140506 ΠΑΡ[Α]ΟΠΛΙΣΜΕΝΟ

Το ένα πουλάκι:

Ας ξεκινήσουμε από τις δηλώσεις.

Διαβάζω κι εσείς σκεφθείτε ποιος θα μπορούσε να τις είχε κάνει:

«Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα καθορίσει εάν η πατρίδα μας θα συνεχίσει να υπάρχει στο μέλλον ως ελεύθερο κράτος».

Μέχρι εδώ καλά. Πάμε παρακάτω:

«Σήμερα εκχωρείται η εθνική κυριαρχία, επιδιώκεται να καταστραφούν η θρησκεία, η ιστορία, η παιδεία, η υγεία, η οικονομία, η δικαιοσύνη, η εθνική άμυνα και ασφάλεια, παραβιάζονται κατάφωρα το Σύνταγμα και οι ατομικές ελευθερίες...»

Σταματώ εδώ, γιατί η συνέχεια είναι αποκαλυπτική και θέλω να κρατήσει λίγο το μυστήριο.

Λοιπόν; Το βρήκατε; Σε ποιον ή σε ποιους θα μπορούσαν να ανήκουν οι παρακάτω δηλώσεις;

Έχετε δίκιο να δυσκολεύεστε. Διότι, έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, τις θέσεις αυτές θα μπορούσαμε να τις ακούσουμε από το στόμα οποιουδήποτε υποψήφιου με κόμμα εκτός συγκυβέρνησης (και από αρκετούς εντός αυτής, όμως όχι δημοσίως).

Ένας προσεκτικός ακροατής ίσως θα έπρεπε να επισημάνει εκείνο το «η θρησκεία» στην πρώτη γραμμή όσων καταστρέφονται, όμως υπάρχουν στο τέλος και οι «ατομικές ελευθερίες» που θολώνουν τα νερά και μας μπερδεύουν.

Η μόνη λύση είναι να συνεχίσω το διάβασμα, ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο.

Το πιάνω από λίγο πριν ,για να συνδεθεί καλύτερα το πράγμα:

«...παραβιάζονται κατάφωρα το Σύνταγμα και οι ατομικές ελευθερίες και κρατούνται παράνομα ο αρχηγός, βουλευτές και στελέχη νομίμως εκλεγμένου κόμματος».

Τώρα; Νομίζω ότι είναι σαφές. Μιλάμε για εκπροσώπους της Χρυσής Αυγής και συγκεκριμένα για τον κύριο Επιτήδειο!

Όσοι δεν γνωρίζουν τι εστί Επιτήδειος, να πω ότι είναι αντιστράτηγος ε.α. τέως διευθυντής του Τμήματος Χειρισμού Κρίσεων του Ευρωστρατού.

Πρόκειται για τον δεύτερο υποψήφιο ευρωβουλευτή ανώτατο αξιωματικό, ο άλλος είναι ο αντιστράτηγος ε.α. Ελευθέριος Συναδινός, πρώην διευθυντής Ειδικών Δυνάμεων.

Το άλλο πουλάκι:

Τα ερωτήματα εύλογα.

Τι συμβαίνει στο στράτευμα; Είναι δυνατόν να ανέρχονται σε τόσο υψηλές και καίριες θέσεις αξιωματικοί που πιστεύουν πως είναι εχθροί «κάθε εξουσίας είτε στρατιωτικο-οικονομικών συμφερόντων είτε και της δικτατορίας του κοινοβουλευτισμού»;

Μην τρομάζετε με την δικτατορία του κοινοβουλευτισμού, το απόσπασμα είναι από την ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής, αν και πολλοί άλλοι μιλάνε για «χούντα»!

Φαίνεται πως είναι δυνατόν.

Ο «εκδημοκρατισμός των ενόπλων δυνάμεων» ήταν αίτημα χρόνων κι έχει ενδιαφέρον να θυμόμαστε πώς εξελίχτηκε διαχρονικά. Όταν το 1981 ήρθε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, έγιναν κάποιες προσπάθειες να προαχθούν σε υψηλές θέσεις «δημοκρατικοί αξιωματικοί». Για να γίνει όμως αυτό έπρεπε πρώτα να βρεθούν ή να... εφευρεθούν.

Το παράδοξο ήταν πως, ενώ υπήρχαν κάποιοι τέτοιοι ανώτατοι αξιωματικοί, στους χαμηλόβαθμους επικρατούσε η «μαύρη μαυρίλα», τα «σταγονίδια» και οι «νοσταλγοί».

Θυμάμαι, το 1984, είχαμε έναν διοικητή, λοχαγό, που το έπαιζε δημοκρατικός και άφηνε να εννοηθεί ότι βλέπει με καλό μάτι το ΠΑΣΟΚ, με σκοπό βεβαίως να τον δει με καλό μάτι και εκείνο που βρισκόταν τότε στα πάνω του.

Την ίδια στάση κρατούσαν αρκετοί αξιωματικοί που είχαν καταλάβει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν μια δυσάρεστη παρένθεση στην επικράτηση της Δεξιάς (και τις Ακροδεξιάς) στη χώρα και πως αν ήθελαν να κάνουν καριέρα έπρεπε να πάνε με τα νερά του.

Ο δικός μας ο διοικητής, λόγω της θέσης του, φαίνεται πως το είχε κατορθώσει αυτό, αυτό κατείχε αξιοζήλευτο πόστο, απαλλαγμένο από ασκήσεις και άλλα δυσάρεστα που έχει το επάγγελμα του αξιωματικού.

Καθώς λοιπόν εμείς οι φαντάροι συζητούσαμε κάποια στιγμή για το κατά πόσο είναι ή δεν είναι δημοκρατικός, ένας, πιο πονηρεμένος απ’ όλους, έκανε μια απλή παρατήρηση.

Ρε σεις, για να είναι αυτός σήμερα λοχαγός, σημαίνει ότι μπήκε στη Σχολή Ευελπίδων επί χούντας και το πιο πιθανόν είναι να μπήκε επί ημερών του Ιωαννίδη. Τότε, όχι ο ίδιος, αλλά ούτε ο πιο μακρινός συγγενής τού πατέρας σου να ήταν δημοκρατικός,  δεν μπορούσες να περάσεις ούτε έξω από τη σχολή. Κι εσείς πιστεύετε ότι ξαφνικά κατάλαβε τις αξίες της δημοκρατίας;

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Έτσι ακριβώς είναι.

Στο στρατό γινόταν πάντοτε δουλειά σε βάθος και όσο και να προσπαθούσαν οι κυβερνήσεις να εκδημοκρατίσουν τα πράγματα, πάντοτε υπήρχαν γερές ρίζες που, με το κατάλληλο κλίμα, μπορούσαν να δώσουν καρπούς.

Εκείνο που έχει ενδιαφέρον να συζητήσουμε είναι η άποψη του Κωνσταντίνου Ζούλα στην «Καθημερινή» του Σαββάτου, ο οποίος θέτει το θέμα σε ρεαλιστική βάση. Ισχυρίζεται πως ο νόμος 1400/73 για τον οποίο τους μιλούσε στο στρατό κάποιος ανθυπασπιστής, εξακολουθεί να δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να «ταράξει στη νομιμότητα» κάθε... επιτήδειο».

Διαβάζω ότι η εσχάτη ποινή της απόταξης μπορεί να επιβληθεί στο στράτευμα «διά πάσαν ενέργειαν η προπαγάνδαν τείνουσα αμέσως ή εμμέσως εις την ανατροπήν του κρατούντος πολιτεύματος [...] ή συνδεομένην προς τας αρχάς ή τα προγράμματα οργανώσεων και κομμάτων τελούντων εκτός νόμου ή δια πάσαν εν γένει αντεθνικήν ή εθνικώς αναξιοπρεπεή ενέργειαν».

Ξήλωμα δηλαδή των άστρων και αφαίρεση του μισθού τους, επομένως και των συντάξεων, αφού ο νόμος ισχύει και για τους εν αποστρατεία αξιωματικούς, όπως ακριβώς και για τους εν ενεργεία.

Τι να κάνουμε; Κάποτε πέφτουμε και στο λάκκο που οι ίδιοι ανοίγουμε και ο νόμος τού 1973 δίνει τη δυνατότητα στην πολιτεία να δείξει σ αυτούς τους αξιωματικούς ε.α. τι εστί βερίκοκο.

Θα το κάνει;

Στα όπλα!