190528 ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΕΣ

Το ένα πουλάκι:

Πριν πω οτιδήποτε…

Αισθάνομαι την ανάγκη να πω δυο λόγια για όλον εκείνο τον κόσμο που κινητοποιήθηκε, ώστε αυτές οι εκλογές να διεξαχθούν όπως έπρεπε και να έχουμε μια σωστή διαδικασία. Και θα σας εξηγήσω γιατί.

Όλοι όσοι είχαν εμπειρία από προηγούμενες φορές λένε πως τέτοιος χαμός δεν έχει ξαναγίνει. Η τετραπλή εκλογική αναμέτρηση είχε απαιτήσεις που δεν μπορούσαν καν να προβλεφθούν στο σύνολό τους.

Για τους πολλούς πολίτες, λοιπόν, η ταλαιπωρία κατά την ύψιστη αυτή στιγμή της δημοκρατίας εξαντλήθηκε στο διάστημα που περίμεναν στην ουρά πριν μπουν στα εκλογικά τμήματα να ψηφίσουν.

Ίσως ακόμη και στον τεράστιο αριθμό ψηφοδελτίων και υποψηφίων, όπου έπρεπε να ψάξουν για να βρουν τις προσωπικές τους επιλογές και να τις βάλουν στον φάκελο. Για κάποιους όμως αυτό δεν ήταν τίποτε.

Εκείνοι έπρεπε να «κάνουν εκλογές»! Ήταν οι δικαστικοί αντιπρόσωποι, οι γραμματείς και όσα μέλη των εφορευτικών επιτροπών βοήθησαν όχι απλώς στη διεξαγωγή της ψηφοφορίας, αλλά και στην ολοκλήρωση της καταμέτρησης.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η τετραπλή ψηφοφορία απαιτούσε σχεδόν διπλάσιο αριθμό εκλογικών τμημάτων, άρα και δικαστικών αντιπροσώπων, από ότι τις προηγούμενες φορές. Πού να βρεθούν;

Προκειμένου να καλυφθεί ο αριθμός, κλήθηκαν ή «επιστρατευτήκαν» και άνθρωποι που δεν είχαν καμιά προηγούμενη επαφή με την όλη διαδικασία. Για να ενημερωθούν τουλάχιστον για τα βασικά, παρακολούθησαν κάποια «σεμινάρια».

Διότι, καλές οι οδηγίες του υπουργείου, όλοι ξέρουμε όμως ότι κάθε δουλειά έχει τα μικρά ή μεγάλα μυστικά της που μπορείς να τα μάθεις μόνο από εκείνους που διαθέτουν σχετική εμπειρία.

Αυτή τη σημαντική δουλειά ανέλαβε ο Δικηγορικός Σύλλογος της Δράμας και μπράβο του, διότι βοήθησε αφάνταστα στο να μην χαθούν στο πέλαγος της γραφειοκρατίας οι πρωτόπειροι κυρίως δικαστικοί αντιπρόσωποι.

Το άλλο πουλάκι:

Εμείς το ζήσαμε…

Βρεθήκαμε ανάμεσα στους «εθελοντές», δηλαδή τους δικαστικούς αντιπροσώπους που, όντας αναπληρωματικοί, δεν κλήθηκαν να αντικαταστήσουν κάποιους απόντες και έτσι εργάστηκαν το βράδυ στο δικαστικό μέγαρο.

Στελέχωσαν τα διάφορα «συνεργεία» που παραλάμβαναν τα βιβλία και τους σάκους που έφερναν από τα εκλογικά τμήματα και παρέδιδαν οι εξαντλημένοι και ζαλισμένοι από την καταμέτρηση δικαστικοί αντιπρόσωποι.

Εκεί λοιπόν, έβλεπες συμπολίτες μας να τους υποδέχονται -ακόμη και τις πρωινές ώρες της Δευτέρας- με τεράστια υπομονή, με χαμόγελο στα χείλη, με περισσή ευγένεια, με όσα αποθέματα χιούμορ τους επέμεναν ακόμη. 

Πολλοί από τους δικαστικούς αντιπροσώπους είχαν ολοκληρώσει άψογα τη διαδικασία και είχαν συμπληρωμένα στην εντέλεια όλα τα βιβλία που έπρεπε να παραδώσουν. Υπήρχαν όμως και άλλοι που τα βρήκαν σκούρα.

Οι περισσότεροι, κυρίως εξαιτίας της παντελούς απουσίας προηγούμενης πείρας, πιο πολύ όμως λόγω της παντελούς έλλειψης εφορευτικής επιτροπής! Αναγκάστηκαν να τα κάνουν όλα μόνοι τους, με τη βοήθεια ενός γραμματέα.

Αυτό είναι ένα πολύ λεπτό σημείο που πρέπει να το επισημάνουμε. Διότι το κράτος, που ξοδεύει πάρα πολλά χρήματα για την εκλογική διαδικασία, θα μπορούσε να δίνει κι ένα συμβολικό ποσό στα μέλη των εφορευτικών επιτροπών.

Έτσι ώστε να μην βασίζεται μόνο στο φιλότιμο των… φιλότιμων, αλλά να μπορεί και να απαιτεί την παρουσία όσων ορίζονται σ’ αυτές. Διότι τώρα μόνο κάποια «κορόιδα» (που τους αξίζει ένα τεράστιο μπράβο) προσφέρονται.

Έφταναν, λοιπόν, οι δικαστικοί αντιπρόσωποι, αφάνταστα ταλαιπωρημένοι, εξουθενωμένοι, στα όρια της αντοχής τους, και περίμεναν υπομονετικά στην ουρά να παραδώσουν το υλικό, αφού προηγουμένως γίνει ο απαραίτητος έλεγχος.

Για να καταλάβετε, αρκεί να σας πω ότι ορισμένοι το έκαναν κυριολεκτικά τρέμοντας -όχι από συγκίνηση. Υπήρξαν και κάποια νέα παιδιά που ξέσπασαν σε κλάματα, εκτονώνοντας έτσι τη φόρτιση όλης της μέρας.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Τι να πεις για όλους αυτούς!

Να πεις ότι ήταν τυχεροί που, τη δύσκολη εκείνη στιγμή, είχαν μπροστά τους τα «συνεργεία παραλαβής», τους ανθρώπους δηλαδή που, παρ’ όλη και τη δική τους κούραση, έπρεπε προσεκτικά και κυρίως υπομονετικά να ελέγξουν τα βιβλία.

Να δουν αν έχει γίνει κάποιο λάθος και να εξηγήσουν υπομονετικά στους έτοιμους να καταρρεύσουν δικαστικούς αντιπροσώπους πώς να το διορθώσουν και τι να κάνουν για να ολοκληρωθεί σωστά η διαδικασία.

Έβλεπες, λοιπόν, ανθρώπους να συνεργάζονται άψογα, να καταβάλουν κάθε φιλότιμη προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων, να είναι γεμάτοι υπομονή και κατανόηση για τους «ήρωες» που είχαν μπροστά τους.

Και επειδή πίσω από κάθε τέτοια σημαντική και αθόρυβη δουλειά υπάρχει πάντοτε ένα άξιος άνθρωπος, ο οποίος έχει όνομα, να πούμε ότι ψυχή της όλης προσπάθειας ήταν η Φωτεινή, για την οποία… τι να πει κανείς!

Σ’ αυτήν προσέτρεχαν όλοι οι πελαγωμένοι να ζητήσουν βοήθεια για το πώς να αντιμετωπίσουν μια ιδιάζουσα περίπτωση. Και η Φωτεινή, με χαμόγελο, με υπομονή, με κατανοητό τρόπο τους εξηγούσε.

Της αξίζουν, λοιπόν, πολλά συγχαρητήρια, όπως και σε ολόκληρη την ομάδα των στενών συνεργατών της, οι οποίοι έφεραν εις πέρας όχι μόνο το δικό τους έργο, αλλά βοήθησαν και όλους τους νεοφώτιστους.

Και ξέρετε ποιο είναι το ενδιαφέρον της υπόθεσης; Συναντούσες κάποιους την άλλη μέρα στην πόλη (έτρεχαν, βλέπετε, και τα εκλογικά νέα), άυπνους, αλλά χαμογελαστούς, ευδιάθετους και πολύ ευχαριστημένους από την εμπειρία που είχαν.

Κάπως έτσι δεν θα έπρεπε να είμαστε όλοι μας, σε κάθε απαιτητική περίπτωση;

 Μπράβο, παιδιά, συγχαρητήρια σε όλους!