190129 ΑΝΙΕΡΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Κάνε και κάτι… αριστερό!

Κι αν είναι και ριζοσπαστικό, ακόμη καλύτερα! Το τέλειο μάλιστα θα είναι να το καταλάβουν εκείνοι που θέλεις, ενώ οι υπόλοιποι να μην πάρουν είδηση. Έτσι κερδίζεις διπλά. Εκλογές έρχονται, δεν είναι για πειράματα.

Κάπως έτσι φαίνεται ότι σκέφτηκε ο υπουργός της Παιδείας και πήρε την απόφαση να καταργήσει στα μουλωχτά τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών. Αυτό το «στα μουλωχτά» θα σας το εξηγήσω στη συνέχεια.

Για να καταλάβετε όμως τι ακριβώς συνέβη, ας δούμε τι ίσχυε μέχρι την κατάργηση. Για να το κάνουμε αυτό θα ρίξουμε μια ματιά στο Προεδρικό Διάταγμα 79/2017, το οποίο ισχύει για τα Δημοτικά Σχολεία.

Στο άρθρο 3, διαβάζουμε: Διακοπές, Αργίες και Εορταστικές εκδηλώσεις

1. Τα δημοτικά σχολεία δεν λειτουργούν τις ακόλουθες ημέρες και περιόδους: α) τα Σάββατα και τις Κυριακές, β) την 28η Οκτωβρίου (εθνική εορτή),

γ) από 24 Δεκεμβρίου μέχρι και 7 Ιανουαρίου (διακοπές Χριστουγέννων), δ) την Καθαρά Δευτέρα, ε) την 25η Μαρτίου (εθνική εορτή), στ) από τη Μ. Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή της Διακαινησίμου (διακοπές Πάσχα), η) την 1η Μαΐου,

θ) την εορτή του Αγίου Πνεύματος, ι) από 22 Ιουνίου μέχρι και 31 Αυγούστου (θερινές διακοπές) και ια) την ημέρα της εορτής του Πολιούχου της έδρας του σχολείου και την ημέρα της τοπικής εθνικής εορτής.

Όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι κάτοικοι των μικρών πόλεων και των χωριών, αυτά δεν ισχύουν έτσι ακριβώς. Για παράδειγμα, στα χωριά, οι μέρες των εθνικών εορτών ΔΕΝ είναι αργίες, αφού τα Σχολεία συμμετέχουν στις εκδηλώσεις.

Για να το καταλάβουν αυτό και οι υπόλοιποι, θα προσπεράσω τη δεύτερη και την τρίτη παράγραφο του ίδιου άρθρου και θα πάω στην τέταρτη: 4. Τα δημοτικά σχολεία λαμβάνουν μέρος στις παρελάσεις και στο γενικό εορτασμό των εθνικών και τοπικών εορτών, σύμφωνα με το πρόγραμμα του οικείου Δήμου.

Όταν δηλαδή ο Δήμος αποφασίζει ότι στο τάδε δημοτικό διαμέρισμα θα γιορταστεί… η σφαγή των κατοίκων την Κυριακή τάδε του μηνός, το Σχολείο θα είναι εκεί με τη σημαία, τους μαθητές και τους δασκάλους του.

Το άλλο πουλάκι:

Και οι Τρεις Ιεράρχες;

Αυτοί βρίσκονταν στη δεύτερη παράγραφο που την προσπεράσαμε. 2. Εορταστικές εκδηλώσεις στα δημοτικά σχολεία πραγματοποιούνται:

α) στις 27 Οκτωβρίου για την επέτειο της εθνικής εορτής της 28ης Οκτωβρίου, ημέρα κατά την οποία τιμάται και η ελληνική σημαία. Σε περίπτωση που η 28η Οκτωβρίου είναι Κυριακή ή Δευτέρα, οι εκδηλώσεις γίνονται την προηγούμενη Παρασκευή,

β) στις 24 Μαρτίου για την επέτειο της εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου. Σε περίπτωση που η 25η Μαρτίου είναι Κυριακή ή Δευτέρα, οι εκδηλώσεις γίνονται την προηγούμενη Παρασκευή,

γ) στις 17 Νοεμβρίου για την επέτειο του Πολυτεχνείου, τον αντιδικτατορικό αγώνα και την Εθνική Αντίσταση. Όταν η 17η Νοεμβρίου είναι Σάββατο ή Κυριακή, οι εορταστικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται την προηγούμενη Παρασκευή,

δ) [εδώ είμαστε] στις 30 Ιανουαρίου, εορτή των Τριών Ιεραρχών. Σε περίπτωση που η 30η Ιανουαρίου είναι Σάββατο ή Κυριακή, οι εορταστικές εκδηλώσεις λαμβάνουν χώρα την προηγούμενη Παρασκευή.

Αυτές, λοιπόν, οι εορταστικές εκδηλώσεις τι ήταν; Το πιο συνηθισμένο ήταν να πραγματοποιηθεί ένας επίσημος εκκλησιασμός του Σχολείου, αρτοκλασία, καθώς και μια ομιλία για τη ζωή και το έργο των Αγίων.

Κάνοντας ο υπουργός αυτό το αριστερό ή/και ριζοσπαστικό που είπαμε στην αρχή, καταργεί αυτή την δ΄ περίπτωση και περνάει την ημέρα των Τριών Ιεραρχών στην ια΄ περίπτωση της πρώτης παραγράφου:

Τα δημοτικά σχολεία δεν λειτουργούν […] ια) την εορτή των Τριών Ιεραρχών, την ημέρα της εορτής του Πολιούχου της έδρας του σχολείου και την ημέρα της τοπικής εθνικής εορτής. Διαταγή και… τα σκυλιά δεμένα.

Γιατί όμως είπαμε ότι η κατάργηση γίνεται «στα μουλωχτά»; Γιατί πέρασε ως τροποποίηση στον νόμο 4521, για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Και ανακοινώθηκε επίσημα μόλις χθες!

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Τι θα κάνουν οι δάσκαλοι;

Πώς θα εφαρμόσουν την εγκύκλιο που ορίζει «Στις σχολικές μονάδες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης πραγματοποιούνται εκδηλώσεις για τον εορτασμοί της μνήμης (sic) των Τριών Ιεραρχών κατά την παραμονή της εορτής.

Για την υλοποίηση των εκδηλώσεων διατίθεται ένα διδακτικό δίωρο. Το περιεχόμενο του εορτασμού και των εκδηλώσεων καθορίζεται με απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων».

Κάποιοι πρότειναν να κάνουν ό,τι έκαναν πάντοτε, αλλά με δική τους πρωτοβουλία. Να εκκλησιαστούν, να πραγματοποιήσουν μια αρτοκλασία, ομιλία, άντε και να ζητήσουν από τους μαθητές τους να παρευρεθούν με ευθύνη των γονιών τους.

Οι περισσότεροι όμως συμφώνησαν πως το «κανονικό» είναι να μην κάνουν τίποτε απολύτως την ημέρα της γιορτής ΤΟΥΣ. Να εφαρμόσουν τον νόμο και να αφήσουν τους συγχωριανούς τους να κρίνουν τον υπουργό που έτσι αποφάσισε.

Αργία ήθελε; Αργία! Η καμπάνα θα χτυπήσει, ο ιερέας θα λειτουργήσει, θα ακουστεί «Τους τρεις μεγίστους φωστήρας…» αλλά στην εκκλησία δεν θα υπάρχουν ούτε δάσκαλοι, ούτε (εννοείται) μαθητές.

Μόνο που οι συγχωριανοί τους δεν ξέρουν κανέναν κύριο Γαβρόγλου. Ξέρουν τον Διευθυντή του Σχολείου και τους δασκάλους των παιδιών τους. Και αυτούς θα κατακρίνουν. Κι έτσι, για άλλη μια φορά, βρίσκονται στριμωγμένοι οι δάσκαλοι.

Οι οποίοι το μόνο που δεν ζήτησαν είναι άλλη μια αργία, και που τώρα πρέπει να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.

Ας έχουν, τουλάχιστον, τη συμπόνια και τη συμπαράστασή μας.

 Μέγιστοι… κατεργάρηδες!