120316 ΧΑΙΡΕΚΑΚΟ

Το ένα πουλάκι:

Έχει ο καιρός γυρίσματα!

Μόνο που, επειδή, τώρα τελευταία, τα γυρίσματα αυτά είναι πολύ απότομα και σε εντελώς αντίθετες κατευθύνσεις, πρέπει να κρατιόμαστε καλά πάνω του, για να μη βρεθούμε στο κενό.

Θα μου πείτε και πώς να κρατηθείς, από πού να πιαστείς όταν είσαι «καβάλα στον καιρό»;

Εδώ είναι το πρόβλημα. Διότι τις χειρολαβές, τα …πιασίματα θα πρέπει να τα αναζητήσεις με μεγάλη προσοχή.

Αφήστε που, τις περισσότερες φορές, θα πρέπει να τα δημιουργήσεις μόνος σου.

Και δεν εννοώ ο καθένας ξεχωριστά, αλλά συλλογικά, μέσα από φορείς, από κόμματα, από κρατικές ή και υπερκρατικές συνενώσεις.

Μιλώ για τις αξίες, τους θεσμούς, την παρεξηγημένη παράδοση, τις προτεραιότητες που πρέπει να τεθούν, την παιδεία, τον πολιτισμό, πάνω απ’ όλα τις ανθρώπινες σχέσεις…

Σας κούρασα όμως με την αερολογία, γι’ αυτό θα σας προσγειώσω με κάτι πολύ πεζό, σε σχέση με τα παραπάνω, που αποδεικνύει όμως ένα τέτοιο απότομο γύρισμα του καιρού.

Ποιοι ήταν (και είναι;) οι πιο αυστηροί εταίροι με τη χώρα μας, οι οποίοι μάλιστα δεν δίστασαν (και δεν διστάζουν;) πολλές φορές να μας δείξουν την πόρτα της εξόδου από το ευρώ;

Όχι, δεν ήταν κάποιοι Γερμανοί.

Αυτοί που κυρίως κρατούσαν τον χορό ήταν οι Ολλανδοί, με κορυφαίο τον υπουργό Οικονομικών Γιαν Κέενς ντε Γιάχερ, που μας κουνούσε (και κουνά;) το δάχτυλο επειδή δεν είμαστε συνεπείς σε όλες τις επιταγές του συμφώνου σταθερότητας.

Ας θυμίσουμε ότι στην Ολλανδία υπάρχει μια κυβέρνηση δεξιάς μειοψηφίας η οποία στηρίζεται στην ακροδεξιά προκειμένου να σχηματίσει την απαραίτητη πλειοψηφία στη βουλή.

Το άλλο πουλάκι:

Βίοι παράλληλοι!

Θα τους δούμε αν σκεφτούμε πως οι (ακρο)δεξιοί Ολλανδοί ζητούσαν για τη χώρα μας αυτό ακριβώς που ζητάνε και οι ευρισκόμενοι στο άλλο άκρο του πολιτικού φάσματος δικοί μας.

Να φύγουμε δηλαδή από το ευρώ και να επιστρέψουμε στη δραχμή.

Τώρα, πώς γίνεται και συμπίπτουν οι οικονομικές αναλύσεις αυτών των δύο χώρων, ο Θεός (για όσους υπάρχει) και η ψυχή τους (επίσης).

Ξέρω το επιχείρημα.

Οι (ακρο)δεξιοί Ολλανδοί, θα μου πείτε, το ζητούσαν για την Ελλάδα, ενώ οι δικοί μας αριστεροί (όχι όλοι) το ζητούν για… την Ελλάδα επίσης.

Δεν είναι όμως έτσι ακριβώς κι εδώ έρχονται πάλι να κάνουν την εμφάνισή τους τα γυρίσματα του καιρού.

Διότι η Ολλανδία, αν δεν πάρει πρόσθετα οικονομικά μέτρα, το 2012 θα έχει ένα έλλειμμα πολύ πάνω από το 3% που ορίζεται το σύμφωνα σταθερότητας.

Θα πρέπει, λοιπόν, να κάνουν περικοπές της τάξης των 9 και πλέον δισεκατομμυρίων ευρώ. Ή να προχωρήσουν σε αύξηση των εσόδων μέσω της φορολογίας.

Κάπου εδώ αρχίζει το πανηγύρι.

Γράφει η γαλλική εφημερίδα «ΛΕ ΜΟΝΤ»: Το σοκ είναι σκληρό γι’ αυτή τη δεξιά κυβέρνηση, η οποία έχει αποδειχθεί η πιο αδιάλλακτη απέναντι στην Ελλάδα και σε όλους εκείνους που άφησαν να τους ξεφύγουν οι λογαριασμοί τους. Αυτή τη φορά θα πρέπει να εφαρμόσει στον εαυτό της τις δικές της συμβουλές και μπορεί, αν το κάνει, να παρασυρθεί και η ίδια από την κρίση.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Εκεί που ήσουν, ήμουν…

Όταν είχε κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου εκείνη την, μοιραία, όπως αποδείχθηκε, πρόταση για δημοψήφισμα, οι Ολλανδοί, μαζί βέβαια με όλους τους άλλους Ευρωπαίους (και πάρα πολλούς δικούς μας), έπεσαν να τον φάνε.

Τώρα έρχεται ο ακροδεξιός κύριος Βίλντερς, ο οποίος στηρίζει την κυβέρνηση φιλελεύθερων και χριστιανοδημοκρατών, και τι ζητάει; Τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με σκοπό να αποφασίσουν οι Ολλανδοί την έξοδό τους από την Ευρωζώνη!

Διότι, σύμφωνα με μελέτη που παρήγγειλε ο ίδιος, την Ολλανδία την συμφέρει, λέει, η έξοδος από το ευρώ και η επιστροφή στο φιορίνι! Έχει να κάνει αυτό με τους παράλληλους βίους που λέγαμε πριν;

Όλα τα παραπάνω όμως δεν τα λέμε ούτε χαιρέκακα, ούτε για να δείξουμε κάτι που το έχουν αντιληφθεί πολλοί πολίτες τα τελευταία χρόνια.

Τα λέμε εν όψει των δικών μας εκλογών και των συζητήσεων που γίνονται για μετεκλογικές συνεργασίες κομμάτων, ας πούμε της Αριστεράς, μια που ακούσαμε προσφάτως, εδώ στη Δράμα, και επίσημη πρόταση από τον Δημήτρη Καρβούνη.

Ωραία κι άγια αντιμνημονιακή πολιτική και καλό θα είναι, αν μπορούν, να συσπειρωθούν οι δυνάμεις που την πιστεύουν.

Τι γίνεται όμως όταν αύριο σου θέσει ο άλλος θέμα εξόδου από το ευρώ, με την απειλή να αποχωρήσει από τη συγκυβέρνηση;

Γι’ αυτό χρειάζεται σοβαρή και επίπονη προεκλογική προετοιμασία.

Απλά μαθήματα!