130124 ΜΕΤΡΗΜΕΝΟ

Το ένα πουλάκι:

Ονειρουπολύμετρο!

Πάνε μέρες που τελείωσε και η φετινή Ονειρούπολη κι εμείς δεν σχολιάσαμε καθόλου όχι την ίδια, αλλά εκείνους που βγήκαν να κάνουν κριτική. Θα σας εξηγήσω γιατί.

Άκουσα πολλές φορές σε συνεντεύξεις (μπορεί να ήταν και η ίδια συνέντευξη προβεβλημένη πολλές φορές) τον πρώην Δήμαρχο Θωμά Μαργαρίτη να ρωτάει θυμωμένα «πού είναι οι Οικολόγοι».

Οι Οικολόγοι δεν μίλησαν, γι’ αυτό αποφασίσαμε να το κάνουμε εμείς, που έχουμε και άριστες σχέσεις μαζί τους.

Μας αγαπάνε, μας προσέχουνε, όταν τραυματιζόμαστε τρέχουν να μας κάνουν καλά…

Παρεπιμπτόντως, το Σάββατο πήγαμε και στην ετήσια γιορτή τους, την κοπή της βασιλόπιτας, και σας πληροφορούμε ότι όσοι δεν παραβρεθήκατε, αλλά και όσοι φύγατε νωρίς, χάσατε.

Η μουσική, από έξι, επτά υπέροχους οργανοπαίκτες και το τραγούδι, από εξαίσιες φωνές (βοηθούντος του οίνου) κράτησαν πολύ μετά τα μεσάνυχτα, παλαιότερα θα λέγαμε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Ας γυρίσουμε όμως στην Ονειρούπολη και στον πρώην Δήμαρχο (όχι κυριολεκτικά, αφού γι’ αυτό θα χρειαστούν εκλογές).

Στις συνεντεύξεις που ακούσαμε εγκαλούσε τους Οικολόγους επειδή δεν μίλησαν καθόλου εναντίον της Ονειρούπολης, όπως με πολύ πάθος –λέει- έκαναν επί των ημερών του.

Τώρα έρχεται η εξήγηση τού γιατί δεν μιλήσαμε κι εμείς αμέσως.

Θυμίζω (τα κείμενα υπάρχουν) ότι ούτε οι Οικολόγοι, ούτε εμείς (από τώρα και στο εξής θα μιλάμε μόνο για μας) ήμασταν ποτέ εναντίον της Ονειρούπολης.

Αυτό ο πρώην Δήμαρχος και οι στενοί του συνεργάτες δεν θέλησαν ή δεν μπόρεσαν να το καταλάβουν.

Ας είναι. Εμείς το σημειώνουμε για εκείνους που θέλουν και μπορούν. Το θέμα με την Ονειρούπολη, αν θυμάστε καλά, ήταν αν θα απομακρύνονται ή όχι τα σπιτάκια μετά το πέρας της λειτουργίας της και αν θα μπαίνει ή όχι τσιμέντο (μόνιμη κατασκευή) μέσα στον Κήπο.

Το άλλο πουλάκι:

Το γινάτι βγάζει μάτι!

Ο πρώην Δήμαρχος, άγνωστο για ποιους λόγους, επέμενε στην παραμονή των κατασκευών καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, αλλοιώνοντας έτσι την εικόνα του Δημοτικού Κήπου και, φυσικά, παρανομώντας.

Ίσως από ένα πείσμα, ίσως απλώς επειδή η αντιπολίτευση του ζήτησε το αντίθετο.

Όσοι ζητούσαν τη νομιμότητα, το σεβασμό του περιβάλλοντος και την απομάκρυνση των κατασκευών γινόταν αυτομάτως «εχθροί της Ονειρούπολης», πιθανόν επειδή έτσι πίστευε ότι τους έφερνε απέναντι από την κοινή γνώμη.

Χωρίς καμιά κακία και θυμίζοντας την προχθεσινή κουβέντα μας περί πατρίδας και οικονομικών συμφερόντων, είδαμε πού πήγαν οι φίλοι και θερμοί υποστηρικτές της Ονειρούπολης.

Πήγαν να κάνουν (να υποστηρίξουν) ένα αντίγραφο σε άλλη πόλη!

«Όπου φας κι όπου τη βρεις, εκεί σπίτι και πατρίς», λέει μια παροιμία.

Τι έγινε όμως όταν άλλαξε η Δημοτική Αρχή;

Φάνηκε ότι όσα επικαλούνταν ο πρώην Δήμαρχος για τις δυσκολίες απομάκρυνσης των κατασκευών ήταν απλώς δικαιολογίες.

Τα σπιτάκια απομακρύνονται και οι όποιες ζημιές αποκαθίστανται, λίγες μέρες μετά το κλείσιμο της Ονειρούπολης.

Για ποιο λόγο, λοιπόν, να συνεχίσουμε να φωνάζουμε;

Από εκεί και πέρα, είναι θέμα προσωπικής αισθητικής, αν αρέσει ή όχι η συγκεκριμένη Ονειρούπολη στον καθένα.

Εμείς εκφράσαμε κατά καιρούς την άποψή μας για κάποια ζητήματα αισθητικής και καλύτερης (πάντα κατά τη γνώμη μας) λειτουργίας και… τα σκυλιά δεμένα.

Τι να κάνουμε; Να αρχίσουμε τις «καταγγελίες», επειδή κάποιοι στο Δήμο ακούνε διαφορετική μουσική απ’ ότι εμείς;

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Οι καταγγελίες είναι δουλειά των πολιτικών!

Ή μάλλον, έτσι αντιλαμβάνονταν πολλοί από αυτούς το ρόλο τους. Έσπευσαν ο Δήμαρχος και ο Γρηγόρης Παπαεμμανουήλ (δεν γράφω τη θεσμική του ιδιότητα, διότι δεν κατάλαβα ποια ακριβώς είναι) να διαφωνήσουν για το πόσο καλή ήταν η Ονειρούπολη.

Ο καθένας τη «μέτρησε» με τα δικά του κριτήρια και, επειδή δεν υπάρχει αντικειμενικό και κοινά αποδεκτό ονειρουπολύμετρο, είχαμε διαφωνία!

«Η καλύτερη Ονειρούπολη των τελευταίων χρόνων» αποφάνθηκε ο πρώτος, «η χειρότερη Ονειρούπολη που είδαμε ποτέ» δήλωσε ο δεύτερος.

Από τον οποίο έχουμε ένα παράπονο.

Είναι δυνατόν να ξεκινάει την προσπάθειά του ως επικεφαλής (;) μιας παράταξης με τόσο αρνητικό τρόπο;

Τον έχουμε παρακολουθήσει και σε άλλες του δηλώσεις. Νομίζει ότι το «σκληρό ροκ» είναι ο πιο σωστός τρόπος αντιπολίτευσης;

Εντάξει! Μπορεί η Ονειρούπολη να είχε κάποια στραβά, μπορεί πολλά να μην άρεσαν στον ίδιο, ποιο είναι όμως το κριτήριο για να τη χαρακτηρίζει «χειρότερη όλων των εποχών»;

Δεν έχει καταλάβει ότι η εποχή των άκρων έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί;

Ο Δήμαρχος άφησε ένα μικρό περιθώριο, είπε «των τελευταίων χρόνων».

Τι να πούμε; Όσο το ίδιο γεγονός το βλέπουμε με τόσο διαφορετικά μάτια, είναι δύσκολο να πάμε μπροστά.

Κι ο τόπος χρειάζεται κάποιους να τον οδηγήσουν μπροστά!

Άλλα τα μάτια του λαγού…