190329 ΩΡΟΛΟΓΙΑΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Η αγαπημένη μου εποχή…

Όλοι έχουμε μια τέτοια. Για άλλους είναι το καλοκαίρι, για άλλους η άνοιξη, για κάποιους το φθινόπωρο (στη Νέα Υόρκη), για μερικούς ακόμη και ο χειμώνας. Ο καθένας έχει τους λόγους που προτιμά μια συγκεκριμένη εποχή.

Οι λόγοι αυτοί μπορεί να είναι συναισθηματικοί. Το φθινόπωρο, για παράδειγμα, να τους θυμίζει τον πρώτο τους έρωτα, εκείνον που γνώρισαν σε κάποιο παγκάκι, κάτω από τα κίτρινα φύλλα των δέντρων.

Μπορεί να είναι… αθλητικοί. Είναι προφανές ότι ένας λάτρης του σκι προτιμά τον χειμώνα σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη εποχή. Αντίστοιχα, το καλοκαίρι, κάποιος που χαίρεται τη θάλασσα και απολαμβάνει να κολυμπά με τις ώρες.

Μπορεί να είναι λόγοι… εσωτερικής καύσης. Μερικοί απεχθάνονται τη ζέστη. Προτιμούν τη χειμωνιάτικη παγωνιά, στην οποία μπορούν να ανταπεξέλθουν με χοντρά ρούχα και καλή θέρμανση, παρά την κάψα του καλοκαιριού.

Για άλλους οι λόγοι μπορεί να είναι… ενδυματολογικοί. Ο σωματότυπός τους, αλλά και η γκαρνταρόμπα τους, σε συνδυασμό, μπορεί να ταιριάζουν περισσότερο στην άνοιξη, ή στο φθινόπωρο, παρά στις πιο… ακραίες εποχές.

Οι λόγοι μπορεί ακόμη να είναι επαγγελματικοί –για κάποιους υπάρχουν δύσκολες, επαγγελματικά, και χαλαρές εποχές- ή και εορτολογικοί –δεν είναι λίγοι εκείνοι που χαίρονται τα Χριστούγεννα, το Πάσχα ή τον Δεκαπενταύγουστο.

Για μένα αυτή εδώ είναι η αγαπημένη εποχή του έτους και δεν το εννοώ με την… κλιματολογική της διάσταση. Επειδή, δηλαδή, ο καιρός καλυτερεύει, η φύση βρίσκεται στην πιο καλή της ώρα και άλλα τέτοια.

Εξάλλου, αν τα κριτήριά μου ήταν αυτά, θα έπρεπε να μου αρέσει περισσότερο ο Μάιος, έστω ο Απρίλης, που όλα τα παραπάνω ισχύουν ακόμη περισσότερο. Εμένα άλλο είναι το κριτήριό μου.

Χαίρομαι αυτήν ακριβώς τη στιγμή που… τα ρολόγια γυρίζουν μια ώρα μπροστά και ξαφνικά, η μέρα μεγαλώνει πολύ. Δηλαδή η διάρκειά της παραμένει ίδια, όμως εμείς απολαμβάνουμε ένα μεγαλύτερο απόγευμα.

Το άλλο πουλάκι:

Από το 1980!

Τότε ήταν που συνέβη πρώτη φορά αυτή η αλλαγή και μας γέμισε χαρά και αισιοδοξία. Λένε ότι οι λόγοι ήταν οικονομικοί, το έκαναν για να περιορίσουν τη χρήση ηλεκτρικού φωτός, λόγω και της κρίσης του πετρελαίου που προηγήθηκε.

Ακούω πως υπήρχαν και άλλοι λόγοι. Πως η μεγαλύτερη μέρα περιόρισε τα τροχαία ατυχήματα που συνέβαιναν τις απογευματινές ώρες, όταν οι οδηγοί επέστρεφαν, μέσα στο σκοτάδι, κουρασμένοι από τη δουλειά.

Πως περιορίστηκε η βία και οι εγκληματικές ενέργειες, αφού το φως της ημέρας είναι αποτρεπτικό για τέτοιου είδους φαινόμενα. (Το πρωί, όταν χαράζει πιο νωρίς πριν την αλλαγή ώρας, οι εγκληματίες φαίνεται κοιμούνται.)

Δεν έχει σημασία. Εμάς μας ενθουσίαζε κάθε χρόνο αυτή η αλλαγή που ξαφνικά –αυτό είναι το ωραίο- έχουμε στη διάθεσή μας ένα τεράστιο απόγευμα να το απολαύσουμε όπως αγαπάμε.

Το οποίο βέβαια είχε και συνέχεια, καθώς το καλοκαίρι έρχεται, όταν μπορεί κανείς να απολαύσει τη θάλασσα μέχρι αργά, χωρίς να τον κυνηγά η νύχτα, όπως συμβαίνει το φθινόπωρο, που μπορεί ο καιρός να είναι γλυκός, η μέρα όμως δεν αρκεί.

Τώρα, λέει, όλα αυτά θα τελειώσουν. Η αλλαγή ώρας θα σταματήσει και η κάθε χώρα θα πρέπει να αποφασίσει ποια από τις δυο, τη θερινή ή τη χειμερινή, θα επιλέξει να εφαρμόζει για πάντα.

Επομένως, εκτός από την αυριανή αλλαγή, το θα έχουμε στη διάθεσή μας άλλες δύο, αφού το 2021 θα πραγματοποιηθεί η τελευταία. Μετά, ή θα παραμείνει έτσι, ή θα επιστρέψει, για πάντα, στη χειμερινή.

Τι τους έφταιξε; Λένε πως πολλοί άνθρωποι αδυνατούσαν να προσαρμοστούν στις ετήσιες (δυο φορές το χρόνο, στην πραγματικότητα) αλλαγές της ώρας. Είχαμε από επεισόδια έντονης διαταραχής μέχρι αυτοκτονίες.

Άλλοι έχαναν τον ύπνο τους. Οι μαθητές (κάποιοι μαθητές) δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στο νέο ωράριο. Μερικοί, άνθρωποι με προβλήματα υγείας, αντιμετώπιζαν πιο σοβαρές καταστάσεις.

Έρευνες έδειξαν πως, τη Δευτέρα μετά από κάθε αλλαγή ώρας, αυξάνονταν τα εμφράγματα και μάλιστα κατά 25%, σε ανθρώπους ευάλωτους στον καρδιαγγειακό κίνδυνο, αν λέει κάτι αυτό.

Λένε πως αυτό το βιολογικό μας ρολόι, που «κουρντίζεται» από τον ήλιο, μπορεί πολύ εύκολα να διαταραχθεί και να μας προκαλέσει διάφορα προβλήματα. Αδιαφορώ! Καμιά θυσία δεν είναι μεγάλη, μπροστά στην υπέροχη αυτή αλλαγή.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Ενωμένη Ευρώπη!

Ούτε σ’ αυτό μπορούμε να συμφωνήσουμε. Υπάρχουν χώρες που προτιμούν η ώρα να παραμείνει πάντοτε στη θερινή ρύθμισή της. Τέτοιες είναι η Πολωνία, η Γερμανία, οι χώρες τις Βαλτικής και η Κύπρος.

Άλλες που θέλουν να έχουμε για πάντα τη χειμερινή ρύθμιση. Η Γαλλία, η Ισπανία, η Ολλανδία, η Δανία και οι Φινλανδία ανήκουν σ’ αυτή την ομάδα. Θα αναρωτιέστε τι γίνεται με τη χώρα μας.

Εμείς, ως γνήσιοι απόγονοι εκείνων που εισήγαγαν στην ανθρωπότητα τη μέση λύση, ή τη χρυσή τομή, προτείνουμε να συνεχιστεί αυτή η εναλλαγή θερινής – χειμερινής ώρας και να έχουμε για πάντα αυτή την ευχάριστη ανοιξιάτικη «έκπληξη».

Σε λίγες ώρες μέσα, η μέρα σου να μεγαλώνει τόσο πολύ και να έχεις στη διάθεσή σου ένα χορταστικό απόγευμα, για να βγεις και να το χαρείς στη φύση, μόνος ή με καλή συντροφιά για άθληση.

Και το περπάτημα άθληση είναι. Είμαστε και σε μια ηλικία…

 Σαράντα χρόνια παράδοση, να τη χαλάσουμε;