180207 ΨΩΝΙΣΜΕΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Θύματα ή… ψωνάρες;

Προσωπικά δεν έχω καταλήξει σε απάντηση, γι’ αυτό θέλω να το συζητήσουμε, μήπως και βγάλουμε μια άκρη. Το θέμα πρέπει να «τρέχει» εδώ και καιρό, όμως μόλις πριν από λίγες μέρες υπέπεσε στην… υπόληψή μου.

Δεν έχει σημασία, αφού είναι από τα θέματα που δεν λήγουν, που παραμένουν στη επικαιρότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα και, αν το εξετάσεις από μια συγκεκριμένη σκοπιά, μένουν για πάντα.

Ας το πιάσουμε κι εμείς από αυτή τη σκοπιά: Αγοράζεται η φιλία;

Σας αιφνιδίασα, έτσι; Η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι εύκολη. Αν ρωτήσετε κάποιον ρομαντικό έφηβο, από εκείνους που ετοιμάζονται να γράψουν Έκθεση στις Πανελλήνιες, θα απαντήσει κατηγορηματικά «όχι».

Ένας πιο έμπειρος στα ζητήματα ανθρωπίνων σχέσεων, που πρέπει να είναι και κάπως πιο κυνικός από τον προηγούμενο έφηβο, θα σας πει «ασφαλώς και αγοράζεται». Και μάλιστα όχι μόνο επειδή «όλα τα πράγματα έχουν την τιμή τους».

Εξάλλου, όλοι γνωρίζουμε πως, αν έχεις χρήμα και ξέρεις πώς να το ξοδεύεις, δεν μένεις ποτέ από φίλους. Είναι επομένως αυτή η απάντηση στο ερώτημά μας; Και τότε πώς βλέπουμε πάμπλουτους ανθρώπους να πάσχουν από… μοναξιά;

Και μην μου πείτε ότι δεν ξέρουν πώς να ξοδέψουν τα χρήματά τους, γιατί δεν είναι αυτό ο λόγος. Τον λόγο θα τον δούμε αν απαντήσουμε στο ερώτημά μας με τον κλασικό τρόπο που διερευνούμε ένα δύσκολο τέτοιο. Με μια ερώτηση:

Τι εννοείτε;

Ρωτάτε αν η φιλία αγοράζεται, θα ήθελα όμως να μου ξεκαθαρίσετε πρώτα πώς εννοείτε τη φιλία; Αν μιλάμε για συντροφιά σε καθημερινές δραστηριότητες ή διασκεδάσεις, ακόμη και κάποιους να μοιράζεσαι τα μυστικά σου, τότε ναι.

Αυτή η φιλία μπορεί εύκολα να αποκτηθεί με τη δαπάνη ενός κατάλληλου ποσού. Αν το διαθέτεις, μπορείς να μην ξεμείνεις ποτέ από τέτοιους φίλους. Αν όμως ως φιλία εννοούμε κάτι βαθύτερο, τότε φοβάμαι αλλά θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα έφηβο.

Η αληθινή (ας την ονομάσουμε έτσι και θα δείτε όχι έχουμε δίκιο) φιλία δεν αγοράζεται. Οι ψεύτικες μια χαρά και πολύ εύκολα. Πράγμα που έχει γίνει καθημερινή πρακτική στο διαδίκτυο!

Το άλλο πουλάκι:

Πόσους φίλους διαθέτετε;

Σίγουρα θα σας κάνει εντύπωση ο τεράστιος, ο εξωπραγματικός αριθμός «φίλων» και «ακόλουθων» που μπορεί να διαθέτουν κάποιοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ακόμη περισσότερο μπορεί να εκστασιάζεστε από τον επταψήφιο αριθμό λάικ που μπορεί να παίρνουν.

Προσωπικά, δεν μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση, επειδή είχα πάντοτε τη (δι)αίσθηση ότι κάτι στην όλη ιστορία είναι ψεύτικο. Το τελευταίο διάστημα αυτή μου η εντύπωση επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά:

Στο διαδίκτυο πωλούνται και αγοράζονται «φίλοι», «ακόλουθοι» και… λάικ! Μαζικά, αλλά και με το κομμάτι. Τιμαί λογικαί. Δεν χρειάζεται παρά νε πεις τον αριθμό που επιθυμείς και, φυσικά, να καταβάλεις το αντίτιμο.

Ποιοι το κάνουν; Πάρα πολλοί˙ πάντως πολύ περισσότεροι από όσους φαντάζεστε. Γι’ αυτό και το αρχικό ερώτημα που θέσαμε. Πρόκειται άραγε για θύματα ή για ψωνάρες; Όπως συμβαίνει συχνά, η απάντηση είναι «και τα δυο».

Υπάρχουν, λοιπόν, χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που θέλουν να έχουν πολλούς… ας τους ονομάσουμε με μια λέξη «θαυμαστές». Άλλους χρήστες, δηλαδή, που παρακολουθούν και επιβραβεύουν κάθε τι που κάνουν οι πρώτοι.

Θα μου πείτε αυτός δεν είναι ο στόχος κάθε χρήστη; Μπορεί. Όμως εδώ μιλάμε για κάτι διαφορετικό. Οι συγκεκριμένοι θέλουν να δείχνουν ότι διαθέτουν πολλούς «θαυμαστές», ακόμη κι αν αυτοί είναι ψεύτικοι!

Να το ξαναπώ για να το καταλάβετε. Δεν τους ενδιαφέρει να υπάρχουν χρήστες του διαδικτύου που τους (παρ)ακολουθούν. Δηλαδή τους ενδιαφέρει, αλλά, αν δεν μπορούν να συγκεντρώσουν τον αριθμό που θα επιθυμούσαν, τον… δημιουργούν.

Γιατί;

Διότι θέλουν να πουλήσουν μούρη. Να «αποδείξουν» πως διαθέτουν ένα όνομα, μια κάποια αξία, στον βαθμό που αυτά -στις… μέρες διαδικτύου, για να παραφράσω τον Γούντι Άλεν- μπορούν να μετρηθούν μόνο με ακόλουθους και λάικ.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Υπάρχει ενδιαφέρον;

Τότε θα βρεθούν οπωσδήποτε κάποιοι να το καλύψουν. Έτσι και στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχουν διάφοροι ειδικοί που αναλαμβάνουν να σου βρουν τον επιθυμητό αριθμό «θαυμαστών»˙ φυσικά με το αζημίωτο.

Όποιος, λοιπόν, επιθυμεί, δεν έχει παρά να αναζητήσει, πάντα στο διαδίκτυο, κάποιον από αυτούς τους… προμηθευτές και να παραγγείλει τον αριθμό που επιθυμεί. Σε λίγο διάστημα οι μηχανές θα πάρουν μπρος και, κάθε του διαδικτυακή παρουσία θα έχει τους κατά παραγγελίαν «πελάτες».

Μάλιστα, «πελάτες». Έτσι ονομάζονταν οι Ρωμαίοι που συνόδευαν κάποιον ισχυρό άντρα κατά την έξοδό του στη ρωμαϊκή Αγορά. Όσο περισσότερους «πελάτες» είχε, τόσο μεγαλύτερη πολιτική ισχύ διέθετε.

Να που κι εμείς, κοντά στα τόσα άλλα κοινά με την ρωμαϊκή εποχή, κυρίως εκείνη της παρακμής, φτάσαμε να τους μοιάζουμε  και σ’ αυτό. Αποκτούμε αξία, διαδικτυακή, αλλά όχι μόνο, ανάλογα με τους «πελάτες» που μας ακολουθούν.

Βέβαια, οι ρωμαίοι «πελάτες» ήταν πάντοτε υπαρκτά πρόσωπα, που απολάμβαναν και την προστασία των ισχυρών ανδρών τους οποίους ακολουθούσαν. Σε αντίθεση με τους διαδικτυακούς, που είναι κατασκευάσματα κάποιου υπολογιστή.

Έχει ενδιαφέρον να αναζητήσει και να δει κανείς τον τρόπο με τον οποίο οι πωλητές κατασκευάζουν τους λογαριασμούς που θα ακολουθούν το θύμα ή την ψωνάρα που απευθύνεται σ’ αυτούς.

Και επειδή στο διαδίκτυο υπάρχουν όλα και τα αντίθετά τους, μπορείτε να δείτε και με ποιους, εύκολους τρόπους καταλαβαίνει κανείς πότε οι χιλιάδες των «θαυμαστών» κάποιου είναι κατασκευασμένοι.

Καλή διασκέδαση!

Πελάτες μου!