ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Σεπτέμβριος 2019. Συμπληρώθηκαν είκοσι συναπτά έτη από τη μέρα που αποφασίσαμε να σχολιάζουμε σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Αυτός ο κύκλος έκλεισε. Δείτε εδώ το αποχαιρετιστήριο κείμενο.

Πάμε για άλλα; Ποιος ξέρει;

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

130620 ΜΑΥΡΙΔΕΡΟ-4

Το ένα πουλάκι:
Μια τρομερή, απίστευτη είδηση!

Τι είναι αυτό που κάνει μια απίστευτη είδηση τρομερή; Το έχετε σκεφτεί ποτέ;
Η ερώτηση (η πρώτη, όχι η δεύτερη) μου ήρθε στο μυαλό, καθώς διάβαζα ένα κείμενο, κάτι ανάμεσα σε ρεπορτάζ και σχόλιο, για τα όσα συμβαίνουν στην υπό κατάληψη ΕΡΤ 3.

Πριν σας πω τι απάντηση έδωσα, ας δούμε τι σημαίνει «απίστευτη είδηση». Φυσικά δεν μιλάω για τις διάφορες ειδήσεις που κάνουν την εμφάνισή τους στα ΜΜΕ την Πρωταπριλιά.
Μιλάω για εκείνες που, όταν τις άκουσες, ζητάς από κάποιον να τις διασταυρώσεις. Διότι, αυτό που σου λένε αγγίζει τα όρια του εξωφρενικού.


Ασφαλώς, δεν αναφέρομαι στις ειδήσεις που μας μιλούν για επιτεύγματα της επιστήμης, διότι τότε πράγματι κάποιες μοιάζουν βγαλμένες από σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Αυτές όμως τις μαθαίνουμε συνήθως από σοβαρά έντυπα ή μέσα, που συνεργάζονται με έγκυρα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων ή έγκριτα επιστημονικά περιοδικά, κι έτσι δεν αισθανόμαστε καθόλου την ανάγκη επιβεβαίωσης ή διασταύρωσής τους.

Τι γίνεται όμως όταν βλέπεις κάτι απίστευτο στο διαδίκτυο, -σε μια ιστοσελίδα ή σε κάποιο μπλογκ;
Τότε σίγουρα αισθάνεσαι πως πρέπει να το τσεκάρεις. Το ψάχνεις και αλλού και συνήθως πέφτεις πάνω σε μια πιστή αναπαραγωγή του, οπότε… άφησέ το καλύτερα.

Αυτό το κουσούρι τού να αναπαράγουν αυτούσιες ειδήσεις ή σχόλια που βρήκαν στο πουθενά, δεν υποφέρεται στο διαδίκτυο. Ζητάς κάτι, σου το βγάζουν οι μηχανές αναζήτησης σε δεκάδες σελίδες, και είναι παντού ακριβώς το ίδιο! Χωρίς καν να αναφέρει ο ένας από ποιον άλλο το πήρε!

Ας επανέλθουμε. Καμιά φορά αυτή η απίστευτη είδηση που συναντάς είναι τρομερή. Ξέρετε πότε; Όταν δεν αισθάνεσαι την ανάγκη να την διασταυρώσεις. Όταν, όσο απίθανα κι αν φαίνονται αυτά που λέει, εσύ μέσα στου ξέρεις ότι μπορεί να είναι και έτσι.
Και αυτό σε θλίβει.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα τού τι εννοώ, αφού ήρθε η ώρα να σας πω τι ήταν αυτό που άκουσα για την ΕΡΤ 3.
Προηγουμένως θυμίζω κάτι που είπαμε παλιότερα. Πως, όταν οραματίζεσαι έναν νέο κόσμο, καλό θα ήταν, άμα σου δοθεί η ευκαιρία, να δώσεις και κάποιο παράδειγμα για το πώς τον εννοείς.

Πώς εννοείς το λιγότερο κράτος. Πώς εννοείς την άμεση δημοκρατία. Πώς εννοείς τους «καθαρούς» πολιτικούς. Πώς εννοείς τη δημόσια τηλεόραση…

Το άλλο πουλάκι:
Ας διαβάσουμε την είδηση.

Οι επισημάνσεις της συντάκτριας Χριστίνας Ταχιάου:
«Το πρόγραμμα του Σαββάτου του τρίτου καναλιού της ελληνικής τηλεόρασης ήταν άκρως ενημερωτικό. Είχε και ρεπορτάζ για την κατάληψη της σχολής Κινηματογράφου για την ΕΡΤ, και αντιρατσιστικό και μεταναστευτικό κίνημα (sic), και το αυτοδιαχειριζόμενο εγχείρημα της ΒΙΟΜΕ, και τον αγώνα ενάντια στο Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων Ευκαρπίας, και το Κίνημα των Σκουριών (sic), και ανοιχτή συζήτηση με θέμα «οι πλατείες της αξιοπρέπειας και της Δημοκρατίας» (sic) κι επικοινωνία με την πλατεία Ταχίρ Ταξίμ».

Στη συνέχεια η δημοσιογράφος μάς λέει πώς αποφασίζεται το συγκεκριμένο πρόγραμμα το οποίο, για όσους δεν πιστεύουν, είναι ακόμη αναρτημένο στο τουίτερ:
Η επιτροπή διαμόρφωσης του (δημοσιογραφικού) προγράμματος αποτελείται από 8 άτομα, εκ των οποίων μόνο 3 είναι δημοσιογράφοι, οι άλλοι είναι τεχνικοί και διοικητικοί, επειδή «είμαστε όλοι μαζί στον αγώνα».

Στους δημοσιογράφους που έχουν διαφορετική γνώμη λένε πως «πρέπει να επιχιρηματολογήσετε στη συνέλευση των εργαζομένων, άμα δεν σας αρέσει το πρόγραμμα».
Ποιοι το λένε; Οι καταληψίες της ΕΡΤ3. Στην κατάληψη όμως έχουν μπει και διάφορα άτομα –οργανωμένες ομάδες με εμπειρία- επειδή εκτιμήθηκε ότι υπάρχει ανάγκη περιφρούρησης.

«Αριστεριστές, τροτσκιστές και αντιεξουσιαστές έχουν γίνει προσωρινή κυβέρνηση στο ραδιομέγαρο της Θεσσαλονίκης» μας πληροφορεί η δημοσιογράφος. Όλοι αυτοί «βλέπουν το όραμα της επανάστασης να μεταδίδεται από αυτή που κάποτε ήταν γνωστή ως δημόσια ή κρατική τηλεόραση».

Επιπλέον, όμως δεν επιτρέπεται σε όλους τους δημοσιογράφους να μετέχουν στο «απεργιακό πρόγραμμα» και να εμφανίζονται στις οθόνες επειδή «δεν ξέρουμε τι θα πείτε», όπως τους λένε.

Και ένα τρίτο πουλάκι:
Επαναστατικές διαδικασίες!

Διαβάζω:
«Η ΕΡΤ δεν υπάρχει υφιστάμενη, άρα δεν υπάρχουν προϊστάμενοι» είναι η δικαιολογία προκειμένου να πετούν από τα γραφεία τους διευθυντικά στελέχη, προϊσταμένους, ακόμη και τον ίδιο το γενικό διευθυντή της ΕΡΤ3.
Άνθρωπος που έχει παίξει στο παρελθόν ως ηθοποιός σε τσόντα έβγαλε βίαια από το γραφείο του στέλεχος, διότι «η συνέλευση της κατάληψης αποφάσισε το γραφείο σου να γίνει ιατρείο».

Όσοι διαφωνούν με τις τακτικές και τις μεθόδους αυτές, φοβούνται να μιλήσουν γιατί ξέρουν ότι θα στοχοποιηθούν, λέει η δημοσιογράφος.

Τώρα; Συμφωνείτε μαζί μου; (Μη φοβάστε δεν θα στοχοποιηθείτε).
Δεν είναι όλα αυτά τρομερές, απίστευτες ειδήσεις, έτσι όπως τις προσδιορίσαμε στην αρχή;
Δεν έχετε κι εσείς μια βεβαιότητα ότι κάπως έτσι συμβαίνουν τα πράγματα, ότι –δυστυχώς- κάπως έτσι συμβαίνουν;

Κάτι τέτοιο έχουν στο νου τους όσοι κατηγορούν τη δημόσια τηλεόραση πως είναι όργανο της εκάστοτε κρατικής εξουσίας που την χρησιμοποιεί σαν λάφυρο μετά την εκάστοτε εκλογική νίκη.
Και την κατηγορούν επίσης πως λειτουργεί με υπαλλήλους που προσλήφθηκαν χωρίς αξιοκρατία επειδή ήταν κομματικά φερέφωνα.

Θαυμαστή νέα τηλεόραση!

Η φάρμα των ζώων!

Δεν υπάρχουν σχόλια: