190524 ΑΤΟΠΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Ποιους ΔΕΝ θα ψηφίσω…

Είμαι βέβαιος πως κι εσείς έχετε, σ’ αυτές τις εκλογές, το ίδιο μεγάλο πρόβλημα με μένα. Δυσκολεύεστε αφάνταστα να αποφασίσετε ποιους θα ψηφίσετε. Βεβαίως, αυτό, για πολλούς δεν είναι νέο πρόβλημα.

Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση υπάρχουν οι λεγόμενοι αναποφάσιστοι, ορισμένοι από τους οποίους ακόμη και μέσα στο παραβάν δεν ξέρουν ποιο ψηφοδέλτιο να βάλουν στον φάκελο, ή ποιον να σταυρώσουν.

Τώρα όμως δεν μιλάμε γι’ αυτές τις περιπτώσεις. Μιλάμε για το φαινόμενο να έχουμε όλοι, σε πάρα πολλούς διαφορετικούς συνδυασμούς, ένα σωρό υποψήφιους, όλους… υποψήφιους για «σταύρωμα».

Φίλους, καλούς συναδέλφους, επαγγελματικούς συνεργάτες, συνοδοιπόρους σε κοινούς αγώνες, γείτονες, παλιούς (και νεότερους) ερωτικούς συντρόφους, κοντινούς ή πιο μακρινούς συγγενείς…

Η σειρά δεν είναι αξιολογική και θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη. Ας τη συμπληρώσει ο καθένας μόνος του. Το ζήτημα είναι ότι όλοι αυτοί μας φέρνουν σε πολύ δύσκολη κατάσταση.

Όχι επειδή γίνονται φορτικοί και ζητούν επιτακτικά την ψήφο μας. Στο κάτω κάτω αυτή είναι η δουλειά του κάθε υποψηφίου. Εγώ παίρνω την καλύτερη περίπτωση που από μόνοι μας δεν ξέρουμε ποιον να πρωτοδιαλέξουμε.

Είτε επειδή είναι πολλοί και δεν μας φτάνουν οι σταυροί που δικαιούμαστε να βάλουμε, είτε επειδή βρίσκονται σε διαφορετικά ψηφοδέλτια και δεν μπορούμε να τα βάλουμε όλα στον φάκελο, χωρίς να ακυρωθεί.

Δεν ξέρω τι κάνετε εσείς, εμείς πάντως προβληματιστήκαμε πολύ σοβαρά με το θέμα. Ήρθε μάλιστα να το κάνει δυσκολότερο η ερώτηση ενός φίλου, ο οποίος ψηφίζει σε άλλον δήμο και μπορεί να το παίζει άνετος:

«Καλά, δεν σας καταλαβαίνω! Είσαστε κάθε μέρα μαζί, περνάτε τόσες ώρες στο ίδιο καφενείο, κάνετε παρέα από παλιά και ακόμη προβληματίζεστε αν θα τον ψηφίσετε ή όχι;» Βέβαια πήρε μια καλή απάντηση:

«Αυτός, όταν ήταν να κατέβει υποψήφιος, δεν ήρθε να ρωτήσει τη γνώμη μας, να μας ανακοινώσει τη σκέψη του και να μας ρωτήσει αν θα τον στηρίξουμε. Επομένως είμαστε κι εμείς ελεύθεροι να… μην τον ψηφίσουμε».

Το άλλο πουλάκι:

Δοκιμασμένη μέθοδος!

Η «εις άτοπον απαγωγή»! Αντί να κάθεσαι να βρεις ποιος είναι ο σωστός δρόμος, είναι ίσως πιο εύκολο να αναγνωρίσεις τους λάθος και να τους αποκλείσεις. Έτσι που στο τέλος θα είσαι λιγότερο μπερδεμένος.

Ελάτε, λοιπόν, να δούμε ποιους ΔΕΝ θα ψηφίσουμε, ώστε να περιορίσουμε τον κατάλογο των (δικών) μας υποψηφίων και να μπορέσουμε να καταλήξουμε πιο εύκολα σε εκείνους που τελικά θα «σταυρώσουμε»:

Δεν θα ψηφίσουμε τους γνωστούς, δηλαδή τους αναγνωρίσιμους. Εκείνους που μπήκαν σε κάποιοι ψηφοδέλτιο μόνο και μόνο επειδή οι ψηφοφόροι τούς ξέρουν από κάπου, οπουδήποτε πέραν της πολιτικής.

Δεν θα ψηφίσουμε τους όμορφους. Διότι υπάρχει και αυτή η ομάδα υποψηφίων. Που δεν έχουν να παρουσιάσουν τίποτε περισσότερο από την εμφάνισή τους, ωστόσο βρίσκουν πολύ εύκολα θέση στα ψηφοδέλτια.

Δεν θα ψηφίσουμε τους νέους. Η νιότη από μόνη της δεν είναι προσόν, αν δεν συνδυάζεται με όλα εκείνα που πρέπει να συνοδεύουν έναν νέο. Εννοώ τη νεανική ορμή, την όρεξη για δουλειά, τις φρέσκες ιδέες…

Δεν θα ψηφίσουμε τους παλιούς. Υπάρχουν άνθρωποι που όση εμπειρία και αν μαζέψουν δεν παύουν να είναι ανίκανοι. «Οδηγώ τριάντα χρόνια επαγγελματικά», λέει ο άλλος, και τον βλέπεις ότι είναι επικίνδυνος.

Δεν θα ψηφίσουμε τους έντιμους. Όχι ότι η εντιμότητα δεν είναι ένα σημαντικό προσόν για άνθρωπο που χειρίζεται δημόσια πράγματα, είναι απαραίτητη, αλλά πολλές φορές αυτή δεν είναι παρά… καμουφλαρισμένη δειλία.

Δεν θα ψηφίσουμε τους ανένταχτους. Οι οποίοι συχνά δεν είναι παρά… ελευθέρας βοσκής. Και το αν βρίσκονται στο συγκεκριμένο ψηφοδέλτιο οφείλεται στο γεγονός ότι δεν μπόρεσαν να είναι κάπου αλλού.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Θέλετε κι άλλους;

Νομίζουμε ότι έχει περιοριστεί ήδη πολύ ο κατάλογος. Επειδή όμως πιστεύουμε ότι υπάρχει τεράστιος κίνδυνος να παρεξηγηθούμε, έχοντας αποκλείσει σχεδόν τους πάντες, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.

Όταν λέμε ότι δεν θα ψηφίσουμε υποψηφίους των παραπάνω κατηγοριών εννοείται πως… εννοούμε όλους εκείνους που δεν έχουν να επιδείξουν κανένα άλλο προσόν πέρα από τα συγκεκριμένα.

Το πρόσωπό τους, ή τη νιότη τους, ή την εμπειρία τους, ή την εντιμότητα, ή την κομματική τους ουδετερότητα… αυτά οπωσδήποτε θα ληφθούν υπόψη, μόνο όμως εφόσον συνοδεύονται και από άλλα γνωρίσματα.

Τέτοια είναι η ειλικρινής διάθεση για προσφορά, η βούληση για συνεργασία, η ανιδιοτελής αγάπη για τον τόπο, οι επίδειξη τολμηρών ιδεών, η ικανότητα να αποπεράτωσης ενός έργου, η υψηλή αισθητική, το καλό χιούμορ…

Ο κατάλογος είναι ενδεικτικός και κάθε ψηφοφόρος μπορεί να τον συμπληρώσει με δικά του κριτήρια. Έτσι θα δει ότι περιορίζεται αισθητά ο αριθμός των υποψηφίων που διεκδικούν την ψήφο του.

Και ξέρετε κάτι; Καλά θα κάνει να κοινοποιήσει αυτά του τα κριτήρια, πράγμα που, αν το κάνουμε όλοι, θα ξέρουν και οι υποψήφιοι τι ζητούμε από αυτούς, όπως κι εμείς ξέρουμε πολύ καλά τι θέλουν από εμάς.

Να τους το δώσουμε, αλλά όχι αβασάνιστα. Όχι στον βρόντο. Μια ψήφο έχουμε, ας την «πουλήσουμε» ακριβά. Για το καλό του τόπου.

Εκλογικά μέτρα και… σταθμά!