ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Σεπτέμβριος 2019. Συμπληρώθηκαν είκοσι συναπτά έτη από τη μέρα που αποφασίσαμε να σχολιάζουμε σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Αυτός ο κύκλος έκλεισε. Δείτε εδώ το αποχαιρετιστήριο κείμενο.

Πάμε για άλλα; Ποιος ξέρει;

Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

140529 ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟ

Το ένα πουλάκι:
Ποιος μας φταίει;

Ευτυχώς έρχονται οι εκλογές για να μας δικαιώσουν!
Διότι, τόσα χρόνια φωνάζουμε από εδώ ότι ο «κυρίαρχος λαός» είναι υπεύθυνος για την μοίρα του, όμως πολλοί εξακολουθούν να μην το δέχονται αυτό και να λένε τα δικά τους.

Φταίει η Μέρκελ, ο διεθνής Σιωνισμός, οι εξωγήινοι, όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς που ψηφίζουμε και εκλέγουμε τους ανθρώπους που θα κατευθύνουν τις τύχες του τόπου.
Στην καλύτερη περίπτωση, όλοι εκείνοι που δίνουν συγχωροχάρτι στον «κυρίαρχο λαό» θα σου πουν ότι αυτός κατευθύνεται από τα Μέσα, επομένως δεν είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του.

Πράγμα που αναιρείται από τα γεγονότα.
Πόση προβολή από τα Μέσα είχε, ας πούμε, το «Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών (Φύση-Κυνήγι-Ψάρεμα-Παράδοση)» στον Δήμο Κάτω Νευροκοπίου, όπου έλαβε ποσοστό 8,31% και αναδείχθηκε τέταρτη δύναμη;

Ή τι είδους προβολή είχαν από τα Μέσα οι θέσεις της ΔΗΜΑΡ και της Χρυσής Αυγής, ώστε οι ψηφοφόροι να γυρίσουν την πλάτη στους πρώτους υποψήφιους και να «αγκαλιάσουν» τους δεύτερους.

Αυτά είναι δικαιολογίες. Στις εκλογές υπάρχει «ατομική ευθύνη», όπως άλλωστε και σε πάρα πολλά ζητήματα στην ζωή.
Όλοι έχουμε στη διάθεσή μας τις ίδιες εφημερίδες, τα ίδια κανάλια και το ίδιο διαδίκτυο για να ενημερωνόμαστε.
Το πώς «μεταφράζουμε» αυτή την ενημέρωση και πώς τη μετασχηματίζουμε σε πολιτική πράξη, ψήφο, είναι προσωπική μας υπόθεση.

Προσέξτε!
Δεν λέω εδώ ότι άλλοι ψηφίζουν «σωστά» και άλλοι «λάθος», παρ’ όλο που η δημοκρατία επιβάλλει οι αποφάσεις του «κυρίαρχου λαού» να είναι σεβαστές, όχι όμως υπεράνω κριτικής.
Ωστόσο εγώ δεν θέλω να κρίνω ή να κατακρίνω την απόφαση κάποιου άλλου, όταν τουλάχιστον γίνεται με πολιτικά κριτήρια και όχι για προσωπικό όφελος, με βάση κάποια συναλλαγή.

Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι δεν πρέπει να κατηγορούμε άλλους για την πορεία του τόπου και της χώρας, τη στιγμή που έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε τις επιλογές μας μέσω των εκλογών.

Κρατάω μια σοβαρή επιφύλαξη για εκείνους που ψηφίζουν Χρυσή Αυγή και το κάνουν τρίτη συνεχόμενη φορά.
Ναι, την ψήφο αυτών των ανθρώπων μπορώ να την κατακρίνω και να τη χαρακτηρίσω, όπως και τους ίδιους.

Το άλλο πουλάκι:
Ένας ενδιαφέρων διάλογος.

Σας παρουσιάζω παρακάτω έναν διάλογο που διαμείφθηκε σε ιστοσελίδα εφημερίδας μεγάλης κυκλοφορίας.
Ο συντάκτης-σχολιαστής της εφημερίδας γράφει τη γνώμη του και κάποιος αναγνώστης του απαντά. Διαβάζω:

«…Το κτήνος υπάρχει μέσα στον καθένα μας, δεν είναι απαραίτητο να φορά κάποιος μαύρο μπλουζάκι και παντελόνι παραλλαγής. Δεν είναι φασίστας κάποιος επειδή κάνει μια επιλογή φασιστική. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι η επιλογή την οποία έκανε είναι φασιστική.

Το ζήτημα, λοιπόν, είναι τι κάνει ο καθένας μα με το κτήνος μέσα του: πώς το τιθασεύει και πώς το ελέγχει. Ακόμη κι αν η ψηφοφόρος της Χ. Α. είναι μια αξιοπρεπής και ευυπόληπτη ώριμη κυρία που κατοικεί στο Κολωνάκι, μέσα της έχει κάτι από Λαγό ή Παναγιώταρο, από τη στιγμή που δεν την ενοχλεί αισθητικά ότι επιλέγει αυτούς να την εκπροσωπήσουν.

Έχει μέσα της επίσης κάτι από τη δήθεν σοφία του καφενόβιου που αποφαίνεται ότι “μόνο μια δικτατορία μπορεί να μας βάλει μυαλό”. Κυρίως, έχει μέσα της άγνοια της Ιστορίας: άγνοια του τι ακριβώς ήταν ο ναζισμός και πώς επιβλήθηκε στην ευρωπαϊκή χώρα με το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου…»

Το σχόλιο του αναγνώστη:
«Κύριε μου, ιστορία γνωρίζουν και άλλοι, κάποιοι καλύτερα από εσάς. Αντί να λοιδορείτε εμπαθώς τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής σκεφθείτε πως η ψήφος ενός νοήμονος ανθρώπου (όχι κάποιου που ψηφίζει με πελατειακά κριτήρια) είναι τακτική επιλογή, ανάλογα με το τι θεωρεί συμφέρον για τη χώρα, όχι κατ’ ανάγκη απότοκος ιδεολογικής συμφωνίας!

Εν προκειμένω, υπέρτατο συμφέρον της πατρίδος, σημαντικότερο ακόμη και από την χρεοκοπία, είναι η αποτροπή της κατακτήσεώς της από τριτοκοσμικούς λαθροεισβολείς. Πρέπει να υπάρχει αυστηρή φρούρηση των συνόρων από τον στρατό, άμεση σύλληψη των λαθροεισβολέων και περιορισμός τους σε στρατόπεδα σε ξερονήσια, μέχρι να αποκαλύψουν τα στοιχεία τους και να απελαθούν.
Και μαζική σκούπα στην Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις, σύλληψη όλων των παράνομων εισβολέων και άμεσος περιορισμός σε στρατόπεδα μέχρι την ταχεία απέλαση.

Να περάσει το μήνυμα στα εκατομμύρια που περιμένουν να εισβάλλουν πως κανείς δεν θα κυκλοφορεί ελεύθερος στην Ελλάδα, τους περιμένει σύλληψη και στρατόπεδο μέχρι την απέλαση! Μόνο τότε θα σταματήσουν και θα σωθεί η χώρα. Η μετανάστευση δεν είναι δικαίωμα, άρα η απέλαση των εισβολέων δεν είναι ρατσισμός. Είναι καθήκον προς την πατρίδα!

Μόνο η Χρυσή Αυγή δείχνει να το καταλαβαίνει αυτό (γι’ αυτό ομολογώ ότι κι εγώ ένιωσα τον πειρασμό να την ενισχύσω, αλλά επικράτησε η αμεσότερη πιεστική ανάγκη της κυβερνητικής σταθερότητας). Ο αρθρογράφος κάνει πως δεν το καταλαβαίνει, κάνει πως δεν βλέπει τον ελέφαντα στο δωμάτιο, γιατί έχει αποδειχθεί την αναπόφευκτη απώλεια της πατρίδας μα, την αντιστροφή της επαναστάσεως του 1821, και δεν δίνει δεκάρα.

[…] Μακάρι να υπήρχε ένα αστικό φίλο ευρωπαϊκό κόμμα υπέρ των μαζικών απελάσεων, άλλωστε είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα οι λαθραίοι. Μακάρι να απελαθούν όλοι, ώστε να ξαναπάει η Χρυσή Αυγή στο 0,29% του 2009…»


Και ένα τρίτο πουλάκι:
Κύριε, ελέησον!

Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι οι κάτοικοι ορισμένων περιοχών της Αθήνας έχουν (που έχουν) τέτοιες προσλαμβάνουσες, τι είναι εκείνο που οδηγεί στην «αγκαλιά» της Χρυσής Αυγής ψηφοφόρους στη Δράμα, την Άρτα, τα νησιά;

Βλέπετε, καλοί οι «κακοί ξένοι», όμως δεν απαντούν σε όλα τα ερωτήματα!

Λαϊκή Κυριαρχία!

Δεν υπάρχουν σχόλια: