120320 ΑΡΧΗΓΙΚΟ

Το ένα πουλάκι:

Το ΠΑΣΟΚ είναι εκεί!

Έκπληξη αποτέλεσε το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής, για την ανάδειξη νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Όχι βεβαίως το γεγονός ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος εξελέγη με ποσοστά… Τσαουσέσκου, αφού ήταν ο μόνος υποψήφιος.

Η έκπληξη ήταν στον αριθμό εκείνων που πήγαν να ψηφίσουν.

Αν τα νούμερα είναι πραγματικά (βλέπετε, κανείς, πλέον, δεν πιστεύει τα κόμματα) πήγαν να ψηφίσουν τριπλάσιοι από όσους προέβλεπαν οι πλέον αισιόδοξοι.

Έτσι, το βράδυ της Κυριακής, στο ΠΑΣΟΚ γελούσαν και τα μουστάκια τους (τρόπος του λέγειν, μια αναφορά στην ιστορική ηγεσία του Κινήματος με τους μουστακαλήδες και τα ζιβάγκο).

Τι σημαίνει αυτή η συμμετοχή;

Πώς ερμηνεύεται πολιτικά;

Τι μηνύματα στέλνει, τόσο στον κύριο Βενιζέλο, όσο και γενικότερα;

Πρώτα πρώτα η συμμετοχή σε μια πολιτική διαδικασία –ειδικά στις μέρες που ζούμε- είναι αισιόδοξο φαινόμενο.

Ας σημειωθεί ότι αυτοί που πήγαν να ψηφίσουν το έκαναν χωρίς να ελπίζουν ούτε σε διορισμούς ούτε σε διάφορα ρουσφέτια.

«Μα, να ψηφίσουν για το ΠΑΣΟΚ, μετά από όσα έχουν γίνει;» θα σκεφτούν κάποιοι, χωρίς να έχουν άδικο.

Εδώ βρίσκεται το δεύτερο μήνυμα: Ποτέ μην υποτιμάς ένα ιστορικό κόμμα και, κυρίως, την συναισθηματική σύνδεση των μελών του με αυτό.

Το ΠαΣοΚ, όπως και η Νέα Δημοκρατία παλαιότερα, αποδεικνύεται «πολύ σκληρό για να πεθάνει», παρά τις δημοσκοπικές προβλέψεις.

Δεν μας αρέσουν οι ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις, όμως, για έναν κόσμο το ΠαΣοΚ είναι «το σπίτι του», δεν το εγκαταλείπει, ακόμα κι αν μπάζει νερά από παντού.

Το άλλο πουλάκι:

Μια «τελευταία» ευκαιρία!

Άκουσα πολλούς από τους ψηφοφόρους της Κυριακής να δηλώνουν πως πήγαν να ψηφίσουν για να δώσουν στο ΠαΣοΚ «μια τελευταία ευκαιρία».

Πόσες φορές το έχουμε ακούσει αυτό;

Θυμίζει τον απατημένο σύζυγο που –κάθε φορά- δίνει μια τελευταία ευκαιρία στη σύζυγό του, προκειμένου «να μη χαλάσουν το σπίτι τους».

Βεβαίως, κάθε νέα ευκαιρία χρειάζεται μια δικαιολογία, κάπως να δώσει ένα άλλοθι στον εαυτό σου.

Ε, τι καλύτερο από την εκλογή νέου αρχηγού;

«Βαγγέλη, προχώρα, άλλαξέ τα όλα»!

Να άλλη μια ψυχαναλυτική προσέγγιση. Αν σε ένα κόμμα, οποιοδήποτε κόμμα, τα αλλάξεις όλα, τότε δεν θα είναι το ίδιο αλλά κάτι άλλο.

Αν αυτό το άλλο ήταν που ήθελες, τότε τι στο καλό γύρευες τόσο καιρό στο συγκεκριμένο κόμμα;

Ξέρω! Το όνομα, την ιδέα, από το αδειανό πουκάμισο…

Βλέπετε καμιά διαφορά από τους οπαδούς των οποίων την ομάδα την έχει αγοράσει ένας ξενομερίτης, έφερε μόνο αλλοδαπούς παίκτες, πρόσθεσε στο όνομαμα και τον χορηγό, αλλά αυτοί εκεί, εξακολουθούν να πηγαίνουν στο γήπεδο και να φωνάζουν για την «ιδέα».

Οργανώνονται κιόλας σε «συνδέσμους» για να έχουν και λόγο, να ασκούν πίεση στη διοίκηση της ομάδας.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

«Δεν δίνουμε λευκή επιταγή»!

Το λέγανε πολλοί και πάει θαύμα με την «τελευταία ευκαιρία», συνολάκι:

«Ψηφίσαμε τον Βενιζέλο, αλλά δεν του δίνουμε λευκή επιταγή.

Αν δούμε ότι παίρνει το στραβό τον δρόμο…»

Τότε τι;

Θα φύγετε από το ΠαΣοΚ; Θα ψηφίσετε άλλον για αρχηγό; Ή θα πάτε «υπό σχετική» σε γειτονικό κόμμα;

Μια και είπαμε όμως για Βενιζέλο, άκουσα πολλούς να λένε πως αναλαμβάνει ένα πολύ δύσκολο έργο, αφού το κόμμα βρίσκεται στο ναδίρ της δημοτικότητάς του.

Να με συγχωρείτε, αλλά εγώ αυτό το θεωρώ εύκολο έργο.

Ό,τι και να κάνει αποκλείεται να αποτύχει. Είναι βέβαιο ότι στις προσεχείς εκλογές θα πάρει πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από αυτό που του δίνουν τώρα οι δημοσκοπήσεις.

Ήδη και η συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές της Κυριακής μπορεί να θεωρηθεί μια πρώτη «επιτυχία».

Οπότε ο Βενιζέλος θα κινηθεί εκ τους ασφαλούς, χωρίς το άγχος της αποτυχίας.

Για, να δούμε.

Εμείς πάντοτε παρακολουθούσαμε με αληθινό ενδιαφέρον ένα πολιτικό «παιχνίδι».

Ας ελπίσουμε ότι θα παιχτεί… «καλή μπάλα»!

Άσε που, άμα φύγεις από το σπίτι σου
μπορεί να μπει κανένας άλλος μέσα!