120306 ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ

Το ένα πουλάκι:

Εξωτερική βοήθεια!

Θέλουμε τους εθελοντές, μάλιστα εθελοντές, εφοριακούς τεχνοκράτες, που θα καταφτάσουν για να βοηθήσουν το Υπουργείο Οικονομικών να μαζέψει κανένα φόρο;

Όπως είδατε δεν ανέφερα καθόλου την εθνικότητα τους. Είναι Γερμανοί, επειδή όμως αυτό το όνομα φέρνει δυσάρεστους συνειρμούς σε κάποιους, ας το αγνοήσουμε.

Ας υποθέσουμε ότι είναι.. Αρειανοί. Τους θέλουμε ή όχι;

Να δείτε που θα χωριστούμε πάλι σε δυο στρατόπεδα. Σε εκείνους που τους θέλουν και μάλιστα τους περιμένουν μετά βαΐων και κλάδων και στους άλλους που τους περιμένουν με γιαούρτια, στην καλύτερη περίπτωση.

Εντελώς συμπτωματικά, οι πρώτοι είναι συγχρόνως και «θιασώτες» του μνημονίου, ενώ οι δεύτεροι θανάσιμοι εχθροί του.

Βλέπετε, η στάση του καθενός απέναντι σ’ αυτό το καταραμένο μνημόνιο είναι που καθορίζει, το τελευταίο διάστημα, όλη του την πολιτική συμπεριφορά.

Για να δεις όμως τα πράγματα ψύχραιμα είναι μερικές καλό να τα αποπλαισιώσεις, να τα δεις έξω από το κάδρο που σε υποβάλλει και προκαταλαμβάνει τις αποφάσεις σου.

Θα μου πείτε αυτή είναι μια μη μαρξιστική ματιά, ε, κι εγώ θα σας πω ότι πού και πού χρειάζεται να ρίχνουμε και καμιά τέτοια.

Το ερώτημα, λοιπόν, τίθεται εξαρχής: Είναι κακό να στέλνει μια χώρα βοήθεια σε κάποια άλλη, όταν η δεύτερη δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της;

Πάρτε το παράδειγμα ενός σεισμού, μιας φυσικής καταστροφής…

Πόσες φορές κι εμείς δεν έχουμε στείλει εξειδικευμένο προσωπικό να βοηθήσει σε άλλες χώρες;

Άσχημα κάναμε;

Το άλλο πουλάκι:

Κι εμείς σε έκτακτη ανάγκη βρισκόμαστε.

Και δεν εννοώ την οικονομική κρίση, εννοώ το πρόβλημά μας, την αδυναμία μας, καλύτερα, να μαζέψουμε τους φόρους που αναλογούν στον καθένα. Αυτό δεν είναι σημερινό, δεν μας προέκυψε με την κρίση, είναι μια χρόνια παθογένεια του φοροεισπρακτικού μας μηχανισμού.

Εδώ σας θέλω τώρα:

Ποιοι θα έπρεπε να είναι οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές μιας τέτοιας βοήθειας;

Ποιοι θα έπρεπε να την είχαν απαιτήσει εδώ και χρόνια;

Α, γεια σας!

Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και όσοι πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους, είτε ενσυνείδητα, είτε επειδή δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά.

Όλα τα φορολογικά υποζύγια, που χρόνια τώρα έχουν φορτωθεί στις πλάτες τους τις υποχρεώσεις της χώρας, θα έπρεπε να δεχθούν με χαρά οποιαδήποτε βοήθεια θα μετακινούσε λίγο από το βάρος που κουβαλούν και σε κάποιες άλλες, πιο ξεκούραστες πλάτες.

Επιπλέον θα έπρεπε να δεχτούν τη βοήθεια με χαρά και όσοι, χρόνια τώρα, διακηρύττουν ότι παλεύουν για μια πιο δίκαιη κοινωνία, μια κοινωνία στην οποία ο καθένας θα συμμετέχει ανάλογα με τις δυνατότητές του και θα απολαμβάνει ανάλογα με τις ανάγκες του.

(Βλέπετε; Αποφεύγω να δώσω χαρακτηρισμούς.

Δεν μίλησε ούτε για δεξιούς και αριστερούς, ούτε για προοδευτικούς και συντηρητικούς, ούτε για ευαίσθητους, συνειδητοποιημένους ή ό,τι άλλο κυκλοφορεί στην πιάτσα.)

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Ναι, αλλά το… κόστος;

Αυτό είναι το επιχείρημα κάποιων με τους οποίους μίλησα εγώ.

«Θέλουμε να παταχθεί η φοροδιαφυγή, να υπάρξει δικαιότερο σύστημα, αλλά να το κάνουμε μόνοι μας, χωρίς να… χάσουμε την εθνική μας κυριαρχία».

Θεωρούν προσβλητικό για τη χώρα μας να παραδέχεται διεθνώς ότι δεν μπορεί να συλλάβει τη φοροδιαφυγή, για να ζητά ξένη βοήθεια.

Είναι ακριβώς αυτό που λέμε «μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου».

Ξέρετε. Ένας γάιδαρος έχει πέσει μέσα στο πηγάδι από το οποίο έπινε νερό το χωριό και, καθώς τον ανέβαζαν δεμένο για να τον βγάλουν έξω κάποιος έτρεξε κι έβαλε από κάτω ένα κατσαρόλι, μη στάξει η ουρά του και βρομήσει το πηγάδι.

Έτσι κι εμείς. Θα χαθεί η εθνική κυριαρχία μας, έτσι και μας δείξουν οι ξένοι κάποιους τρόπους, κάποια κόλπα που πιθανώς δεν τα γνωρίζουμε.

Μαντεύω τι σκέφτεστε. Ότι όλοι ξέρουν πώς συλλαμβάνεται η φοροδιαφυγή, το θέμα είναι να θέλουν, να υπάρχει αυτό που λέμε «πολιτική βούληση». Κι εγώ θα σας απαντήσω ότι αυτή είναι μια μεγάλη απλούστευση.

Προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ υπουργό οικονομικών που έχει τη βούληση να εισπράττει φόρους μόνο από τα γνωστά κορόιδα.

Πείτε με αφελή, όμως στο παιχνίδι συμμετέχουν πολλές παράμετροι πέραν της πολιτικής βούλησης.

Που, στο κάτω κάτω, ακόμη κι αυτή αν μπορέσουν να την επιβάλουν οι «εμπειρογνώμονες» του εξωτερικού, εγώ δεν θα έλεγα όχι.

Αυτοί, πράγματι, δεν είναι Έλληνες!