ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Σεπτέμβριος 2019. Συμπληρώθηκαν είκοσι συναπτά έτη από τη μέρα που αποφασίσαμε να σχολιάζουμε σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Αυτός ο κύκλος έκλεισε. Δείτε εδώ το αποχαιρετιστήριο κείμενο.

Πάμε για άλλα; Ποιος ξέρει;

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

140130 ΕΥΦΟΡΙΑΚΟ

Το ένα πουλάκι:
Δεν πληρώνω, πληρώνω!

Σωστά το ακούσατε. Δεν ξέχασα τίποτε.
Εγώ που σήμερα δεν πληρώνω, μπορεί αύριο να αρχίσω να ανταποκρίνομαι πλήρως και συνειδητά στις υποχρεώσεις μου.

Γιατί αύριο και όχι σήμερα;
Διότι, (θα χρησιμοποιήσω πάλι το κλασικό επιχείρημα του Κολοκοτρώνη, του Θεόδωρου) «άλλος καιρός ήτανε τότες, άλλος καιρός είναι τώρα!»
Θα έχουν αλλάξει τα πράγματα.

Για να μη σας μπερδεύω, θα σας διαβάσω ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη που έδωσε στο ΒΗΜΑ ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς, καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, πρόεδρος του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.

Λέει λοιπόν σε κάποιο σημείο της συνέντευξής του πως «ο κόσμος δεν περιμένει κάποια ακαριαία λύση, δεν περιμένει από τον ΣΥΡΙΖΑ να του λύσει τα προβλήματα με ένα μαγικό ραβδάκι. Περιμένει από τον ΣΥΡΙΖΑ να αντιμετωπίσει και να επιλύσει όσο μπορεί, όσο καλύτερα μπορεί».

Πολύ ωραία και προσγειωμένη προσέγγιση.
Είναι ευχάριστο το γεγονός ότι στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με αλλεπάλληλες τοποθετήσεις τους προσπαθούν να προσγειώσουν έναν κόσμο και να τον προετοιμάσουν να κρατάει μικρό καλάθι.

(Παρόλο που μετά τους την πέφτουν διάφοροι σκληροπυρηνικοί και αναγκάζονται να τα μαζέψουν, η εικόνα ότι έχουν αρχίσει να εξετάζουν τα ζητήματα με σοβαρότητα παραμένει.)

Θυμίζω μόνο πως το μεγάλο καλάθι που παρά πολλοί κρατούν ακόμη δεν το διάλεξαν αυθαίρετα, παρά βασίστηκαν σε άλλες δηλώσεις, προηγούμενες, των ίδιων στελεχών του ίδιου κόμματος.

Μόνο που τότε κάποιοι ψύχραιμοι, που υποστηρίζαμε ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι, δεν μπορεί να είναι έτσι, ακούγαμε τα εξ αμάξης. Τώρα που παρατηρούμε μια προσγείωση του ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα, μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση των δυνατοτήτων των δικών του και της χώρας, μπορούμε να ξανασυζητήσουμε διάφορα θέματα.

Το άλλο πουλάκι:
Το ενδιαφέρον είναι παρακάτω:

Λέει, λοιπόν, ο κ. Μπαλτάς: «Μέσα από νέες σχέσεις που οφείλουμε να δημιουργήσουμε –και ως προς αυτές οφείλουμε να έχουμε μεγάλες προσδοκίες- θα βρούμε και τις νέες λύσεις που απαιτούν οι καιροί».

Ποιες είναι αυτές οι «νέες σχέσεις» που θα δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, για τις οποίες μάλιστα έχει υψηλές προσδοκίες; Ο κ. Μπαλτάς δίνει ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα, το οποίο σχολιάστηκε δεόντως στο διαδίκτυο:

«Κάποιος φίλος μου κουβέντιαζε, πριν από μερικούς μήνες, με εφοριακούς σε μια επαρχιακή πόλη. Οι εφοριακοί τού εξηγούσαν ότι έχουν πολλά εσωτερικά προβλήματα και επιπλέον μια εσωτερική δυσκολία: να πιέσουν τους ανθρώπους να πληρώσουν τους φόρους τους, έχοντας πλήρη συναίσθηση ότι όντως δεν μπορούν να ανταποκριθούν.

Ταυτοχρόνως όμως του ανέφεραν το εξής εκπληκτικό: ότι οι ίδιοι που σήμερα δυσκολεύονται εξαιρετικά να πληρώσουν τους φόρους τους θα κάνουν τα πάντα για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ».

Το πιάσατε, φίλοι μου; Δεν είναι πέρα από κάθε φαντασία;
Άνθρωποι που σήμερα δεν έχουν να πληρώσουν τους φόρους τους, θα κάνουν τα πάντα (όπως λέμε το σκ…τους παξιμάδι) και θα τρέξουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, μόλις γίνει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Θα χρησιμοποιήσω έναν όρο που ελάχιστοι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ σημερινοί και πολλοί παλιοί αριστεροί θα τον καταλάβουν: «φοροδοτικός σταχανοβισμός».

Το πιο ωραίο στην ιστορία, η οποία λέει με άλλα λόγια το γνωστό «λεφτά υπάρχουν», λέει δηλαδή ότι δεν υπάρχουν αλλά θα βρεθούν χάρη στο φιλότιμο και στις νέες σχέσεις που θα δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ξέρετε ποιο είναι;

Ότι αυτό το γνωρίζουν κάποιοι εφοριακοί σε μια επαρχιακή πόλη και το είπαν  σ’ έναν φίλο του κ. Μπαλτά, ο οποίος το μετέφερε στον ίδιο για να το μάθει, μέσα από τη συνέντευξη στο ΒΗΜΑ, όλη η χώρα!

Και ένα τρίτο πουλάκι:
Μην είστε αφελείς, ρε.

Ο άνθρωπος ξέρει πολύ καλά τι λέει και είναι όλα λόγια δικά του και ανθρώπων της δικής του νοοτροπίας, απλώς τα έβαλε στο στόμα εφοριακών και φίλων.
Το μυστικό βρίσκεται στην επόμενη φράση.

Οι φορολογούμενοι θα ανταποκριθούν πρόθυμα στις υποχρεώσεις τους «γιατί τότε θα ξέρουν ακριβώς το πού πάνε τα λεφτά τους»!
Σας το είχαμε ξαναπεί, πριν από πολύ καιρό. Σε κουβέντα φίλου μας με ελεύθερους επαγγελματίες, μέλη του μικρού τότε ΣΥΡΙΖΑ, προ κρίσης, οι άνθρωποι υποστήριζαν τη φοροδιαφυγή που διαπράττουν με το φοβερό επιχείρημα «είναι δρόμοι αυτοί που έχουμε;»

Φανταστείτε τώρα που οι φόροι μας (οι δικοί μας, όχι οι δικοί τους) δεν πάνε καν στους δρόμους, αλλά στο «επαχθές» και «απεχθές» και, επίσης, «από χθες» χρέος.

Έχει λοιπόν εξ ιδίων τη γνώση ο κ. Μπαλτάς ότι αυτοί του σήμερα «δεν πληρώνουν» αύριο (πιθανόν) θα το κάνουν ευχαρίστως, διότι τα χρήματα θα πηγαίνουν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η οποία θα φροντίζει να πιάνουν τόπο.

Το ζήτημα είναι τι θα γίνει αν, μιμούμενοι τους σημερινούς, εμφανιστούν κάποιοι άλλοι που «δεν (θα) πληρώνουν».
Είπαμε όμως. Το παν είναι να δημιουργηθούν «νέες σχέσεις».

Θα βρεθούν, ακόμη κι αν δεν υπάρχουν!

Δεν υπάρχουν σχόλια: