180108 ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΝ-1

Το ένα πουλάκι:

Ευτυχές το Νέον Έτος!

Όπως συνηθίζουμε τα τελευταία χρόνια, εξασφαλίσαμε για σας και φέτος, πάντα κατ’ αποκλειστικότητα, τον Καζαμία τού 2018. Τον αυθεντικό, γι’ αυτό και εγκυρότατο, όπως κάθε φορά.

Δεν ξέρω αν κρατάτε αρχεία, όμως, έτσι και ρίξετε μια ματιά στους Καζαμίες των προηγούμενων ετών θα δείτε ότι… ούτε ψέματα είπαμε, ούτε εξαπατήσαμε, ούτε προδώσαμε κανέναν. Μπορείτε να ρωτήσετε και κάποιο άλλο πουλάκι, ας πούμε τον φίλο μας το περιστέρι. Μην χάνουμε όμως χρόνο και ας ξεκινήσουμε αμέσως.

Ιανουάριος:

Η χρονιά ξεκινά με πολύ κλάμα! Στις 25 του μήνα, οι εορτασμοί για τα τρία χρόνια από την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Αλέξη Τσίπρα πραγματοποιούνται με την δέουσα μεγαλοπρέπεια.

Οι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το γιορτάζουν πολύ έξαλα (μέχρι που στήνουν και χορούς στο Σύνταγμα), καθώς λίγες μόνο μέρες πριν ψήφισαν το τελευταίο -κούνια που τους (μας) κούναγε- Πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα για την αξιολόγηση.

Κόπηκαν, για άλλη μια φορά, επιδόματα, εκείνο όμως που έκανε πολλούς κυβερνητικούς βουλευτές να δακρύσουν καθώς ψέλλιζαν το γνωστό πια «ναι σε όλα», ήταν η ρύθμιση για τις απεργίες. Τις οποίες καλά θα κάνουμε να ξεχάσουμε.

Διότι, για να παρθεί πλέον μια απόφαση για απεργία, θα πρέπει στη συνέλευση που θα την αποφασίσει να παρευρίσκεται το 50%+1 των ταμειακώς τακτοποιημένων μελών. Τρέχα να τους βρεις.

Πάντως η ΑΥΓΗ υποστηρίζει ότι είναι πολύ καλύτερο από το να απαιτούνταν να ψηφιστεί από το 50%+1 των ταμειακώς τακτοποιημένων μελών, δηλαδή τους μισούς εργαζόμενους. Ενώ τώρα, μπορεί το ένα τέταρτο να πάρει μια τέτοια απόφαση.

Στο πλαίσιο των πανηγυρισμών στο Σύνταγμα όμως, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, περιέργως θλιμμένος, δηλώνει: «Είδατε, τελικά, δεν ήμασταν αριστερή παρένθεση», τονίζοντας με τον γνωστό του τρόπο -για όσους το κατάλαβαν- το… αριστερή.

Πάντως η 25η Ιανουαρίου είναι μια μέρα κατά την οποία πολλοί Έλληνες, όπως δηλώνουν κατακλύζοντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κλαίνε από νεύρα και οργή, καθώς αναρωτιούνται «πώς είναι δυνατόν να υποτιμήθηκε τόσο η γνώμη ενός λαού» και να αγνοήσει κάποιος την επιλογή του να ακολουθήσει άλλο δρόμο.

Το άλλο πουλάκι:

Φεβρουάριος!

Το γεγονός του μήνα είναι η πραγματοποίηση των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, στην Πιονγκτσάνγκ της Νότιας Κορέας από 9-25 Φεβρουαρίου. Μπορεί για εμάς τους Δραμινούς να έχουν ιδιαίτερη σημασία, με την παρουσία της Μαρίας Τσακίρη σ’ αυτούς, όμως το σημαντικό για τον κόσμο είναι άλλο.

Όλοι περιμένουν να δουν τι θα απογίνουν, όταν επιστρέψουν στη χώρα τους, οι δυο βορειοκορεάτες αθλητές που δεν κατάφεραν να κερδίσουν μετάλλιο. Τελικά, ο Κιμ Γιονγκ-Ουν αποφασίζει κάτι που αφήνει τον κόσμο άφωνο. 

«Θα τους στείλω στις ΗΠΑ για περισσότερη και καλύτερη προπόνηση», δηλώνει στους εμβρόντητους δημοσιογράφους που δυσκολεύονται να τον πιστέψουν. Έτσι κι αυτός αναγκάζεται να τους δώσει αποδείξεις.

Προβάλλει βίντεο στο οποίο φαίνονται οι δυο αθλητές να έχουν ήδη εγκατασταθεί και να διαβιούν σε… πυρηνικό πύραυλο, ο οποίος στοχεύει το Σολτ Λέικ Σίτυ και είναι από τους πρώτους που θα απογειωθούν, μόλις ο Κιμ πατήσει το κουμπί του.

Στο μεταξύ, οι Έλληνες καταναλωτές, μετά την πρόσφατη απόφαση να χρεώνεται η πλαστική σακούλα,  έχουν εξοικειωθεί ήδη με τη χρήση εναλλακτικών τρόπων μεταφοράς των… ψώνιων.

Τα μεταφέρουν στην ποδιά τους, όπως η Παναγιά τα Πέλαγα, σε διχτάκια που ξηλώνουν από υπαίθρια γήπεδα μπάσκετ, ή στη… μασχάλη, εκτός από εκείνους που αγοράζουν δυο καρπούζια, τα οποία, ως γνωστόν, σε μία μασχάλη δεν κουβαλιούνται.

Προκειμένου να αποφύγουν την (περιβαλλοντική) χρέωση 0,04 ευρώ, σταματούν να παίρνουν σακούλες από τα σούπερ μάρκετ, τις οποίες χρησιμοποιούσαν και ως σακούλες σκουπιδιών. Μόλις όμως τελειώσουν τα αποθέματα που είχαν στο σπίτι, αγοράζουν τις κανονικές για τα απορρίμματα προς 1,50 ευρώ τη δεκάδα!

«Δεν πειράζει», δηλώνουν στα κανάλια οι πιο ευαίσθητοι˙ «αρκεί που προστατεύουμε το περιβάλλον». Υπάρχουν όμως και εκείνοι που καταγγέλλουν την τρόικα που βρήκε ακόμη έναν τρόπο να μας ρίξει στα νύχια των… μονοπωλίων της σακούλας. 

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Μάρτιος!

Ο μήνας ξεκινά με την πολυαναμενόμενη τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ, καθώς υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας είναι και ο… δικός μας «Καζαντζάκης», του Γιάννη Σμαραγδή.

Θυμίζουμε ότι οι άλλες ταινίες που θα ανταγωνιστούν τη δική μας είναι οι: «Μια Φανταστική Γυναίκα», του Σεμπάστιαν Λέλιο (Χιλή), «In the Fade», του Φατίχ Ακίν (Γερμανία), «Η Ψυχή και το Σώμα», της Ιλντικο Ενιέντι (Ουγγαρία).

Καθώς και οι: «Foxtrot», του Σαμουέλ Μαόζ (Ισραήλ), «The Insult», του Ζιάντ Ντουειρί (Λίβανος), «Χωρίς Αγάπη», του Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ (Ρωσία), «Félicité», του Αλέν Γκομίς (Σενεγάλη), «Το Τετράγωνο», του Ρούμπεν Εστλουντ (Σουηδία), «The Wound», του Τζον Τρένγκοβ (Νότιος Αφρική).

Για να μη λέτε ότι δεν σας ενημερώνουμε!

Σε μια ένδειξη μεγαλοψυχίας, ο Γιάννης Σμαραγδής αποφασίζει να αποσύρει τη μήνυση που είχε καταθέσει κατά των κριτικών κινηματογράφου οι οποίοι είχαν… θάψει τον «Καζαντζάκη».

Εκείνοι πάλι, παίρνοντας ως εθνική υπόθεση την επιτυχία της υποψηφιότητας για τα Όσκαρ, αναθεωρούν όλες τις παλιές τους κριτικές, γράφοντας τώρα ύμνους και διθυράμβους για την ταινία.

Όχι, δεν μπορούμε να σας πούμε ποια ταινία κατακτά τελικά το βραβείο. Δεν το κάνουμε για κανέναν διαγωνισμό, ούτε καν για εκλογές. Αυτό είναι στο πλαίσιο μιας παλιάς συμφωνίας που έχει υπογραφεί μεταξύ του Καζαμία και των γραφείων στοιχημάτων.

Θα συνεχίσουμε όμως αύριο με το δεύτερο τρίμηνο του έτους.

 Καλή Χρονιά να έχουμε!