120305 ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟ

Το ένα πουλάκι:

Παρ’ όλα αυτά…

Είχαμε προσπαθήσει να είμαστε πολύ προσεκτικοί.

Σας το έχουμε πει κι άλλες φορές. Είναι πολύ δύσκολο να μιλάς περίπου στα τυφλά.

Γιατί στα τυφλά;

Διότι, πολύ συχνά, όταν εμείς αναφερόμαστε σε κάτι, δεν ξέρουμε, ενώ όταν το μαθαίνετε εσείς, ξέρετε πολύ περισσότερα.

Βλέπετε, όσο κι αν μας βοηθά η τεχνολογία, πάντοτε μεσολαβεί χρόνος από τη στιγμή που θα γραφεί ένα κείμενο, μέχρι να μπει σε μια εφημερίδα και να φτάσει στους αναγνώστες της.

Χρόνος, που, στις μέρες μας, τρέχει με απίστευτες ταχύτητες και τα γεγονότα και οι εξελίξεις, πολλές φορές, διαψεύδουν όσους μιλούν χωρίς να έχουν στη διάθεσή τους όλα τα δεδομένα.

Λέγαμε, λοιπόν, για «το εκατομμύριο του βουλευτή» και, μέχρι να το ακούσετε εσείς, αυτό άλλαξε εκατό φορές.

Εμείς όμως ήμασταν πολύ επιφυλακτικοί. Όσο, τουλάχιστον, γινόταν. Προσπαθήσαμε να δούμε το θέμα πιο γενικά, ως κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο κι όχι ως μια μεμονωμένη περίπτωση κάποιου βουλευτή που έβγαλε στο εξωτερικό ένα τεράστιο ποσό.

Που, τελικά δεν ήταν και τέτοια!

Τώρα τρέχουν όλοι, κι εμείς κοντά σ αυτούς, να καλύψουν τα νώτα τους.

Εσείς, όμως, τι καταλάβατε από αυτή την ιστορία; Είναι, τελικά, καλύτερο ή χειρότερο να δημοσιοποιούνται ονόματα από την πρώτη στιγμή;

Ή μήπως τελικά το θέμα δεν είναι τα ονόματα αλλά το ποιο ακριβώς είναι το αντικείμενο της «κατηγορίας» τους απευθύνεται;

Έστω ότι γνωρίζαμε από την πρώτη στιγμή το όνομα. Τι θα κερδίζαμε; Αφού, όπως μάθαμε στη συνέχεια, ούτε βουλευτής ήταν ο «δράστης», ούτε ευρώ έβγαλε από τη χώρα, ούτε σε τράπεζα της Ελβετίας, ούτε την συγκεκριμένη μέρα!

Το άλλο πουλάκι:

Τώρα;

Πώς μπορεί να αποκατασταθεί το «λάθος»;

Το κυριότερο, είναι δυνατόν να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοια;

Διότι σήμερα πολλοί είναι αυτοί που ψάχνουν να βρουν ποιες είναι οι «καλόγριες που έχουν βγάλει χρήματα στο εξωτερικό», σύμφωνα με δημοσιευμένες δηλώσεις του κυρίου Νικολούδη, προέδρου της Αρχής κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές δραστηριότητες.

Θα αφήσουμε τους βουλευτές και θα ψάχνουμε τις «καλόγριες»; Άσε που από το ένα εκατομμύριο πέσαμε στις εφτακόσιες χιλιάδες ευρώ. Είναι κατάσταση αυτή;

Μια και το ελαφρύναμε όμως κάπως, ας πούμε και κάποια από αυτά τα χαρούμενα που κυκλοφορούν:

Άμα δεν βγάλουμε κι εμείς κάποια χρήματα σε τράπεζες του εξωτερικού, από πού θα τα βρουν οι Ευρωπαίοι τόσα λεφτά να μας δίνουν συνεχώς δάνεια;

Το άλλο όμως είναι καλύτερο:

Τους παλιούς πολιτικούς, σαν τον Τσοχατζόπουλο, τον Τσουκάτο, τον Μαντέλη, που έκαναν εισαγωγή κεφαλαίων δεν τους θέλαμε.

Τώρα δεν θέλουμε ούτε τους νεότερους που κάνουν εξαγωγή.

Τι θέλουμε τέλος πάντων;

Ας σοβαρευτούμε και πάλι.

Θα αναφέρω ένα… αντιπαράδειγμα που το έχω ίσως επισημάνει και άλλη φορά.

Μου το εκμυστηρεύτηκε φίλος, διευθυντικό στέλεχος σε τράπεζα.

Μια κυρία, μεγάλης ηλικίας, που ζει στο εξωτερικό, επισκέφθηκε το κατάστημα της τράπεζας στην πόλη μας για να κάνει κάποιο συναλλαγή. Οι καταθέσεις της μεγάλες, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.

Όλοι θεώρησαν ότι «θα τα σηκώσει και θα φύγει». Ξέρετε ποια ήταν η αποστομωτική της απάντηση;

«Τι λέτε, καλέ; Η χώρα μου κάνει τέτοια προσπάθεια κι εγώ θα κοιτάξω να ασφαλίσω τις οικονομίες μου σε ξένη τράπεζα;»

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Υπάρχουν και αυτοί οι Έλληνες.

Οι υπόλοιποι, που έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, ας ελπίζουν.

Για να ξαναέρθω όμως στο ερώτημα, καλό θα ήταν να μάθουμε τα ονόματά τους. Όχι ποσά, όχι άλλα προσωπικά δεδομένα, αλλά τα ονόματα.

Έτσι, για να ξέρουμε όταν βλέπουμε κάποιους από αυτούς να εγείρονται φανατικά υπέρ της επιστροφής στη δραχμή.

Να ξέρουμε πως, όταν φωνάζουν, πιθανότατα (βλέπετε, πάντα κρατάμε μια πισινή) πιθανότατα έχουν και δεύτερες πιο ιδιοτελείς σκέψεις.

Ξέρω περιπτώσεις, γι’ αυτό σας μιλάω.

Δεν πειράζει. Φαίνεται πως πάει, μέρα με τη μέρα, να δημιουργηθεί ένα νέο κλίμα εμπιστοσύνης και ίσως κάποια από τα κεφάλαια που μετανάστευσαν να επιστρέψουν στη χώρα μας.

Εντάξει, μπορεί το κεφάλαιο να μην έχει πατρίδα, ας δεχτούμε όμως ότι είναι προτιμότερο να βρίσκεται στις ελληνικές τράπεζες, παρά στις ξένες, που είναι χειρότερες.

Πήραμε κι εμείς κάποιους στον μικρό λαιμό μας!

Βλέπετε, ακόμα και η κόλαση έχει διαβαθμίσεις!