170111 ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΝ-1

Το ένα πουλάκι:

Καζαμίας 2017, μέρος πρώτο.

Ιανουάριος (όσος απέμεινε):

Αμέσως μετά τους τριήμερους εορτασμούς για τον ένα χρόνο στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζητάει εκλογές, «για να φύγουν μια ώρα αρχύτερα όσοι κατέστρεψαν τη χώρα», όπως λέει χαρακτηριστικά.

«Ας φύγουν ό,τι ώρα θέλουν, τους κρατάει κανείς;», απαντά με νόημα το Μέγαρο Μαξίμου, ενώ ο ίδιος ο Πρωθυπουργός δηλώνει απερίφραστα πως «εκλογές θα γίνουν όταν έρθει η ώρα τους, εννοώ η ώρα των εκλογών και όχι των πολιτικών μας αντιπάλων».

Με παρέμβασή του ο Πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης, ζητάει να σχηματιστεί Οικουμενική Κυβέρνηση, ως η μόνη λύση για να επέλθει πολιτική σταθερότητα στη χώρα και να βγούμε από την κρίση, αφού έτσι θα αξιοποιηθεί το ικανό πολιτικό προσωπικό που υπάρχει σε όλα τα κόμματα.

Η πρόταση πέφτει στο κενό, αφού οι εκπρόσωποι των άλλων κομμάτων προβαίνουν σε δηλώσεις των οποίων κοινό σημείο είναι η απορία σχετικά με την ύπαρξη ικανού πολιτικού προσωπικού σε άλλα κόμματα πέραν του δικού τους.

Άφαντες φέτος οι Αλκυονίδες ημέρες και η βαρυχειμωνιά συνεχίζεται σε τέτοιο βαθμό που πολλοί αρχίζουν να ανησυχούν ότι έχουμε να κάνουμε με ακόμη μια ηχηρή διάψευση του Αλέξη Τσίπρα. Θυμίζουμε ότι είχε δηλώσει πως «τον ήλιο και το τσίπουρο δεν μπορούν να μας τα πάρουν.

Φεβρουάριος:

Σαρώνει τα βραβεία Όσκαρ η ταινία La La Land η οποία αποδεικνύει περίτρανα, για άλλη μια φορά, ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε οι πρώτοι διδάξαντες σε κάθε τι ωραίο και μεγάλο.

Όσοι εξακολουθούν να έχουν αμφιβολίες ας ξαναδούν στο youtube το βίντεο του τραγουδιού «Σήκω χόρεψε συρτάκι», σε μουσική Γιώργου Ζαμπέτα και στίχους Αλέκου Σακελλάριου, από την ταινία «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», με τους Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρη Παπαμιχαήλ και Λάμπρο Κωνσταντάρα.

Εκεί πρωτοακούγεται το «Λα, λα, λαλαλαλάαλα…» από το οποίο, προφανέστατα έχει «δανειστεί (λέμε, τώρα) τον τίτλο της η πολυβραβευμένη ταινία. Σε όσους ισχυριστούν ότι είναι δύσκολο να αποδειχτεί η… συνομιλία μεταξύ δυο ταινιών που απέχουν πενήντα χρόνια έχουμε να πούμε δυο πράγματα.

Πρώτον ότι η ελληνική ταινία εξακολουθεί και προβάλλεται με μεγάλη επιτυχία τουλάχιστον μια φορά το μήνα (ποιος θα θυμάται το La La Land σε πενήντα χρόνια;) και δεύτερον τη σκηνή από το διάσημο κόμιξ «ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες», όπου αρχαίοι Έλληνες φαίνονται να χορεύουν συρτάκι στην Πλάκα τραγουδώντας «Λα, λα, λαλαλαλάαλα…»!

Το άλλο πουλάκι:

Συνεχίζουμε με το δεύτερο δίμηνο.

Μάρτιος:

Μέσα σε κλίμα έντονων αντιδράσεων, η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Βασιλική Θάνου, ανακοινώνει, παραμονή της 25^ης Μαρτίου, την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου για την υπόθεση των οκτώ Τούρκων αξιωματικών.

Σύμφωνα με την απόφαση, τέσσερις κρατούμενοι θα εκδοθούν στην Τουρκία, τέσσερις θα παραμείνουν στη χώρα μας, ενώ οι δύο θα δοθούν στη γείτονα χώρα… «υπό σχετική», με την υποχρέωση δηλαδή να επιστραφούν τον Σεπτέμβριο.

Η απόφαση θεωρήθηκε «πολιτική», επειδή φανερώνει μια προσπάθεια να διατηρηθούν οι ισορροπίες τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της χώρας, πράγμα που διαψεύδει η κυβέρνηση.  Προκειμένου μάλιστα να αποδείξει ότι η δικαιοσύνη αποφάσισε ανεπηρέαστη και εντελώς αντικειμενικά, αφήνει να διαρρεύσει ότι για το ποιοι Τούρκοι θα εκδοθούν και ποιοι όχι πραγματοποιήθηκε κλήρωση.

«Για δες καιρό που διάλεξε…», δηλώνει με νόημα ο ένας από τους Τούρκους που πρόκειται να εκδοθούν, ενώ στις παρελάσεις που πραγματοποιούνται για την Εθνική Επέτειο επικρατεί το σύνθημα «το κεφάλι κάτω», με το οποίο διαδηλωτές παρακινούν τους μαθητές να περάσουν ως υποτελείς εμπρός από τους επισήμους.

«Μας έχουν ζαλίσει τα… κεφάλια», δηλώνει Πρόεδρος δεκαπενταμελούς, ο οποίος κάνει παρέλαση από τον Οκτώβριο του 2011, ως μαθητής, τότε, του Δημοτικού. «Την επόμενοι φωρά θα παρελάσουμαι με… κωλάρα», έγραψε ένας άλλος (όχι και τόσο καλός) μαθητής στο τουίτερ.

Απρίλιος:

Επιτέλους, σταματούν οι χιονοπτώσεις και έρχονται οι πρώτες λιακάδες. «Όπως είχαμε υποσχεθεί, δεν θα αφήσουμε να μας πάρουν τον ήλιο και το τσίπουρο», δηλώνει ενθουσιασμένος ο Πρωθυπουργός, υψώνοντας το ποτήρι του σε παρέα στην Άρτα.

Στο μεταξύ, ο νέος φόρος στον -κάθε είδους- καπνό, που, σύμφωνα με την ΑΥΓΗ αποτελεί μια ακόμη μνημονιακή υποχρέωση της χώρας, καθιστά απαγορευτικό τον οβελία για τους Έλληνες, αφού, εκτός από τον καπνό που θα βγάλουν τα κάρβουνα, θα φορολογηθεί και η… τσίκνα!

Σύμφωνα με απόφαση του υπουργού Οικονομικών, όποιος θέλει να βάλει σούβλα, θα πρέπει να διαθέτει μπλοκάκι, στο οποίο θα δηλώσει πόσα κιλά κάρβουνα θα κάψει και πόσα κιλά αρνί ή κοκορέτσι θα ψήσει, ώστε να φορολογηθεί «δίκαια».

Σε «αντίσταση και πάλη» παρακινεί τους πιστούς ο «Ριζοσπάστης» και τους καλεί να γιορτάσουν την Ανάσταση του Θεανθρώπου σύμφωνα με τον πατροπαράδοτο τρόπο, με κόκκινα αβγά (στολισμένα με σφυροδρέπανο), μακριά από τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης των τραπεζιτών και των μονοπωλίων.

Μετά και τα παραπάνω, επανέρχεται στη γαστριμαργική μόδα μια πανάρχαια συνταγή, το «κλέφτικο», το ψήσιμο δηλαδή του αρνιού θαμμένο μέσα στο χώμα, ώστε οι συνδαιτυμόνες να πληρώσουν τον ελάχιστο δυνατό φόρο.

«Φέτος την πατήσαμε, όμως του χρόνου θα το προβλέψουμε και αυτό», φέρεται να δήλωσε ο υπουργός σε φιλική ομήγυρη, παίρνοντας ένα κομμάτι πετσούλα, από αρνάκι ψημένο σε βουλευτικά, δηλαδή αφορολόγητα, κάρβουνα.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Μ’ αυτά και μ’ αυτά πέρασε ο Απρίλης και ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε τον Μάιο. Γι’ αυτόν όμως, όπως και για όλο το δεύτερο τετράμηνο, θα τα πούμε αύριο.

 Νέον έτος, νέες ελπίδες!