαι. Ακόμη καλύτερα, μπαίνεις στο σάιτ και από το γραφείο σου, το τάμπλετ ή το κινητό, μαθαίνεις τις τιμές και αναλόγως κινείσαι.

Δεν χρειάζεται πλέον να κάνεις «έρευνα αγοράς». Την κάνουν άλλοι για σένα και μάλιστα όχι όποιοι και όποιοι. Ειδικοί ερευνητές, καθηγητές πανεπιστημίων, οι οποίοι βγαίνουν με τους συνεργάτες τους στις πιάτσες, ρωτάνε τις τιμές και, αφού επεξεργαστούν τα στοιχεία σε ειδικά προγράμματα, δίνουν τα αποτελέσματα σε έγκυρες εφημερίδες, για να φτάσουν σε σένα.

Έτσι κυκλοφόρησε η είδηση: «Στην Ελλάδα φοιτήτριες εκδίδονται για μια τυρόπιτα»!

Δημοσιεύτηκε μάλιστα όχι σε κάποια τυχαία εφημερίδα αλλά στους γνωστούς Times, οι οποίοι μπορεί να έχασαν μεγάλο μέρος από το παλαιό κύρος τους, δεν τους λες όμως και τυχαία φυλλάδα.

Και μόνο το γεγονός ότι διαθέτουν στη χώρα μας ειδική ανταποκρίτρια δίνει κάποια ένδειξη σοβαρότητας. Ή μήπως δεν είναι έτσι; Μια στιγμή, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή ή μάλλον από το τέλος, μήπως και βγάλουμε καμιά άκρη.

Το πράγμα ξεκίνησε από την ανταπόκριση που έστειλε η εν Ελλάδι («τοποθέτηση προϊόντος», μπας και μπει κανένα φράγκο στο ταμείο) ανταποκρίτρια της εφημερίδας. Η ανταπόκριση της ανταποκρίτριας βασίστηκε σε έρευνα που πραγματοποίησε καθηγητής πανεπιστημίου στη χώρα μας. (Καλά το είπα. Και ο καθηγητής πανεπιστημίου βρίσκεται στη χώρα μας και η έρευνα πραγματοποιήθηκε εδώ.)

Η έρευνα είχε δημοσιοποιηθεί τον Ιανουάριο, όμως ή τώρα υπέπεσε στην αντίληψη της ανταποκρίτριας, ή αυτή (η ανταποκρίτρια, όχι η έρευνα, ούτε η αντίληψη) θεώρησε πως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να τη στείλει προς δημοσίευση.

Ποιο ήταν το αντικείμενο της έρευνας του καθηγητή; Η πορνεία και το trafficking στη χώρα μας. Διαπίστωνε μάλιστα ότι τα φαινόμενα αυτά έχουν μειωθεί το τελευταίο διάστημα, λογικόν, αν σκεφτεί κανείς ότι για την «ανάπτυξή» τους απαιτούνται λεφτά τα οποία έχουν χαθεί εδώ και χρόνια από την πιάτσα.

Το άλλο πουλάκι:

Η ανταποκρίτρια διαφωνεί!

Έτσι έβγαλε ένα πολύ λογικοφανές συμπέρασμα, το οποίο όμως -λέει ο ίδιος ο ερευνητής- δεν προκύπτει καθόλου από την έρευνά του. Μόνη της το έβγαλε.

Συμπέρανε ότι, όταν εκλείπουν τα λεφτά, απλώς πέφτει η τιμή των προϊόντων ή των υπηρεσιών.

Κάθισε λοιπόν και έγραψε στην ανταπόκρισή της ότι «ελληνίδες φοιτήτριες εκδίδονται για… μια τυρόπιτα» ή κάτι παρόμοιο. Οι Times το δημοσίευσαν (όχι που θα έχαναν τέτοιο κελεπούρι) και ακολούθησε ο κακός χαμός.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της στήλης, οι πρώτοι που διαμαρτυρήθηκαν ήταν οι τυροπιτάδες, ο πρόεδρος των οποίων φέρεται να δήλωσε: «Παρά τη μεγάλη αύξηση των πρώτων ημερών, ιδίως στα καταστήματα κοντά σε πανεπιστήμια, τελικά οι πωλήσεις έχουν πέσει, διότι πολλές φοιτήτριες ντρέπονται πλέον να κυκλοφορούν με τυρόπιτα στο χέρι».

Όπως ήταν φυσικό όμως, μεγάλη αύξηση παρατηρήθηκε στις πωλήσεις έτοιμων φύλλων κρούστας, καθώς και τυριού, αφού χιλιάδες μητέρες έσπευσαν, καλού κακού, να στείλουν στις κόρες τους που σπουδάζουν τυρόπιτες, κλασικές ή στριφτές.

Δεν έπιασαν το νόημα του δημοσιεύματος και θεώρησαν πως αυτή η ίδια η τυρόπιτα ήταν το… «μήλο της Εύας» και όχι η ένδεια, αφού εξάλλου γνώριζαν πως τα παιδιά τους έχουν στο πορτοφόλι τους περισσότερα χρήματα από την αξία μιας τυρόπιτας.

Κακός χαμός όμως έγινε και στο τουίτερ, το οποίο κατακλύστηκε από τιτιβίσματα τού τύπου «Χθες είχα μια τρομερή φαντασίωση. Έμπαινα λέει στο ΑΠΘ, με ένα ταψί τυρόπιτα στο χέρι».

Για λόγους που δεν μπορώ να ερμηνεύσω, το δημοσίευμα θεωρήθηκε ανθελληνικό, σε αντίθεση με δημοσιεύματα που θέλουν βρετανίδες τουρίστριες να εκδίδονται για μια μπύρα, σε γνωστά ελληνικά θέρετρα, τα οποία τα βρίσκουμε μια χαρά και δεν μας προσβάλλουν καθόλου. (Και τα δημοσιεύματα και τα θέρετρα.)

Τελικά, κάποιοι σκέφτηκαν να ψάξουν λίγο περισσότερο την εν Ελλάδι (είπαμε, «τοποθέτηση προϊόντος») ανταποκρίτρια και έπεσαν σε κελεπούρι. Διότι πρόκειται για γνωστή δημοσιογράφο, που έχει απασχολήσει τα Μέσα και άλλες φορές, όχι πάντα με τα αντικειμενικά ρεπορτάζ της.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Συγκρίνει ανόμοια πράγματα!

Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό είναι ένα συνηθισμένο κόλπο, όταν θέλεις να παραπλανήσεις την κοινή γνώμη. Έτσι η ανταποκρίτρια λέει ότι, ενώ παλαιότερα οι τιμές στην πιάτσα ήταν 50 ευρώ η ώρα, τώρα έχουν πέσει στα 2 ευρώ το μισάωρο, άσε που πολλές φοιτήτριες το κάνουν για μια τυρόπιτα.

Πώς συγκρίνεις, κυρία μου, την ώρα με το μισάωρο; Είναι βέβαια συνηθισμένο όσο μεγαλύτερη ποσότητα αγοράζεις τόσο καλύτερη τιμή να πετυχαίνεις, όμως αυτό δεν ισχύει πάντα. Εξαρτάται από το είδος των προϊόντων ή των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Και ο τελευταίος επιβάτης ταξί γνωρίζει ότι σε κάποια πράγματα οι τιμές δεν κλιμακώνονται αναλογικά, αλλά μπορεί να κινούνται εκθετικά, όταν, ας πούμε, μπαίνει διπλή ή τριπλή «ταρίφα».

Συμπέρασμα; Ας είμαστε προσεκτικοί. Και οι δημοσιογράφοι, κυρίως όμως εμείς οι αναγνώστες. Κι εγώ παρατήρησα, τελευταία, παρέα γνωστών, μερακλήδων συνταξιούχων να έχει αλλάξει στέκι και να πίνει τον καφέ της όχι σε καφενείο ή καφετέρια, αλλά σε μαγαζί που πουλάει και τυρόπιτες, όμως δεν βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα.

Εξάλλου, πού να βρεθούν οι φοιτήτριες στη Δράμα!

Σοβιετία γίναμε
που «με μια Kolynos έβγαζες γκόμενα»!