ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Σεπτέμβριος 2019. Συμπληρώθηκαν είκοσι συναπτά έτη από τη μέρα που αποφασίσαμε να σχολιάζουμε σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Αυτός ο κύκλος έκλεισε. Δείτε εδώ το αποχαιρετιστήριο κείμενο.

Πάμε για άλλα; Ποιος ξέρει;

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

120322 ΦΑΓΑΝΟ

Το ένα πουλάκι:
Σκάνδαλα, ρεμούλες απατεωνίες…

Τις τελευταίες μέρες δεν προλαβαίνουμε να μαθαίνουμε τους απίστευτους τρόπους που έβρισκε (βρίσκει) ο καθένας για να κλέβει το δημόσιο.
Τόσο που, σχολιάζοντας, μια φίλη αναρωτήθηκε: Ρε, μπας και τα φάγαμε μαζί;

Υπάρχει και η άλλη η πάντα καχύποπτη πλευρά.
Όλοι εκείνοι που πιστεύουν ότι τα σκάνδαλα και οι απατεωνιές βγαίνουν στο φως τώρα, προκειμένου να… αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη!

Την άποψη αυτή την ακούω χρόνια.
Κάθε φορά που έρχεται στο φως κάποιο μεγάλο σκάνδαλο, ιδιαίτερα αν σ’ αυτό εμπλέκονται και «απλοί πολίτες», υπάρχει η υποψία πως αυτό γίνεται για να στραφεί η προσοχή μας αλλού και όχι στα «πραγματικά προβλήματα».

Το ωραίο είναι πως, σε περιόδους «νηνεμίας», είναι οι ίδιοι που καταγγέλλουν πως «ποτέ δεν συλλαμβάνεται κανείς», πως «όλα τα κουκουλώνουν» και πως «ποτέ κανείς δεν πήγε στην φυλακή».

Φίλος αυτής της άποψης υποστήριξε προχθές ένα άλλο απίθανο. Ενώ η κουβέντα ήταν για τις τόσες κλεψιές και ρεμούλες, τους τόσους πρωτότυπους τρόπους να φαγωθεί δημόσιο χρήμα, αυτός ήθελε, για μια ακόμη φορά, να υπερασπιστεί τους «μικρούς»:

«Τι νομίζετε, ρε κορόιδα;
Δίνουν ένα κοκαλάκι και σε κάποιους φουκαριάρηδες και τα πολλά τα τρώνε οι λίγοι επιτήδειοι».

Κοκαλάκι; Φουκαριάρηδες;

Δηλαδή οι κομπίνες από υπαλλήλους του ΙΚΑ με κέρδη για τους ίδιους (και ζημιές για το ταμείο) εκατομμυρίων ευρώ είναι… ψιλοπράγματα;

Ή ήταν το κοκαλάκι που τους πετάξαν κάποιοι «μεγάλοι», προκειμένου να μη φανούν οι δικές τους βρωμιές;

Το άλλο πουλάκι:
Κι από λίγο λίγο…

Σου δίνεται η εντύπωση πως ο καθένας κλέβει απ’ όπου μπορεί. Συνταξιούχοι που δεν βρίσκονται πλέον εν ζωή αλλά εισπράττουν τις συντάξεις τους.
Ανάπηροι μαϊμούδες. Επτά χιλιάδες ημέρες αναρρωτικές άδειες σε μικρή ομάδα εργαζομένων, μέσα σε ένα χρόνο!

Ειδικά σε κάποιες περιοχές, τα φαινόμενα έπαιρναν διαστάσεις… πανδημίας.
Στη Ζάκυνθο, λέει, ο Δήμος εισέπραττε τέλη για ιδιοκτησίες 2.800.00 τ.μ. ενώ το συνολικό εμβαδόν των κτιρίων ξεπερνά τα 6.000.000 τ.μ.!

Ο Δήμαρχος, που την «έψαξε» τη δουλειά, είχε παραλάβει μια «μαύρη τρύπα» 50 εκατ. ευρώ και υπολογίζει πως, μόνο από τα τέλη που δεν εισπράττονταν λόγω των ψευδών δηλώσεων των ακινήτων, ο δήμος έχανε πάνω από 6 εκατ. ευρώ το χρόνο!

Ένας και δύο; Καθόλου!
Περισσότερα από 15.000 κτήρια (!) ηλεκτροδοτούνται χωρίς να έχουν ρολόι της ΔΕΗ, δηλαδή με… μπαλαντέζα από τον γείτονα.

Ο οποίος γείτονας μπορεί και να είναι ο ίδιος ο ιδιοκτήτης. Μόνο που έχει εγκαταστήσει τον μετρητή της ΔΕΗ σε ένα… καλυβάκι, για το οποίο πληρώνει τα τέλη, ενώ δίνει ρεύμα σε κτίσμα εκατοντάδων ή και χιλιάδων τετραγωνικών δίπλα.

Ξέρετε ποιο είναι το τραγικό της υπόθεσης;
Ότι στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο ο Δήμαρχος, που ανακάλυψε την κομπίνα και θέλει να βάλει τάξη, δέχτηκε επίθεση από δημότες που του εκτόξευσαν αντικείμενα.

Και ένα τρίτο πουλάκι:
Αγανακτισμένοι, με τον τρόπο τους.

Ο ίδιος ο Δήμαρχος δηλώνει ότι οι επιτιθέμενοι είχαν τρεις διαφορετικούς λόγους για να τα κάνουν ή και συνδυασμούς αυτών.

Πρώτα ήταν κάποιοι κακώς ενημερωμένοι, οι οποίοι πίστεψαν πως, αν δηλώσουν στον Δήμο τις πραγματικές εκτάσεις των ακινήτων τους, αυτό θα συνδεθεί με το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας.

Αυτό όμως δεν συμβαίνει, διότι, όπως εξηγεί, οι φόροι υπολογίζονται μέσω των πραγματικών τετραγωνικών κι όχι των ηλεκτροδοτούμενων, όπως τα δημοτικά τέλη. Εκτός εάν…

Η δεύτερη ομάδα αποτελούνταν από εκείνους που θίγονται, διότι απέκρυπταν χιλιάδες τετραγωνικά (ξενοδοχείο δήλωνε 60 τ.μ. αντί για 6.200 τ.μ.) και τώρα καλούνται να πληρώσουν.

Τέλος υπήρχε και η ομάδα από οπαδούς της Αριστεράς που θεωρεί ότι οποιαδήποτε αύξηση (δηλαδή η απόδοση δικαιοσύνης και η πληρωμή από τον καθένα ανάλογα με το τι έχει) είναι «χαράτσι».

Άντε να βρεις άκρη. Ας το αφήσουμε όμως, γιατί θα μας πουν πάλι ότι κατηγορούμε την Αριστερά, ενώ οι άλλοι…

Ας πούμε για το πόσο γενικευμένο είναι το φαινόμενο, αφού οι υποθέσεις διαφοράς που φτάνουν στη δικαιοσύνη είναι 5.500 το χρόνο και όλοι ξέρουμε καλά ότι αυτό που τελικώς αποκαλύπτεται δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου.

Σκεφθείτε τι γίνεται παρακάτω.
Ρε, μπας και τα φάγαμε μόνοι μας;


Δεν υπάρχουν σχόλια: