180202 ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Το είδαμε κι αυτό!

Πρωτοβουλία πολιτών για…

Έχετε σκεφτεί για πόσα διαφορετικά πράγματα υπάρχουν στη χώρα μας «πρωτοβουλίες πολιτών»; Αν το ψάξεις λίγο θα δεις ότι το αντικείμενο δράσης τους μπορεί να είναι οτιδήποτε.

Η πλειονότητα των περιπτώσεων ασχολείται με την προστασία κάποιου πράγματος. Που μπορεί να είναι από ένα ζώο, μια περιοχή ή μια… ιδέα. Αλλά καλύτερα ελάτε να το ψάξουμε λίγο στο διαδίκτυο.

Οι περισσότερες πρωτοβουλίες πολιτών έχουν στον τίτλο τους τον τόπο ή την πόλη στην οποία δραστηριοποιούνται. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι κάθε μεγάλος ή μικρός τόπος, κάθε πόλη ή χωριό έχει τη δική της «πρωτοβουλία».

Θέλετε να σας δώσω μερικά παραδείγματα; Για να μην αναφερθούμε σε συγκεκριμένα ονόματα και «αδικήσουμε κάποιους», όπως λένε όσοι δεν θυμούνται όλα τα ονόματα που πρέπει να αναφέρουν, θα το δούμε κάπως γενικά.

Πρωτοβουλία πολιτών δήμου τάδε. Πρωτοβουλία πολιτών αεροδρομίου δείνα. Πρωτοβουλία πολιτών λιμνοθάλασσας… Πρωτοβουλία πολιτών ορεινής… Πρωτοβουλία πολιτών νήσου… Πρωτοβουλία πολιτών δέλτα του…. Πρωτοβουλία πολιτών πεδιάδας…

Ορισμένοι, θέλοντας να δώσουν κι άλλα χαρακτηριστικά την… πρωτοβουλία τους, προσθέτουν στον τίτλο και κάποιον επιθετικό προσδιορισμό. Επιθετικό, συχνά όχι με την έννοια της γραμματικής, αλλά με εκείνην της… αντίθετης του αμυντικού.

Έτσι έχουμε ανεξάρτητες πρωτοβουλίες πολιτών, αγωνιστικές πρωτοβουλίες πολιτών, ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες πολιτών και μερικές πιο λάιτ, όπως ανοικτές πρωτοβουλίες πολιτών. Υπάρχουν βέβαια και κάποιες… μεγαλομανείς, όπως μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών.

Θα μπορούσαμε να δούμε και κάποια ενδιαφέροντα παραδείγματα από τα πεδία δράσης των τόσων πρωτοβουλιών που υπάρχουν στο διαδίκτυο, επομένως και στην πραγματική ζωή. Μερικά είναι όντως αξιοπερίεργα.

Για παράδειγμα υπάρχει πρωτοβουλία πολιτών για τη διαγραφή του χρέους. Εντάξει, αυτό δεν είναι και τόσο παράξενο, δείτε όμως την άλλη που αγωνίζεται ώστε να επιτευχθεί μια ελάχιστη νομοθετική ρύθμιση για την επανόρθωση της πολύχρονης αυθαιρεσίας του μονοτονικού!

Το άλλο πουλάκι:

Υπάρχει και μια σπάνια περίπτωση.

Πριν σας την πω, ας σκεφτούμε ότι οι περισσότερες από αυτές τις πρωτοβουλίες έχουν… παρτίδες με τον νόμο. Μην πάει ο νους σας στο κακό, δεν μιλάμε για ανθρώπους του υποκόσμου˙ κάθε άλλο.

Όταν λέω παρτίδες με τον νόμο, εννοώ πως, προκειμένου να προστατευτεί καλύτερα το αντικείμενο… της προστασίας τους, ζητούν να αλλάξει κάποιος νόμος ή να ψηφιστεί ένας νέος που να το προστατεύει.

Έτσι φτάνουν συχνά σε ανώτατα δικαστήρια, ακόμη και στα ευρωπαϊκά, ζητώντας το δίκιο τους. Άλλες φορές δικαιώνονται και άλλες όχι. Για παράδειγμα η πρωτοβουλία για την διαγραφή του χρέους δεν δικαιώθηκε. Κρίμα!

Μιλήσαμε όμως για μια σπάνια περίπτωση. Είναι εκείνη κατά την οποία η πρωτοβουλία πολιτών ζητάει κάτι αδιανόητο: Να εφαρμόζεται ο νόμος! Το ξαναλέω, γιατί μπορεί κάποιοι να μην το έπιασαν. Υπάρχει μια πρωτοβουλία πολιτών που ζητάει την εφαρμογή του νόμου.

Και δεν μιλάμε για μια περίπτωση μεμονωμένης παράβασης, κάποιος, για παράδειγμα, που δεν τηρεί τις ώρες κοινής ησυχίας, ή που πετάει τα απόβλητά του χωρίς καμιά επεξεργασία. Μιλάμε για γενικευμένη ΜΗ εφαρμογή του νόμου.

Αυτό, η ύπαρξη δηλαδή μιας τέτοιας πρωτοβουλίας πολιτών, σε οποιαδήποτε άλλη πολιτισμένη χώρα, είναι κάτι αδιανόητο. Διότι, η εφαρμογή του νόμου, εκτός από αυτονόητη, είναι κάτι που πρέπει να το επιβλέπουν τα θεσμοθετημένα όργανα της πολιτείας.

Πού ακούστηκε να δημιουργούντα πρωτοβουλίες πολιτών με αντικείμενο την εφαρμογή ενός νόμου; Τα όργανα και οι υπηρεσίες ελέγχουν και ο εισαγγελέας παίρνει μια κόλλα χαρτί και τυλίγει όσους του στέλνουν επειδή παρανομούν.

Στη χώρα όμως του εξυπνότερου λαού του κόσμου, όπου -παραλλήλως- γεννήθηκε και η Δημοκρατία, κάτι τέτοια είναι ψιλά γράμματα. Εδώ ο νόμος υπάρχει, κανείς δεν τον εφαρμόζει και καθόμαστε και συζητάμε κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα εξετάσουμε την… μερική εφαρμογή του!

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Να σας συστήσω την πρωτοβουλία.

Μιλάμε για πολίτες που έχουν ενεργοποιηθεί στην πόλη μας πολύ έντονα το τελευταίο διάστημα και ζητούν να εφαρμόζεται ο νόμος για το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους και στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος.

Συγκεντρώνουν υπογραφές, προσπαθούν να κινητοποιήσουν φορείς και συλλόγους -και εν πολλοίς το καταφέρνουν- εμφανίζονται στα τοπικά ΜΜΕ, συμμετέχουν σε συσκέψεις των ενδιαφερομένων μερών, προκειμένου να επιτύχουν την εφαρμογή του νόμου.

Το ερώτημα και το παράπονό τους είναι «γιατί»! Όχι γιατί δεν εφαρμόζεται ο νόμος, αυτό το ξέρουν πολύ καλά, όπως το αντιλαμβάνεται και ο κάθε πολίτης. Αναρωτιούνται γιατί πρέπει να κάνουν αυτοί μια δουλειά για την οποία υπάρχουν εντεταλμένα όργανα της πολιτείας.

Γιατί θα πρέπει να αντιπαρατίθενται με τους συμπολίτες τους καταστηματάρχες, γιατί θα πρέπει να χαλάνε τις κοινωνικές και τις προσωπικές τους σχέσεις, ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε να κάθονται και να απολαμβάνουν…

Να απολαμβάνουν τον καφέ, το ποτό ή το φαγητό τους, αλλά συγχρόνως και το ευεργέτημα του νόμου που επιβάλλει να κάνουν όλα τα προηγούμενα σε καθαρό περιβάλλον, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες του κόσμου.

Τι λέτε; Θα έχει ανταπόκριση η πρωτοβουλία τους; Θα σταματήσει το κρυφτούλι και η κοροϊδία που παρακολουθούμε να παίζεται καθημερινά; Αυτοί είναι αισιόδοξοι.

Εμείς;

Κοντός ψαλμός…

 Ντουμανιάσαμε!