180216 ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Παράδοση!

Θα χρησιμοποιούσα μια γνωστή έκφραση που χρησιμοποιεί και ο Μακρυγιάννης για την ελευθεριά που δεν είναι τέτοια, έκφραση που έχει να κάνει με μια φυσική ανάγκη του ανθρώπου, αλλά…

Έχε χάρη που μας ακούει και κόσμος με τον οποίο δεν έχουμε και μεγάλη οικειότητα. Αν και θα μου πείτε, τις μέρες της Αποκριάς, δεν χρειάζεται και καμιά ειδική άδεια για να χρησιμοποιήσει κανείς τέτοιες εκφράσεις.

Θα το κάνω πιο απαλό. Να την… βράσω εγώ τέτοια παράδοση, που επιτρέπει στον κάθε τρελάρα να παίρνει ένα όπλο και να σκοτώνει όποιον βρει μπροστά του. Μια τέτοια παράδοση, κατά την άποψή μου, έπρεπε να σταματήσει αμέσως.

Εμείς, οι έλληνες γονείς, δεν τολμάμε και να το σκεφτούμε. Στέλνεις το πρωί το παιδί σου στο Σχολείο και σε καλούν να πας να το αναγνωρίσεις στο νεκροτομείο; Εδώ μας παίρνει τηλέφωνο η δασκάλα… 

Είδατε πώς ταραχτήκατε αμέσως; Μας παίρνει τηλέφωνο να μας πει ότι έπεσε στα νερά και βράχηκε και να του πάμε μια φόρμα να αλλάξει, και κάνουμε μέρες να συνέλθουμε από την τρομάρα που παίρνουμε.

Δεν μιλώ για περιπτώσεις που κάποιο παιδάκι θα χτυπήσει λίγο πιο σοβαρά, θα σπάσει, ας πούμε το χεράκι του, πράγμα πολύ φυσιολογικό, με την έννοια ότι συμβαίνει καθημερινά σε χιλιάδες παιδιά.

Εκεί ζητάμε να βρεθεί αμέσως ο ένοχος (εννοείται ότι το δικό μας παιδί δεν φταίει ποτέ) και να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Εντάξει, το να του κοπεί το χέρι δεν το λέμε, όμως με το να εξοριστεί δεν θα είχαμε σοβαρές αντιρρήσεις.

Σκεφθείτε, λοιπόν, να μάθουμε ότι μπήκε κάποιος στο Σχολείο του παιδιού μας και άρχισε να πυροβολεί αδιακρίτως, σκοτώνοντας όποιον βρει μπροστά του. Θα πεθάνουμε πριν κλείσει το τηλέφωνο.

Το ρίξαμε λίγο στην πλάκα, όμως το θέμα είναι πολύ σοβαρό. Και σε καμιά περίπτωση δεν εννοώ ότι οι άλλοι γονείς ενδιαφέρονται λιγότερο για την ασφάλεια και τη σωματική ακεραιότητα των παιδιών τους.

Εντάξει, πιθανώς κάποιοι από εμάς να υπερβάλλουν λίγο, όμως σκεφθείτε και τους γονείς στις ΗΠΑ, όταν τόσο συχνά συμβαίνουν τέτοια τραγικά επεισόδια στα Σχολεία της χώρας τους. Πώς αποχαιρετούν τα παιδιά τους κάθε πρωί;

Το άλλο πουλάκι:

Παράδοση οπλοκατοχής!

Εντάξει, ξέρουμε κι εμείς το γνωμικό: Ο Θεός έπλασε τους ανθρώπους, ο Κολτ τους έκανε ίσους! Για όσους δεν διάβαζαν Μικρό Καουμπόυ, ο Σάμουελ Κολτ είναι ο εφευρέτης του ομώνυμου περίστροφου.

Πρόκειται για το πιο διάσημο όπλο στον κόσμο, εκείνο με τον «μύλο» και τον «κόκορα», που έχουμε δει και σε όλες τις αμερικάνικες ταινίες με τον Τζον Γουέιν. Είναι εκείνο με το οποίο ο Λούκυ Λουκ πυροβολεί πιο γρήγορα από τον ίσκιο του.

Η παράδοση αυτή, λοιπόν, όχι και πολύ μεγάλη αφού ο Κολτ πατεντάρησε την εφεύρεσή του το 1835, είναι εκείνη την οποία επικαλούνται όλοι οι υποστηρικτές της ελεύθερης οπλοκατοχής στις ΗΠΑ.

Θεωρείται πολιτικό δικαίωμα το οποίο έχει τις ρίζες του στην περίφημη Δεύτερη Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ (1791), που εγγυάται το δικαίωμα στην οπλοκατοχή και τη συγκρότηση ομάδων πολιτοφυλακής.

Όμως, αν αυτό ήταν μια «ανάγκη» στα δύσκολα χρόνια της Άγριας Δύσης, σήμερα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ανόητη νοοτροπία, η συνήθεια δηλαδή να παίρνεις το πρωί το όπλο σου και… να πηγαίνεις στη δουλειά!

Πίσω από την οποία κρύβεται το πανίσχυρο (όχι μόνο επειδή κρατάει όπλα) λόμπι της οπλοκατοχής, εκπρόσωπος του οποίου είναι το NRA, η Εθνική Ένωση Όπλων, η οποία ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις.

Σκεφθείτε ότι έχουν καταφέρει να σταματήσουν ακόμη και τις έρευνες που διεξήγαγαν τα Κέντρα Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων (!) σχετικά με την οπλοκατοχή στις ΗΠΑ και έτσι τώρα κανείς δεν ξέρει να σας πει με ακρίβεια τι συμβαίνει.

Ούτε πόσα όπλα κυκλοφορούν στη χώρα, ούτε, φυσικά, ποια είναι τα αποτελέσματα αυτής της γενικευμένης οπλοχρησίας. Τέτοια ζητήματα απαγορεύεται να συζητούνται σε επιστημονικά συνέδρια.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Στη χώρα της Ελευθερίας!

Όπου ως ελευθερία θεωρείται και το δικαίωμα του κάθε παλαβού -διότι υπάρχουν και τέτοιοι, πώς να το κάνουμε;- να έχει στην κατοχή του ένα όπλο και μ’ αυτό να εκδικείται την κοινωνία που… δεν τον έκλεισε εγκαίρως μέσα.

Ο συγκεκριμένος (φερόμενος ως) δράστης είχε αποβληθεί από το Λύκειο εξαιτίας κακής διαγωγής. «Έτσι είστε; Θα σας δείξω εγώ», φαίνεται ότι σκέφτηκε και πήρε το όπλο του σαν τον Τζόνυ της ταινίας.

Μόνο που αυτός το έστρεψε κατά των πρώην συμμαθητών και καθηγητών του. Μάλιστα είχε και την ευφυΐα να καταστρώσει ένα σχέδιο. Χτύπησε τον συναγερμό της πυρασφάλειας για να βγουν όλοι από τις τάξεις. 

Ξέρω τι θα σκεφτεί κάποιος. Και γιατί να ευθύνεται η ελεύθερη οπλοκατοχή, επειδή υπάρχουν κάποιοι που δεν στέκουν στα καλά τους;

Δεν θα του απαντήσω. Θα του πω να πάει να ρωτήσει έναν από τους γονείς που έχασε το παιδί του στο Λύκειο Μέρτζορι Στόουνμαν Νταγκλας.

Ξέρετε όμως ποιο είναι το χειρότερο, στο οποίο βασίζονται (και τα κονομάνε) όλοι αυτοί τού Λόμπι των όπλων. Στη ύπαρξη ενός φαύλου κύκλου. Διότι, όσο πιο γενικευμένος είναι ο κίνδυνος, τόσο πιστεύουν κάποιοι ότι χρειάζονται ένα όπλο για να προστατευτούν!

Οπότε δεν βλέπω να λύνεται το θέμα, όσα θύματα κι αν μετρήσουμε.

 Παράδοση στη βλακεία!