141121 ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ

Το ένα πουλάκι:

«Ο εγκέφαλος της ληστείας»!

Αχ, αυτά τα κλισέ στις ειδήσεις!

Δεν ξέρω τι τα διδάσκουν τα παιδιά στις σχολές δημοσιογραφίας, όμως το κακό έχει παραγίνει. Και μάλιστα δεν το παρατηρούμε μόνο σε νεαρούς ρεπόρτερ, που τρέχουν με το μικρόφωνο στο χέρι να καλύψουν ένα γεγονός, αλλά και στους εκφωνητές, οι οποίοι διαβάζουν έτοιμες τις ειδήσεις.

Θέλετε να θυμηθούμε μερικές από αυτές;

Κάθε θέμα που παρουσιάζεται… «προκαλεί έντονο προβληματισμό», αν δεν «ταλανίζει την κοινή γνώμη», η οποία «παραμένει σοκαρισμένη», μαθαίνοντας την είδηση που… «έπεσε σαν κεραυνός».

Συνήθως «η κατάσταση θυμίζει καζάνι που βράζει», ιδίως μετά τις «δραματικές εξελίξεις», αφού «ξεχείλισε το ποτήρι της οργής» και έτσι «δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψει κανείς» αυτό που συμβαίνει και το οποίο αποτελεί «μήνυμα με πολλούς αποδέκτες».

«Ας βάλουμε όμως εδώ μια τελεία», για να παρακολουθήσουμε το «ξέφρενο ράλι των τιμών», το οποίο, παρά τη «βουτιά των διεθνών χρηματαγορών» στέλνει στα «ύψη την τιμή του κρέατος» κι έτσι θα είναι «ακριβότερο από κάθε άλλη χρονιά το (πασχαλινό, ή χριστουγεννιάτικο) τραπέζι».

«Γυρίζουμε όμως σελίδα» για να παρακολουθήσουμε τις «ταραχές που μαίνονται» γύρω από το πανεπιστήμιο, καθώς «οι γνωστοί άγνωστοι», μετέτρεψαν σε «πεδίο μάχης» το κέντρο, ενώ «τεράστια επιχείρηση της αστυνομίας βρίσκεται σε εξέλιξη» σε μια προσπάθεια να αποτρέψει το «σκηνικό πολέμου» που έχει στηθεί.

Αύριο, οι κάτοικοι της περιοχής δεν θα «πιστεύουν στα μάτια τους», καθώς θα αντικρύσουν «εικόνες βιβλικής καταστροφής», αφού, χωρίς να το θέλουν «βρέθηκαν στη δίνη των εξελίξεων» κι έτσι για μέρες «θα μετρούν τις πληγές τους», μέσα σε ένα «βομβαρδισμένο τοπίο», στο οποίο, ευτυχώς, δεν «θρηνήσαμε νέα θύματα».

Φυσικά, «για άλλη μια φορά», θα αποβούν «άκαρπες οι προσπάθειες της αστυνομίας για τον εντοπισμό των δραστών», παρά το «άγριο ανθρωποκυνηγητό που έχει εξαπολυθεί».

Πιθανότατα ο υπουργός να «σπάσει τη σιωπή του» και να προβεί σε «δηλώσεις που θα προκαλέσουν σάλο», αφού θα «ανάψει το πράσινο φως» για τη λήψη «δρακόντειων μέτρων ασφαλείας».

Οι δηλώσεις θα «ανεβάσουν τους τόνους στη βουλή», όπου οι εκπρόσωποι κυβέρνησης και αντιπολίτευσης θα «διασταυρώσουν τα ξίφη τους», ενώ «κύκλοι που πρόσκυνται» στον «πρώην πρωθυπουργό» θα «διαρρεύσουν» την πληροφορία για «επικείμενες εξελίξεις με άρωμα εκλογών».

Το άλλο πουλάκι:

Καταλάβατε τι εννοούμε, έτσι;

Αυτό σημαίνει κλισέ. Ο εορτασμός να γίνεται πάντοτε με «ιδιαίτερη λαμπρότητα» και οι πιστοί ή μάλλον «πλήθος πιστών» παρακολουθούν σε «κλίμα κατάνυξης».

Ο «φόρος αίματος στον Μολώχ της ασφάλτου» είναι πάντοτε βαρύς, ενώ η τροχαία «λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την επιστροφή ή την έξοδο των εκδρομέων».

Η φωτιά είναι «πύρινη λαίλαπα», ενώ «οι προσπάθειες των πυροσβεστών για τον περιορισμό της» είναι πάντοτε «υπεράνθρωπες και αγωνιώδεις».

Τη στιγμή όμως «που η επιχείρηση βρίσκεται σε εξέλιξη» και κάποια πυροσβεστικά αεροσκάφη «επιχειρούν επί τόπου» εμείς «παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα» τον «πύρινο κλοιό» να απειλεί ανθρώπινες ζωές.

Θέλετε κι άλλα;

Δεν σας είπαμε τίποτε για «πρωτοφανείς καιρικές συνθήκες», ούτε για τα αθλητικά όπου παρατηρούμε επίσης δεκάδες φράσεις (παραλίγο να πω φάσεις) κλισέ, λες και εκφωνεί ο ίδιος άνθρωπος, για τα ίδια ακριβώς –κάθε φορά- γεγονότα.

Γιατί τα είπαμε όμως όλα αυτά; Α, και για τον «εγκέφαλο της απαγωγής».

Πρέπει, απαραιτήτως, κάθε απαγωγή να έχει και κάποιον «εγκέφαλο», ο οποίος στο μυαλό μας έχει την εικόνα ενός σκοτεινού, όμως πανέξυπνου τύπου, κάτι σαν τον καθηγητή Μοριάρτι, τον αντίπαλο του Σέρλοκ Χολμς, που σχεδιάζει εγκληματικές ενέργειες με απίστευτη λεπτομέρεια.

Έλα όμως που όλοι οι «εγκέφαλοι» δεν είναι Μοριάρτι, όπως και όλοι όσοι τους κυνηγούν δεν είναι Σέρλοκ Χολμς.

Κι έτσι φτάνουμε στο σημείο να αποκαλείται «εγκέφαλος» ακόμη κι ένας ανόητος πρωτάρης απαγωγέας, ο οποίος έκανε τόσα πολλά λάθη, που πιάστηκε αμέσως.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

«Εγκέφαλος» μετά από… εγκεφαλικό!

Πάντοτε θαύμαζα τους ανθρώπους που κατέστρωναν περίπλοκα σχέδια και έστηναν καλοκουρδισμένες επιχειρήσεις, προκειμένου να κλέψουν ένα σπάνιο διαμάντι, κάποιον πολύτιμο πίνακα ή απόρρητα έγγραφα.

Ξέρετε, όπως τους ήρωες ταινιών που βλέπουμε και με τους οποίους ταυτιζόμαστε, παρά το γεγονός ότι είναι παράνομοι. Αφήστε που, συνήθως, κλέβουν από χόμπι, είναι δηλαδή κυριολεκτικά ερασιτέχνες, και σας έχουμε πει τη γνώμη μας για τον ερασιτεχνισμό.

Στην προκειμένη περίπτωση όμως, στην «απαγωγή της 27χρονης», ο εγκέφαλος μόνο γέλιο προκάλεσε με τις γκάφες, τα λάθη, τις παραλείψεις και τον… ερασιτεχνισμό του.

Καμιά φορά αναρωτιέμαι, ταινίες δεν βλέπουν αυτοί οι άνθρωποι; Κανένα αστυνομικό δεν διαβάζουν;

Μόνο που δεν άφησαν την ταυτότητα και το τηλέφωνό τους στο θύμα, σε περίπτωση που τους χρειαστεί κάτι να τους βρει αμέσως.

Φυσικά, για να καταλάβετε το επίπεδο νοημοσύνης τους, αρκεί να σκεφθείτε ότι επικαλέστηκαν ως «κίνητρο» για την πράξη τους το γεγονός ότι ήταν άνεργοι, τη στιγμή που ο ένας της «συμμορίας» (Θεέ μου, τι λέω) είχε δικό του μπαρ ή κεφετέρια.

Ε, ας τους έπαιρνε να κάνουν φραπέδες να μην… πέσουν στις απαγωγές!

Στο όλο θέμα όμως, εκείνο που με έκανε να γελάσω περισσότερο ήταν ένα ακόμη θαύμα  των δημοσιογράφων. Ο ένας, λέει, εκ των δραστών, ο ιδιοκτήτης μπαρ, από το Καζακστάν, είχε διατελέσει αντιδήμαρχος Μενιδίου και (ως εκ τούτου;) ήταν «υπεράνω πάσης υποψίας».

ΧΑ!

Κωμωδία!