Το
ένα πουλάκι:
Τρεις εγκύκλιοι!
Έτσι να γιορτάζεις την
Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, μάλιστα. Λέει. Διότι, το να βγάζεις μόνο
διακηρύξεις, άντε και να κάνεις έναν συμβολικό καθαρισμό κάποιου πάρκου μάλλον
με κοροϊδία μοιάζει.
Ενώ με τρεις εγκυκλίους…
Μιλώ για τις εγκυκλίους που
απέστειλε στους συναδέλφους του όλης της χώρας ο αντιεισαγγελέας του Αρείου
Πάγου, κύριος Δασούλας (έχει κάτι το περιβαλλοντικό και το επίθετο του) και με
τις οποίες τους εφιστά την προσοχή σε ζητήματα γύρω από την προστασία του περιβάλλοντος.
Ας τις δούμε αναλυτικότερα:
Στην πρώτη εγκύκλιο
επισημαίνει πως το πρόβλημα του περιβαλλοντικού εγκλήματος συνεχώς
επιδεινώνεται, με ιδιαίτερα δυσμενείς επιπτώσεις τόσο για τη ζωή όσο και για
την οικονομία.
Τονίζει μάλιστα ότι το πιο
ισχυρό όπλο στην προσπάθεια της κοινωνίας να καταπολεμήσει την καταστροφή του
περιβάλλοντος είναι οι ποινικές κυρώσεις.
Φαίνεται ο άνθρωπος είδε κι
απόειδε και κατέληξε στο συμπέρασμα που θα έπρεπε να καταλήξουμε όλοι μας: Πως,
καλές οι προτροπές, καλή η περιβαλλοντική εκπαίδευση, καλές οι ενημερωτικές
εκπομπές και οι φιλότιμες προσπάθειες των οικολογικών κινήσεων, όμως, άμα δεν
πέσει «καμπάνα» δεν συμμορφωνόμαστε.
Τι λέει, λοιπόν, ο κύριος
Δασούλας, με την πρώτη εγκύκλιό του;
«Θα πρέπει, εφόσον πρόκειται
περί αυτοφώρου εγκλήματος, οι παραβάτες αυτών να συλλαμβάνονται και να
οδηγούνται στους εισαγγελείς πλημμελειοδικών για τα περαιτέρω και σε κάθε άλλη
περίπτωση οι σχετικές υποθέσεις να εκδικάζονται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα».
Ποια όμως είναι τα
περιβαλλοντικά εγκλήματα τα οποία, λόγω και των θερινών συνθηκών, αυξάνονται
και πρέπει να αντιμετωπίζονται με αυστηρότητα; Έχουμε εμείς τέτοια στην περιοχή
μας;
Μάλλον όχι, διότι τα
προβλήματα αυτά, διαχείρισης αποβλήτων, λημμάτων και απορριμμάτων, αυξάνονται
εκεί που αυξάνεται και ο πληθυσμός λόγω τουρισμού.
Και εμείς από τουρισμό…
Το
άλλο πουλάκι:
Ας έρθουμε στη δεύτερη
εγκύκλιο.
Η οποία μας αφορά
περισσότερο, αφού μιλάει κυρίως για δασικές αλλά και αγροτικές περιοχές, και
από αυτές έχουμε, μπόλικες.
Πρέπει, λέει, τα όργανα της
πυροσβεστικής να εντείνουν τους ελέγχους, ώστε να αποφεύγονται οι δασικές
πυρκαγιές.
Καλά, δεν νομίζω ότι η
πυροσβεστική χρειάζεται εισαγγελική «παραγγελία» για να το κάνει αυτό, οι
άνθρωποι με τα μέσα που έχουν, προσπαθούν όσο μπορούν.
Τώρα το καλοκαίρι, τους
βοηθούν και ομάδες εθελοντών που σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύονται
θαυματουργές, αφού, περιπολώντας στα δάση, προλαβαίνουν κάποιες φωτιές στο
ξεκίνημά τους.
Σε άλλο σημείο της εγκυκλίου
βρίσκεται, κατά τη γνώμη μου, το ενδιαφέρον.
Οι δασικές υπηρεσίες, λέει,
όταν διαπιστώνουν παραβάσεις όπως κτίσματα εντός του δάσους, περιφράξεις,
υλοτόμηση, εκχέρσωση κ.λπ., πρέπει να συλλαμβάνουν τους υπαίτιους, διαφορετικά –εδώ
προσέξτε- οι ίδιοι οι υπάλληλοι θα αντιμετωπίζουν ποινικές ευθύνες.
Ωραίο δεν είναι αυτό σαν
σκεπτικό; Θα μπορούσε να επεκταθεί και σε κάθε είδους παραβάσεις, από παράνομο
παρκάρισμα, μέχρι αυθαίρετα κτήρια.
Ποιο όργανο, φορέας ή άτομο,
ήταν υπεύθυνο να ελέγξει την παράβαση και να επιβάλλει την ποινή;
Το έκανε; Γιατί όχι; Να
αντιμετωπίσει τις… ποινικές ευθύνες!
Διότι, αν έρθουμε και το
εξετάσουμε καλύτερα, αυτό μοιάζει με το «έγκλημα» του άλλου, (το θυμόσαστε,
τελικά τον ξηλώσανε) που έσβηνε ή μείωνε τα πρόστιμα από μόνος του. Δεν μπορεί,
επειδή εσύ έχεις γνωστούς, ή επειδή θέλεις να μαζέψεις ψήφους, ή επειδή τα
παίρνεις, να ζημιώνει ολόκληρη η κοινωνία.
Και
ένα τρίτο πουλάκι:
Ας έρθουμε και στα «δικά
μας».
Δείτε τι επισημαίνει η τρίτη
εγκύκλιος του κυρίου Δασούλα και σκεφτείτε το καλοκαίρι που μας περιμένει, αν
εφαρμοστεί.
Μιλάει για την ηχορύπανση, η
οποία, όπως επισημαίνει, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, έρχεται
δεύτερη στην κατάταξη των περιβαλλοντικών κινδύνων.
Για την ηχορύπανση υπάρχει
υγειονομική διάταξη, η οποία προβλέπει για τους παραβάτες αυτόφωρη διαδικασία,
με προβλεπόμενες ποινές φυλάκισης ως ένα έτος και πρόστιμο που ξεκινάει από
5.000 ευρώ. Τονίζει λοιπόν ο αντιεισαγγελέας ότι πρέπει να συλλαμβάνονται άμεσα
τα φυσικά πρόσωπα που εκμεταλλεύονται το κατάστημα που ηχορυπαίνει. Να
συλλαμβάνονται οι κύριοι του καταστήματος και όχι άλλοι που «χρησιμοποιούνται»
για τέτοιες περιπτώσεις.
Επιπλέον να εξετάζεται αν
συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις προσωρινής αφαίρεσης αδειών λειτουργίας του
καταστήματος που ηχορυπαίνει.
Θα ήθελα να το δούμε λίγο
αυτό σε σχέση με όσα λέγαμε προηγουμένως για τις ποινικές ευθύνες των υπαλλήλων
που είναι υπεύθυνοι να διενεργούν τους ελέγχους.
Διότι εδώ, προφανώς, κάποιοι
μας κοροϊδεύουν, αφού ξέρουμε ότι, ακόμη και μετά από καταγγελίες πολιτών, τα
θορυβώδη καταστήματα εξακολουθούν το βιολί τους.
(Συνήθως βέβαια δεν είναι
βιολί, είναι από κεμεντζέδες μέχρι μπουζούκια στην πρίζα και με τέρμα τους
ενισχυτές.)
Αφήστε, που, αυτό με την
ηχορύπανση, είναι ένα γενικότερο φαινόμενο που έχει να κάνει με τον πολιτισμό
και δεν αφορά μόνο κέντρα διασκέδασης αλλά από μηχανάκια και πλανόδιους
πωλητές, μέχρι γιορτές σε σπίτια και γάμους (νέο έθιμο αυτό) σε δημόσιους
δρόμους.
Είπαμε. Καλός ο «πολιτισμός»,
καλύτεροι όμως οι έλεγχοι και οι ποινές σε όσους δεν συμμορφωνόμαστε.
Γεια σου, κύριε αντιεισαγγελέα! |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου