140527 ΕΚΠΛΗΚΤΟ

Το ένα πουλάκι:

Έτσι είναι οι εκλογές.

Μ’ άλλον δήμαρχο κοιμάσαι, μ’ άλλον δήμαρχο ξυπνάς!

Ξέρετε ποιο είναι το πιο ιδιόρρυθμο στοιχείο που έχουν οι εκλογές; Ότι για να εκλεγείς χρειάζεται να πάρεις ψήφους, να σε προτιμήσουν οι ψηφοφόροι.

Αυτό όμως δεν φτάνει.

Θα πρέπει να πάρεις περισσότερες ψήφους από τον αντίπαλο κι εδώ βρίσκεται  η μεγαλύτερη δυσκολία του πράγματος. Διότι μπορεί εσύ να πάρεις πολλές, πάρα πολλές ψήφους, αν όμως ο άλλος πάρει μία παραπάνω είναι σαν να μην πήρες τίποτα.

Ας σοβαρευτούμε κι ας προσπαθήσουμε να δούμε ψύχραιμα τα αποτελέσματα, ξεκινώντας –από πού αλλού- από το τον Δήμο της Δράμας.

Οι δημότες ψήφισαν αλλαγή. Όσοι ψήφισαν και όσοι από αυτούς δεν «σφύριξαν αδιάφορα» για το τι συμβαίνει στην πόλη τους.

Μια πρώτη ματιά, λοιπόν, στα αποτελέσματα, μας λέει ότι ενώ την προηγούμενη Κυριακή ψήφισαν 31.596 ψηφοφόροι, προχθές προσήλθαν 30.057, δηλαδή ψήφισαν 1539 λιγότεροι. Το συνολικό ποσοστό αποχής άγγιξε το 42%, πολύ μικρό αν το συγκρίνουμε με εκείνο στις δημοτικές εκλογές του 2010 που ήταν κοντά στο 50%.

Τα άκυρα της πρώτης Κυριακής ήταν 802 και τα λευκά 333, δηλαδή συνολικά 1135 ψηφοδέλτια.

Στο δεύτερο γύρο ο αριθμός ανέβηκε πολύ: 1492 άκυρα και 1343 λευκά, συνολικά 2835 ψηφοδέλτια, δηλαδή 1700 περισσότερα. (Βλέπετε; Κάνω και τις πράξεις για να μας βάζω σε κόπο.)

Αν θέλουμε και πάλι να κάνουμε σύγκριση με τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές (μας αρέσουν οι συγκρίσεις, όπως θα καταλάβατε) τότε βλέπουμε ότι αυτή τη φορά το σύνολο ήταν πολύ μεγαλύτερο, 913 ψηφοδέλτια, αφού τότε είχαμε 970 άκυρα και 952 λευκά.

Τι σημαίνει αυτή η ανάγνωση; Πολύ απλά ότι ένας μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων έκανε αυτό που σας είπαμε να μην κάνετε, στην κουβέντα μας την Παρασκευής.

Λέγαμε τότε: «Γιατί, ρε φίλε, λευκό και να πάνε να πνιγούν; Δηλαδή, εκτός από αυτόν που ψήφισες εσύ την προηγούμενη Κυριακή, όλοι οι άλλοι είναι “απλές οδοντόκρεμες”; Ή μήπως είναι τόσο ίδιοι που δεν αξίζει να μπεις στον κόπο να ψάξεις για διαφορές, να διακρίνεις ιδιαίτερα γνωρίσματα;»

Το άλλο πουλάκι:

Ας αφήσουμε τις παρατηρήσεις.

Διότι, σε ένα εκλογικό αποτέλεσμα δεν έχει και τόση αξία η περιγραφή των δεδομένων, όσο η εξαγωγή συμπερασμάτων.

Κι αυτή δεν πρέπει να την αφήνουμε μόνο στους διάφορους «μονομάχους» ή σε όσους συμμετέχουν στην εκλογική μάχη, αλλά να την κάνουμε και όλοι εμείς, ο καθένας για τον εαυτό του και για τον τόπο.

Ποιος είναι, λοιπόν, ο μεγάλος κερδισμένος των δημοτικών εκλογών, έτσι όπως εξελίχθηκε η αναμέτρηση;

Μη βιαστείτε να απαντήσετε. Σκεφθείτε λίγο. Τόσα χρόνια εδώ μαζί, έχουμε τουλάχιστον εξασκηθεί να μη στεκόμαστε στα προφανή και να προχωράμε σε βάθος.

Κατά την άποψή μας, μεγάλος νικητής είναι ο Ανέστης Τερζής, ο και «Νέστορας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης» αποκαλούμενος.

Θυμίζω ότι το όνομα Νέστωρ προέρχεται από το ρήμα νέομαι που σημαίνει έρχομαι, επιστρέφω (απ’ όπου και ο νόστος) και σημαίνει αυτός που επιστρέφει.

Ο Ανέστης, λοιπόν, πόνταρε στον αντι-Χαρακιδικό αγώνα και ενώ αρχικά φάνηκε να χάνει (την πρώτη Κυριακή κατετάγη 13^ος, παίρνοντας 494 σταυρούς) τελικά… του βγήκε.

Εξ ου και η μεγάλη χαρά και οι πανηγυρισμοί το βράδυ της νίκης.

Τώρα δεν έχει παρά να περιμένει να δρέψει και τους καρπούς της επιλογής του και  να μην πάει ο νους σας σε προσωπικά οφέλη, εννοώ το έργο για τη Δράμα που ήταν βέβαιος ότι οποιοσδήποτε άλλος εκτός από τον Χαρακίδη μπορούσε να το προσφέρει.

Δεύτερος  νικητής της αναμέτρησης, με εξίσου ανεπτυγμένο το πολιτικό ένστικτο (επιβίωσης;) ο Γρηγόρης Παπαεμμανουήλ, ο οποίος έκανε κι αυτός την κίνησή του το βράδυ της πρώτης Κυριακής και τώρα έχει κάθε λόγο να χαίρεται γι’ αυτήν.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Φυσικά και ο νέος Δήμαρχος!

Ο οποίος έδωσε τη μάχη, έχοντας μάλιστα πολλά προγνωστικά εις βάρος του, και νίκησε. Αν μάλιστα σκεφτεί κανείς όλη την πορεία του και τις αποφάσεις που πήρε κόντρα σε αντίξοες συνθήκες, τότε του αξίζουν περισσότερα συγχαρητήρια.

Το μεγάλο στοίχημα γι’ αυτόν όμως αρχίζει την 1^η Σεπτεμβρίου, διότι οι πολίτες που τον ψήφισαν και πίστεψαν σ’ αυτόν, (τα δύο σύνολα δεν ταυτίζονται κατ’ ανάγκη) αλλά και όλοι οι υπόλοιποι περιμένουν να δουν έργο, τουλάχιστον ίσο με αυτό που άφησαν πίσω τους ο Κυριάκος Χαρακίδης και οι προκάτοχοί του.

Διότι, ασχέτως με τα κίνητρα τα οποία έχει κάποιος ψηφοφόρος, το έργο μετράει και είναι ένα από τα πρώτα κριτήριά του.

Το σημαντικό όμως είναι ότι αυτό έχει ανάγκη ο τόπος. Διότι (υποτίθεται πως) το έργο του κάθε δημάρχου -το όποιο έργο- δεν γίνεται για να επανεκλεγεί ο ίδιος αλλά για να ωφεληθεί η πόλη και οι άνθρωποί της.

Θα περιμένουμε, λοιπόν. Ο νέος δήμαρχος έχει μπροστά του μία ολόκληρη πενταετία, μάλιστα μέσα σε ένα πλαίσιο (ελπίζουμε) καλύτερο από αυτό που είχε να κινηθεί η προηγούμενη δημοτική αρχή.

Αν η οικονομία της χώρας πάει καλύτερα και η Δράμα εκμεταλλευτεί όλες τις δυνατότητες που υπάρχουν, ε, τότε τι άλλο να ζητήσουμε.

Γεροί να είμαστε και να καμαρώνουμε.

Ενώνουμε, γενικώς!