190321 ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Παγκόσμιο φαινόμενο!

Από μια μεριά είναι παρηγορητικό. Να ξέρεις ότι αυτό που ζούμε εμείς εδώ, στη μικρή μας χώρα, στην μικρότερη πόλη μας και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, δεν είναι μια τοπική ιδιαιτερότητα, αλλά «παγκόσμιο φαινόμενο».

Έτσι χαρακτήρισε ένας βραβευμένος δημοσιογράφος το σκάνδαλο που ξέσπασε στις ΗΠΑ με τους γονείς να χρησιμοποιούν αθέμιτα μέσα, προκειμένου το παιδί τους να φοιτήσει σε ένα καλό πανεπιστήμιο.

Παρακολουθούμε την υπόθεση, βλέπουμε την έκταση που πήρε το σκάνδαλο, όμως ποιος από εμάς θα τολμούσε να ρίξει τον λίθο του αναθέματος σε κάποιον από τους γονείς εκείνους;

Δηλαδή, ποιος, ενώ θα ήταν σε θέση να εξασφαλίσει μια βέβαιη και άνετη είσοδο του παιδιού του σε κάποιο από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου θα έλεγε, «άσ’ το να δοκιμάσει με τις δικές του δυνάμεις…

Και αν δεν πετύχει, δεν πειράζει». Ποιος, τη στιγμή που ξέρουμε ότι ούτε για το δίπλωμα οδήγησης αφήνουμε να δοκιμαστούν τα παιδιά μας, που αν δεν το πάρεις με την αξία σου κινδυνεύεις και να σκοτωθείς!

(Το να σκοτώσεις άλλους δεν μας απασχολεί, γι’ αυτό και δεν το ανέφερα. Ξέρουμε όμως τι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε έτσι και το παιδί μας πάθει μια γρατζουνιά. Γι’ αυτό μίλησα για το δίπλωμα οδήγησης.)

Παγκόσμιο φαινόμενο, λοιπόν! Υπάρχουν δηλαδή και αλλού γονείς που θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο, προκειμένου να εξασφαλίσουν για τα παιδιά τους ένα καλύτερο μέλλον.

Γονείς που θα κάνουν από τα πιο μικρά -θα δικαιολογήσουν απουσίες στο Σχολείο, ενώ το παιδί τους ήταν στο ιδιαίτερο- μέχρι τα πιο μεγάλα -θα «αγοράσουν» μια θέση στο πανεπιστήμιο για το βλαστάρι τους.

Διαβάζουμε ότι «έναντι αδράς αμοιβής, o Σίνγκερ, εγκέφαλος του κυκλώματος, αναλάμβανε να κάνει τα πάντα για να αυξήσει τις πιθανότητες να τακτοποιηθεί το παιδί σου σε ένα ελίτ πανεπιστημιακό ίδρυμα.

Μεταξύ άλλων, να βάλει κάποιον άλλον να δώσει εξετάσεις στη θέση του (απαραίτητο ένα δείγμα του γραφικού του χαρακτήρα), ή να δωροδοκήσει στελέχη των προαναφερθέντων ιδρυμάτων.

Να “μαγειρέψει” τους βαθμούς του στα τεστ, ή να το παρουσιάσει ως σούπερ αστέρι σε κάποιο άθλημα (με ένα καλό phοtoshop σε ένα ψεύτικο αθλητικό προφίλ), ώστε να πετύχει μια αθλητική υποτροφία».

Το άλλο πουλάκι:

Ξεκινώντας από μικρά…

Κάποτε δεν υπήρχε το διαδίκτυο. Υπήρχαν κάποια βοηθήματα που μπορούσε να αγοράσει ο μαθητής (δηλαδή ο γονιός του) όμως δεν ήταν τόσο διαδεδομένα, ούτε τόσο εύχρηστα όσο σήμερα ο υπολογιστής.

Αργότερα έγιναν της μόδας τα «βιβλία του δασκάλου», που τα έβρισκαν όσοι γονείς είχαν καλές άκρες. Εκεί ο μαθητής (δηλαδή ο γονιός του) μπορούσε να δει τι θα ζητήσει ο δάσκαλος στο επόμενο μάθημα και να προετοιμαστεί κατάλληλα.

Σήμερα υπάρχει μια τεράστια ευκολία. Όλες οι ασκήσεις του βιβλίου λυμένες, όλες οι απαντήσεις των επαναληπτικών τεστ έτοιμες, με το πάτημα ενός κουμπιού. Τόσο που πολλοί δεν κάνουν τον κόπο να… αυτοσχεδιάσουν.

Να αλλάξουν κάτι, έτσι που να μην φαίνεται ότι η εργασία τους είναι πανομοιότυπη με όλων εκείνων που αντέγραψαν από το ίδιο σάιτ. Δεν τους ενδιαφέρει και φαίνεται ότι και οι εκπαιδευτικοί δεν δίνουν σημασία.

Έτσι, όταν τα παιδιά μεγαλώσουν και οι απαιτήσεις γίνουν πιο πολλές, η… εκπαίδευση που παίρνουν στα μαθητικά τους χρόνια αποδεικνύεται πολύτιμη. Η αντιγραφή και αγορά έτοιμων εργασιών δίνει και παίρνει.

Εργασίες κάθε επιπέδου, για όλα τα γούστα και για όλα τα βαλάντια. Αρκεί να μην διαταραχθεί η αρχή της ήσσονος προσπάθειας, και, φυσικά, να μην χαθεί η ευκαιρία για ένα (ακόμη) καλό πτυχίο.

Αφήστε που οι έτοιμες δουλειές φτάνουν μέχρι τα βιογραφικά που, σε πολλές περιπτώσεις είναι σχεδόν ίδια. «Το 2007 το 5% όσων υπέβαλαν αίτηση στη Οξφόρδη και το Κέιμπριτζ, είχαν συμπληρώσει τις αιτήσεις τους με έτοιμο υλικό από το ιντερνέτ.

Από αυτούς, 234 υποψήφιοι, στην εξήγησή τους γιατί επέλεξαν να σπουδάσουν Χημεία, χρησιμοποίησαν το ίδιο ακριβώς παράδειγμα, ότι, όταν ήταν οκτώ ετών, έβαλαν φωτιά στην πιτζάμα τους».

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Όλα(;) για το πτυχίο!

Το φαινόμενο είναι πολύ γνωστό, από την εποχή ακόμη της Αργοναυτικής Εκστρατείας, όμως το είδαμε σε όλο του το μεγαλείο στα χρόνια της… ποτοαπαγόρευσης. Όταν το διακύβευμα αξίζει και όταν η προσφορά είναι μικρότερη από τη ζήτηση…

Τότε ανθεί η παρανομία. Τότε εφευρίσκονται τρόποι να πάρεις αυτό που θέλεις και υπάρχουν πάντα πρόθυμοι να σε βοηθήσουν να το κάνεις, διά της πλαγίας οδού. Το θέμα είναι ότι εδώ μιλάμε για ένα «αγαθό».

Τέτοιο δεν (υποτίθεται ότι) είναι η μόρφωση; Ένα αγαθό, μάλιστα, που, όταν το αποκτάς (υποτίθεται ότι) γίνεσαι και καλύτερος άνθρωπος. Πώς, λοιπόν, είναι δυνατόν να χρησιμοποιείς παράνομους τρόπους για την απόκτησή του;

Το ερώτημα είναι λάθος, διότι χρησιμοποιεί εσφαλμένα δεδομένα. Όχι, η μόρφωση δεν είναι (πλέον) ένα αγαθό που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Είναι ένα μέσον για να αποκτήσεις αναγνώριση, χρήμα και εξουσία.

Όσο καλύτερη είναι, ή θεωρείται, η μόρφωση που έχεις, τόσο μεγαλύτερη αναγνώριση σου προσφέρει, τόσο περισσότερο χρήμα και ευκολότερη πρόσβαση στην εξουσία. Τόσο, λοιπόν, πιο ακριβή είναι και η ταρίφα τής… πλάγιας οδού.

Ποιος είπε ότι ο κόσμος της γνώσης είναι ένας αγγελικά πλασμένος κόσμος;

 Ζηλεύουμε;