130111 ΠΛΕΙΟΔΟΤΙΚΟ

Το ένα πουλάκι:

Τραγική μοίρα!

Όσοι ασχολούνται με τον σχολιασμό γεγονότων της πολιτικής και κοινωνικής ζωής έχουν συχνά έναν άχαρο ρόλο.

Είναι υποχρεωμένοι να σχολιάζουν ακόμη κι εκείνα τα οποία πιστεύουν ότι δεν πρέπει να σχολιάζονται(!)

Να, τώρα, θα ήθελα να σας πω τη γνώμη μου για τον υπερβολικό ντόρο που γίνεται από όλα τα ΜΜΕ, σχετικά με τη λίστα Λαγκάρντ.

Έτσι όμως συντελώ κι εγώ στο να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο η συζήτηση και μοιάζω μ’ εκείνο τον σκύλο που κυνηγάει την ουρά του.

Ας είναι, θα το κάνω.

Λέγαμε προχθές, σχετικά με τη λίστα, ότι, ασχολούμενοι τόσο πολύ με την υπόθεση Παπακωνστνατίνου, χάνουμε την ουσία που είναι η αξιοποίηση –τρόπος του λέγειν- της λίστας προς όφελος του δημοσίου.

Τι γίνεται όμως.

Φαίνεται πως για τα κόμματα προέχει άλλου είδους αξιοποίηση, το να αποκομίσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο πολιτικό κέρδος από μια υπόθεση που έτσι κι αλλιώς έχει πάρει το δρόμο προς τη διευρεύνηση και την απόδοση ευθυνών.

Στο πλαίσιο αυτού του ανταγωνισμού, παρακολουθούμε μια πλειοδοσία από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, για το ποιοι πρέπει να «μπουν στο κάδρο» και να παραπεμφθούν ως ύποπτοι για διάφορα θέματα.

Έτσι φτάνουν να «κατηγορούνται», εκτός του κυρίου Παπακωνσταντίνου, και ο Βενιζέλος, ο Παπανδρέου, ο Παπαδήμος ακόμη και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς για προσπάθεια συγκάλυψης προσώπων που (δήθεν) υπάρχουν ή υπήρχαν μέσα στην επίμαχη λίστα.

Υπάρχουν ή υπήρχαν!

Αλήθεια, τι έγιναν όλοι εκείνοι που διέδιδαν ότι στην πρωτότυπη λίστα υπάρχουν άλλα εξακόσια ονόματα, τα οποία κάποιοι από εδώ φρόντισαν να εξαφανιστούν; Η πρωτότυπη λίστα έχει έρθει στα χέρια των υπευθύνων και η διαφορά από την εδώ είναι τα ονόματα των συγγενών του Παπακωνσταντίνου.

Πού κρύφτηκαν όλοι όσοι υποστήριζαν πως έχουν εξαφανιστεί τα 600 ονόματα;

Ρωτάω γιατί σε προχθεσινή συζήτηση κάποιος της παρέας υποστήριζε ακόμη πως αυτά υπάρχουν.

Δεν πρέπει όμως εκείνοι που τα «αποκάλυψαν» να ζητήσουν, έστω από αυτόν τον αφελή, μια συγνώμη;

Το άλλο πουλάκι:

Γιατί, οι άλλοι;

Εκείνοι που έλεγαν (και λένε ακόμη) πως η λίστα «χάθηκε» επειδή ανάμεσα στα ονόματα υπήρχε κι εκείνο της Μαργαρίτας Παπανδρέου;

Ψάχνω επίτηδες διάφορα δημοσιογραφικά μπλογκ και βλέπω τι λέγανε στις αρχές Δεκεμβρίου.

«Σκοτεινά ερωτήματα στην υπόθεση Μαργαρίτας Παπανδρέου και λίστα Λαγκάρντ. «Εμπλέκουν τη Μαργαρίτα στη λίστα». «Το ΣΔΟΕ ερευνά και τη Μαργαρίτα Παπανδρέου».

Να κάποιοι από τους τίτλους ενδεικτικά!

Τι έγινε, λοιπόν, μ’ αυτήν την υπόθεση;

Θα βγει κανείς να απαντήσει υπεύθυνα και να ζητήσει συγνώμη, όχι από το πρόσωπο ή τα πρόσωπα που ενέπλεξε, αλλά από όλους εμάς που μας έβαλε στη διαδικασία να συζητάμε καχύποπτα και χαιρέκακα για ανθρώπους που, τελικά, ήταν εντελώς αμέτοχοι.

Αυτά, φίλοι μου, δεν είναι αστεία πράγματα. Είναι πολύ επικίνδυνα.

Από τον Επιτάφιο του Περικλή ακόμη, γνωρίζουμε πόσο κακό πράγμα για τη δημοκρατία είναι η καχυποψία, κι αν θέλετε, για μένα, εδώ βρίσκεται η μεγαλύτερη ευθύνη όσων πήραν στα χέρια τους και «έχασαν» τη λίστα.

Το ότι εξαιτίας τους μια ολόκληρη κοινωνία έφτασε να συζητά ονόματα, ποσά και άλλα στοιχεία, τα οποία είτε υπήρχαν στη λίστα αλλά δεν ήταν αυτά που όλοι φαντάζονται, είτε δεν υπήρχαν καθόλου.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Ψυχραιμία!

Πόσες φορές δεν το έχουμε συστήσει από αυτή τη στήλη. Απ’ ό,τι μαθαίνω, από τις άλλες λίστες έχουν ήδη αρχίσει να ερευνώνται χιλιάδες στοιχεία και να ανοίγονται λογαριασμοί για τη διασταύρωσή τους.

Αυτή είναι μια δουλειά που πρέπει να κάνει κάθε κράτος που θέλει να λέγεται σύγχρονο. Οι υπηρεσίες κάνουν τη δουλειά τους, χωρίς να δίνεται δημοσιότητα η έκταση στο θέμα, γιατί αυτά μόνο κακό μπορεί να προκαλέσουν στη διερεύνησή του.

Εμείς, εδώ, το αντίθετο! Ποιος είπε όμως ότι συγκαταλεγόμαστε στα σύγχρονα κράτη;

Αφήστε το άλλο. Σε διαφορετική περίπτωση, θα ακούγαμε ένα σωρό καταγγελίες από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ότι τα ΜΕΣΑ ασχολούνται επίτηδες και δίνουν έκταση σε ένα ασήμαντο θέμα, προκειμένου «να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη και να μην ασχολείται με τα πραγματικά προβλήματα του τόπου».

Τώρα όμως; Που το θέμα το τραβούν σαν λάστιχο τα ίδια τα κόμματα; Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα του τόπου;

Είδατε, κι εγώ παραλίγο να το ξεχάσω. Ξέρετε ποιο άλλο σημείο μ’ ανησύχησε πραγματικά από την όλη υπόθεση; Η απάντηση που έδωσαν οι εκπρόσωποι των αρμοδίων για την έρευνα της λίστας υπηρεσιών.

«Δεν είχαμε πολιτική εντολή να προχωρήσουμε».

Αυτό, από μόνο του, λέει πολλά και επιρρίπτει ουσιαστικές ευθύνες σε όσους διαχειρίζονται τις τύχες του τόπου χρόνια τώρα.

Άκου… πολιτική εντολή, για να κάνουν τη δουλειά τους!

Έξω η μπάλα!